ناب ترین فرصتش، میهمانی در شهری خالی از شیاطین است! این یکی از بزرگترین خدماتی است که میزبان برای میهمانانش قائل شده است. محیطی امن که هیچ شیطانی در آن پرسه نمی زند و راهی است برای شناخت نفس مان، برای شناخت بهتر خودمان! وقتی دست وسوسه های شیطان از دل ما کوتاه باشد و ما با یک زره فولادین به نام روزه به سمت خدا می رویم، لابد یک چیزی از درون مان قلقلک مان می دهد تا به سمت نافرمانی برویم. چیزی شبیه نفس! شبیه دل مشغولی ها و دل خواستنی های خودمان! پس وقتی شیطان در زنجیر است و زره بر تن داریم، راحت تر می شود خودمان را بشناسیم و طبیب دل بیمار خود باشیم و بیماری هایش را یکی یکی درمان کنیم.
نشان به آن نشان که هر شب ماه رمضان، خداوند 3 بار خطاب به ما ندا می‌دهد: «آیا سوال کننده ای هست تا خواسته اش را بدهم؟ آیا توبه کننده‌ای هست تا توبه او را بپذیرم؟ آیا آمرزش کننده ای هست تا او را بیامرزم؟» چرا به ندای هل من تائب خدا لبیک نگوییم؟! کیست به توانگر بی احتیاج و ادا کننده عادل قرض بدهد؟!
لابد شما هم شنیده اید از حضرت رضا (علیه السلام): «خواب روزه دار عبادت و سکوتش تسبیح و دعایش مستجاب و عملش دو چندان است.» یعنی برای خدا فرقی ندارد که کل روزت را بخوابی یا دعا کنی یا ساکت باشی در هر صورت غرق رحمتی! خدا، خدایی اش را می کند، ماییم که باید بندگی کنیم در این ماه!
روزه دار هنگام افطار یک دعای مستجاب دارد، حضرت رضا می فرمایند. یعنی 30 شب و 30 دعای مختلف... دعاهایی که قول اجابتش را داده اند! افطاری هایتان پر دعا...
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.