به گزارش بورس24 ؛این مطلبی است خواندنی از برنده نوبل فیزیک در سال 2013.برنده ای که هیچ کدام از وسایل ارتباطی مدرن مانند موبیا ل را در اختیار ندارد و زمان اعلام اسامی برندگان در کوهستان بوده است!
بخش اول
اثبات نظریه فیزیکی که جایزه نوبل فیزیک را برای پیترهیگز به ارمغان آورد از طریق ساخت یکی از پیچیده‌ترین آزمایشگاه‌های فیزیکی جهان امکان‌پذیر شد،اما خبر برنده شدن در این رویداد بزرگ جهان به یکی از ساده ترین روش‌های ممکن به گوش این دانشمند ۸۴ ساله رسید!
براساس گزارش BBC ، پروفسرو پیتر هیگز که به خاطر کشف و اثبات ذرات بوزون جایزه نوبل سال 2013 را از آن خودش کرد،در زمان اعلام اسامی برندگان در دسترس اعضای کمیته نوبل نبود و آنها نتوانستند برای رساندن این خبر خوش با او تماس برقرار کنند. هیگز می‌گوید خبر برنده شدنش را در خیابان و از طریق یکی از همسایه‌هایش شنیده‌است!« روز سه‌شنبه درحال قدم زدن در یکی از خیابان‌های ادینبورگ بودم که یکی از همسایه‌هایم از خودروی خود پیاده شد و به من به خاطر نوبل فیزیک تبریک گفته.من متعجب شده بودم و به او گفتم چه خبر شده است؟»
کمیته نوبل به رسم همیشه پس از انتخاب برندگان نوبل،برای اطلاع‌رسانی با آنها تماس می‌گیرد اما اعضای این کمیته نتوانستند با هیگز تماس بگیرند زیرا این فیزیکدان بازنشسته اسکاتلندی نه رایانه‌ای دارد و نه موبایل و در عین حال برای دوری از رسانه‌ها به منطقه‌ای کوهستانی سفر کرده بود.
بردن این جایزه برای هیگز نمی‌توانست غافلگیری بزرگی به حساب بیاید، زیرا پس از اثبات نظریه‌اش درباره چگونگی ایجاد جرم در ماده توسط برخورد دهنده بزرگ هادرون، بسیاری معتقد بودند نوبل فیزیک باید به او برسد. هیگز جایزه 1.2 میلیون دلاری نوبل را با فرانسوا انگلرت تقسیم خواهد کرد،این فیزیکدان نیز همزمان با هیگز در سال 1964 مقاله‌ای درباره این ذرات بنیادین فیزیکی منتشر کرده است.
بخش دوم
فیزیکدان بریتانیایی و کاشف بوزون هیگز می‌گوید هیچ دانشگاهی حاضر به استخدام وی در سیستم آکادمیک جدید نیست زیرا از نظر آنها وی به اندازه کافی کاربردی و سازنده نخواهد بود!
براساس گزارش تلگراف، این استاد برجسته دانشگاه ادینبرگ و برنده نوبل فیزیک سال 2013 که می‌گوید هرگز یک ایمیل ارسال نکرده، از اینترنت استفاده نکرده و حتی با موبایل تماس برقرار نکرده‌است، پس از مطالعه پیشگامانه‌اش درباره مکانیزم ذرات تحت اتمی و چگونگی ایجاد جرم در ماده و انتشار آن در سال 1964، کمتر از 10 مقاله در طول دوران فعالیتش منتشر کرده‌است.
وی معتقد است احتمال اینکه کشفی مشابه با کشف وی در فرهنگ آکادمیک امروزی قابل دستیابی باشد(به دلیل انتظارات بالایی که برای همکاری و به روز کردن مقالات جدید از محققان وجود دار) بسیار کم است. هیگزمی‌گوید:« تصور کردن این که من چگونه می‌توانستم در سال 1964 تحت شرایطی مشابه با شرایط آکادمیک کنونی، از آرامش و سکوت کافی برای انجام کشف بزرگم درباره ذرات بوزون هیگز برخوردار باشم دشوار است.در سال 1980 زمانی که برای دریافت نوبل کاندیدا نشدم تقریبا کار خودم را از دست دادم اما پس از آن مقامات دانشگاه ادینبرگ به این نتیجه رسیدند که شاید روزی بتوانم نوبل فیزیک را از آن خود کنم و اگر این کار را انجام ندادم آنها همیشه فرصت اخراج کردن من را خواهند داشت.»
هیگز ادامه می دهد:«زمانی که برنامه ارزیابی مطالعات در دپارتمان فیزیک این دانشگاه انجام شد،من موجب شرمساری دپارتمان شدم.بارها برایم پیام ارسال شد که لیست مقالاتم را برای آنها بفرستم و من در پاسخ به آنها می‌گفتم که هیچ مقاله‌ای وجود ندارد.»
فیزیکدان بریتانیایی در سال 1996 که از مسند استادی دانشگاه بازنشسته شد،از فرهنگ آکادمیکی که در دانشگاه‌ها شکل گرفته بود کاملا ناراضی بود. وی می‌گوید مدتی بسیار طولانی پس از بازنشستگی‌اش دوباره به دپارتمان فیزیک ادینبورگ بازگشت. به گفته هیگز، امروزه نیز او نمی‌تواند شغلی آکادمیک داشته باشد زیرا از نظر دانشگاه‌ها وی به اندازه کافی کاربردی نخواهد بود.
هیگز همچنین فاش کرد که در سال 1999 از دریافت عنوان شوالیه‌ای سرباز زده است زیرا به اعتقاد وی سیستم اهدای عنوان و القاب معمولا اهدافی سیاسی در پی دارند!
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.