اگر صادق باشیم، سرمایه گذار باید به دنبال نقاط ضعف احتمالی مدیریت برای سنجش ریسک خود باشد و هیچ شرکتی در وبسایت رسمی خود آن را منتشر نخواهد کرد در عوض یک تحلیل گر، به چند روش ویژه می تواند نقاط قوت و ضعف مدیریت شرکت را بیازماید...
بورس24 : در چند مطلب اخیر، به آموزش بنیادی تحلیل کیفی شرکت ها پرداختیم همچنین مثال های کاربردی از بررسی بنیادی در ایران عنوان شد. همانگونه که پیش تر در مطلبی اشاره شد هر دو روش کیفی و کمی مفید و لازم هستند اما حسن بزرگ تحلیل بنیادی کیفی آن است که از درگیری های پیچیده صورت های مالی خبری نیست و به همین دلیل می تواند به سادگی مورد استفاده قرار گیرد. پیشتر در خصوص مزیت رقابتی و مدل تجاری صحبت شد در این بخش به بخش مهم مدیریت خواهیم پرداخت.
مدیریت
اگر تا کنون به نظم نیروهای ارتشی دقت کرده باشید، متوجه اهمیت آن در پیروزی در جنگ های مختلف در طول تاریخ خواهید شد. یک شرکت بدون مدیریت منسجم و کاربلد به موفقیت و پیروزی در عرصه مالی نخواهد رسید و به اعتقاد برخی کارشناسان مالی، مدیریت مهم ترین زاویه سرمایه گذاری در شرکت هاست. بزرگنمایی نیست اگر بگوییم حتی بهترین مدل های تجاری هم بدون مدیریت خوب به سرانجام خوبی ختم نخواهند شد.
یکی از مهم ترین اختلاف سرمایه گذاران آماتور و حرفه ای در نحوه نگاه به مقوله مدیریت شرکت ها و معایب و مزایای آن است. حال در ادامه خواهیم گفت که معیارهای مدیریت مطلوب و مورد قبول از لحاظ تحلیل بنیادی چیست!
اگر شما قصد سرمایه گذاری چند میلیون تومانی در سهام شرکتی داشته باشید قادر به دیدار مدیر عامل شرکت یا هیات مدیره و شناخت تفکرات و مقاصد ایشان نخواهید بود و این در حالی ست که سرمایه گذاری های چند میلیارد تومانی یا چند ده میلیارد تومانی می تواند زمینه آشنایی با هیات مدیره یا سهامداران و مدیران عامل شرکت باشد و فقط کافی ست در این شرایط آشنایی مناسبی با مفاهیم بنیادی داشت تا از سرمایه گذاری صورت گرفته و چشم انداز آن اطلاعات کافی حاصل گردد.
تمام شرکت های سهامی عام دارای بخش اطلاع رسانی در وبسایت های خود هستند. معمولا از مدیران عامل این شرکت ها بیوگرافی کوتاه و مختصری نیز منتشر می شود که تخصص و تجارب مدیران را می توان مورد ارزیابی قرار داد ولی حقیقت آن است که توقع نداشته باشید، چیز مفیدی در وبسایت رسمی شرکت منتشر شود. اگر صادق باشیم، سرمایه گذار باید به دنبال نقاط ضعف احتمالی مدیریت برای سنجش ریسک خود باشد و هیچ شرکتی در وبسایت رسمی خود آن را منتشر نخواهد کرد در عوض یک تحلیل گر، به چند روش ویژه می تواند نقاط قوت و ضعف مدیریت شرکت را بیازماید.
روش نخست؛ مجامع
شرکت در مقاطع مختلف مجامعی برگزار خواهد کرد اعم از مجامع عادی سالانه که در آن می توانید به عنوان یک سهامدار سوالات خود را بدون واسط از هیات مدیره یا مدیر عامل بپرسید. نکته مهم در پاسخگویی مدیران است، دقت کنید از پاسخ دادن طفره می روند یا دقیقا به همان موارد پرسش شده پاسخ می دهند چراکه این ملاک مهمی برای قضاوت شما در خصوص برنامه مدیریت خواهد بود
روش دوم؛ گزارش فعالیت هیات مدیره
این گزارشات عموما شامل جزئیاتی از برنامه و چشم انداز شرکت در سال های آینده است و از آن جا که گزارش زیر نظر ایشان تهیه و تنظیم می شود باز هم نمی تواند ملاک قطعی در تشخیص صحت و سقم عملکرد مدیریت آن باشد مگر آنکه با مطالعه گزارشات سال های پیشین، عملکرد کنونی را مورد ارزیابی قرار دهید و مقایسه کنید که چه میزان از برنامه های سال های اخیر به واقعیت تبدیل شده است؟! آیا ثبات کافی در استراتژی شرکت طی سال های اخیر وجود داشته یا نه؟ پیشنهاد می شود از گزارشات 5 سال اخیر برای این روش استفاده نمایید.
روش سوم؛ رفتار سهامدار عمده
رفتار سهامداران عمده در بازار بورس از اهمیت زیادی برخوردار است. در سایت www.tsetmc.com معاملات روزانه به تفکیک حقیقی و حقوقی در پایان ساعات معاملاتی (معمولا با چند ساعت تاخیر) نشان داده می شود. تحرکات سهامداران درصدی که بیش از 1 درصد از سهام شرکت را دارا می باشند عموما می تواند استراتژی شرکت را برای آینده مشخص کند. البته گاها تغییر و تحول در سهامداران و هیات مدیره یا سایر عوامل می تواند منجر به بروز تغییرات در رفتار سهامداران عمده گردد اما به طور کلی خرید یا فروش سهامداران درصدی و دلایل این اقدامات برای قضاوت قابل تامل می باشد.
روش چهارم؛ سابقه مدیرعامل
سابقه ای که مدیریت شرکت در گذشته داشته، اعم از تجربیات مشابه یا غیر مشابه و سرنوشت شرکت های قبل برای ارزیابی می تواند مهم و با اهمیت تلقی شود. برای این کار کافی است در وبسایت شرکت یا سرچ در گوگل سابقه مدیریتی وی را پیدا کرد و به سراغ مقایسه شرایط شرکت های تحت مدیریت وی قبل و بعد از اعمال تصمیمات ایشان رفت.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.