سال‌هاست که صبحانه مهم‌ترین وعده غذایی روز در نظرگرفته می‌شود اما پشتوانه علمی این ادعا به نحو تعجب‌برانگیزی‌ناچیز است.
انتشار مقالات تحقیقی‌متنوع که در دانشگاه‌های مختلف ایالات متحده انجام شده در نسخه ماه آگوست ژورنال تغذیه بالینی آمریکا، درکل تفکر اهمیت تغذیه در ساعات آغازین روز را زیرسوال برده است. محرک اصلی انجام این تحقیقات، تعیین نقش خوردن صبحانه در کاهش وزن است.
به گزارش اقتصاد آنلاین؛محققان دانشگاه آلاباما با به‌کارگیری 300 داوطلب کاهش وزن این مسئله را مورد مطالعه دوباره قرار داده‌اند. داوطلبان به‌صورت اتفاقی به 3 گروه تقسیم شدند.
1)گروهی که صبحانه نمی‌خورند.
2)گروهی که حتما صبحانه می‌خورند.
3) گروهی که برنامه قبلی خودشان را دنبال می‌کنند.
بعد از 16 هفته داوطلبان برای وزن‌کشی به آزمایشگاه برگشتند. هیچ‌کدام وزن زیادی کم نکرده بودند،و خوردن یا حذف صبحانه تاثیری بر روند کاهش وزن آنها نداشت.
در تحقیقی دیگر در دانشگاه بس افراد لاغر با هدف تعیین متابولیسم زمان استراحت مورد مطالعه قرار گرفتند. میزان کلسترول و قندخون 33 شرکت‌کننده که بعضی صبحانه می‌خوردند و برخی نمی‌خوردند، اندازه گرفته شد و یک شمارنده ثبت فعالیت فیزیکی نیز به آنها داده شد. پس از 6 هفته وزن، کلسترول، قندخون و مقدار متابولیسم هنگام استراحت اندازه‌گیری شده که در نتیجه تغییری در میزان قندخون در میان افرادی که صبحانه می‌خوردند یا نمی‌خوردند نبوده است. از سوی دیگر به‌نظر می‌رسید که صبحانه‌خورها طی‌ساعات روز کالری بیشتری سوزانده‌اند. شمارشگرهای آنان 500 کالری انرژی مصرف شده بر اثر فعالیت جسمانی را ثبت کرده بودند. البته این گروه به همین مقدار هم جذب کالری از مصرف صبحانه داشتند.
برخلاف عقیده عمومی که می‌گوید کسانی که صبحانه نمی‌خورند وعده ناهار و شام را حریصانه و به مقدار بیشتر می‌خورند، داوطلبان گروهی که صبحانه نمی‌خوردند، چنین رفتاری نداشتند ولی دچار کسالت و تنبلی صبحگاهی بودند.
امیلی دراندار، استاد دانشکده پزشکی آلاباما که سرپرست انجام تحقیقات بوده است می‌گوید: «در ارتباط با کاهش وزن صبحانه هم مثل بقیه وعده‌های غذای روزانه است و نخوردن آن سبب چاقی نمی‌شود.» این تحقیقات دربازه‌های زمانی کوتاه و با تعداد کم داوطلب انجام شده است.
برای فهم تاثیر خوردن صبحانه بایست تعداد بیشتری آزمایش اتفاقی صورت پذیرد. همین‌طور اینکه پاسخ افراد چاق و لاغر در حذف یا مصرف صبحانه متفاوت است یا خیر روشن نیست.بنابراین، این نتایج نصفه و نیمه علمی به‌دست آمده به هیچ‌وجه ما را به خوردن یا نخوردن صبحانه تشویق نمی‌کند.
1)گروهی که صبحانه نمی‌خورند.
2)گروهی که حتما صبحانه می‌خورند.
3) گروهی که برنامه قبلی خودشان را دنبال می‌کنند.
بعد از 16 هفته داوطلبان برای وزن‌کشی به آزمایشگاه برگشتند. هیچ‌کدام وزن زیادی کم نکرده بودند،و خوردن یا حذف صبحانه تاثیری بر روند کاهش وزن آنها نداشت.
در تحقیقی دیگر در دانشگاه بس افراد لاغر با هدف تعیین متابولیسم زمان استراحت مورد مطالعه قرار گرفتند. میزان کلسترول و قندخون 33 شرکت‌کننده که بعضی صبحانه می‌خوردند و برخی نمی‌خوردند، اندازه گرفته شد و یک شمارنده ثبت فعالیت فیزیکی نیز به آنها داده شد. پس از 6 هفته وزن، کلسترول، قندخون و مقدار متابولیسم هنگام استراحت اندازه‌گیری شده که در نتیجه تغییری در میزان قندخون در میان افرادی که صبحانه می‌خوردند یا نمی‌خوردند نبوده است. از سوی دیگر به‌نظر می‌رسید که صبحانه‌خورها طی‌ساعات روز کالری بیشتری سوزانده‌اند. شمارشگرهای آنان 500 کالری انرژی مصرف شده بر اثر فعالیت جسمانی را ثبت کرده بودند. البته این گروه به همین مقدار هم جذب کالری از مصرف صبحانه داشتند.
برخلاف عقیده عمومی که می‌گوید کسانی که صبحانه نمی‌خورند وعده ناهار و شام را حریصانه و به مقدار بیشتر می‌خورند، داوطلبان گروهی که صبحانه نمی‌خوردند، چنین رفتاری نداشتند ولی دچار کسالت و تنبلی صبحگاهی بودند.
امیلی دراندار، استاد دانشکده پزشکی آلاباما که سرپرست انجام تحقیقات بوده است می‌گوید: «در ارتباط با کاهش وزن صبحانه هم مثل بقیه وعده‌های غذای روزانه است و نخوردن آن سبب چاقی نمی‌شود.» این تحقیقات دربازه‌های زمانی کوتاه و با تعداد کم داوطلب انجام شده است.
برای فهم تاثیر خوردن صبحانه بایست تعداد بیشتری آزمایش اتفاقی صورت پذیرد. همین‌طور اینکه پاسخ افراد چاق و لاغر در حذف یا مصرف صبحانه متفاوت است یا خیر روشن نیست.بنابراین، این نتایج نصفه و نیمه علمی به‌دست آمده به هیچ‌وجه ما را به خوردن یا نخوردن صبحانه تشویق نمی‌کند.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.