دنیای اقتصاد / صنعت كاشی و سرامیك یكی از گروه‌های بورسی است كه از منظر ارزش بازار در مكان بیست و پنجم در میان 36 گروه بورسی قرار دارد و 10 نماد در آن فعالیت می‌كنند. این صنعت كوچك كه كمتر از0.3 درصد ارزش كل بازار را در اختیار دارد سال گذشته به یكی از شگفتی‌سازترین گروه‌های بورسی تبدیل شده بود.
به این ترتیب، در یك ركورد بی‌سابقه با رشد 324 درصدی شاخص گروه، كاشی و سرامیك در مكان دوم پربازده‌ترین صنعت سال 92 قرار گرفت. در واقع، در شرایطی كه كل بازار تنها توانسته بود حدود 108 درصد بازدهی داشته باشد، رشد این صنعت حدود 3 برابر بازدهی متوسط بازار بود. صنعت مزبور كه در اوج خود در سال 92 به بازدهی 441 درصدی نیز رسیده بود، در سال 93 روند منفی را در پیش گرفته است. به این ترتیب، بیشتر نمادهای این گروه از ابتدای سال با صف فروش مواجهند و خریداری برای آن پیدا نمی‌شود. به بررسی «دنیای اقتصاد»، طی پنج سال گذشته، سودآوری این گروه به جز سال 91 قابل توجه بوده است. بر اساس این بررسی مشاهده می‌شود طی سال‌های مزبور، نسبت قیمت به درآمد گروه از متوسط بازار بالاتر نرفته و زیر 6 واحد باقی مانده است. اما این نسبت در سال 90 به 8.75 مرتبه رسیده كه از مرزهای هشداردهنده عبور كرده است.
همین امر منجر شده تا در سال 91، این گروه روندی منفی در پیش گیرد و نسبت قیمت به درآمد آنها در پایان سال به 3.9 مرتبه برسد كه بسیار جالب توجه است. در واقع، رشد قیمتی شدید در سال 90 و برآورده نشدن انتظارات سهامداران موجب شده است تا آنها در سال 91 از گروه كاشی و سرامیك روی برگردانند. البته برای این موضوع می‌توان شرایط نه چندان مناسب كل بورس در سال 91 را نیز در نظر گرفت.
به عبارت دقیق تر، زمانی كه كلیت بازار وضع مناسبی ندارد، توجه سهامداران به سهم شركت‌های بنیادی با ارزش بازار بالا بیشتر می‌شود و شركت‌های كوچكی نظیر كاشی و سرامیك به حاشیه می‌روند. در حقیقت، بسیاری از سهامدارانی كه در این گروه فعالیت می‌كنند با دیدهای كوتاه‌مدت وارد سهم شده و با استفاده از نوسان گیری كسب سود می‌كنند. حال در سالی مثل 91 كه سایر بازارها مثل ارز و طلا جذابیت زیادی برای اینگونه سهامداران داشت، عدم رشد شركت‌های كاشی و سرامیك چندان دور از انتظار نبوده است.
كاشی و سرامیك در سال 92
به‌طور مشابه، در سال 92 نیز مشاهده می‌شود رشد خیره‌كننده قیمت سهام شركت‌های كاشی و سرامیك منجر به افزایش نسبت قیمت به درآمد گروه و قرار گرفتن آن در محدوده 10 واحدی است. این امر نشان می‌دهد كه بار دیگر، شركت‌ها در صورت‌های مالی خود نتوانسته‌اند انتظار سهامداران را برآورده كنند. اما آنچه مورد توجه است، علت رشد بی‌سابقه این گروه طی سال 92 است. یكی از كارشناسان بازار سرمایه در این خصوص می‌گوید: سال گذشته، پیرو افزایش قابل توجه قیمت دلار، انگیزه شركت‌های تولیدكننده كاشی و سرامیك به شدت افزایش یافت. پیش از این به علت بالا بودن هزینه حمل‌ونقل محصولات سرامیكی، شركت‌های این گروه تمایلی به صادرات نداشته و عمده محصولات خود را در داخل كشور به فروش می‌رساندند. اما با سه برابر شدن نرخ دلار، انگیزه برای صادرات افزایش یافت.
حسام حسینی در ادامه می‌افزاید: ظرفیت اسمی تولید این صنعت 500 میلیون متر‌مربع است، اما میزان فروش واقعی بسیار كمتر از این رقم است. در سال 92 پیش‌بینی می‌شد كه با افزایش قیمت دلار، این شركت‌ها به‌منظور صادرات اقدام به شناسایی خریداران خارجی كنند. اما متاسفانه این شركت‌ها در بازاریابی ضعیف عمل كردند و نتوانستند به جز در برخی موارد صادرات خود را افزایش دهند. بر این اساس، گرچه روی كاغذ میزان سودآوری این گروه باید به‌طور چشمگیری افزایش می‌یافت اما در عمل چنین نشد.
این تحلیلگر بورس در ادامه عنوان می‌كند: ركود در بازار مسكن داخل، عاملی دیگر در كاهش فروش محصولات این گروه محسوب می‌شود. در واقع، ساختمان‌سازان به عنوان اصلی‌ترین گروه هدف صنعت كاشی و سرامیك با ركود مواجه بودند كه كاهش تقاضای محصولات سرامیكی را در پی داشت. بنابراین، آنچه سهامداران از شركت‌های این گروه انتظار داشتند در پایان سال محقق نشد و این گروه در حال حاضر با P/E نسبتا بالایی در حال فعالیت است.
چشم‌انداز 93 روشن نیست
حال با توجه به محقق نشدن انتظارات سهامداران، نمادهای گروه كاشی و سرامیك از ابتدای سال با عرضه‌های سنگینی از سوی سهامداران همراه هستند. در این شركت‌های كوچك، سهامداران حقوقی كمتر فعالیت می‌كنند كه همین مساله منجر شده است تا این عرضه‌ها با حمایت قابل توجهی مواجه نشود. از سوی دیگر، هدفمندی یارانه‌ها یكی از عواملی است كه این گروه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. حسینی در این رابطه می‌گوید: حدود 10 درصد هزینه تولیدات محصولات سرامیكی مربوط به مصرف انرژی است. بنابراین افزایش قیمت حامل‌های انرژی می‌تواند حاشیه سود شركت‌های این گروه را كاهش دهد. وی در ادامه می‌افزاید: از سوی دیگر، قیمت‌های جهانی نیز برای محصولات این گروه كاهش داشته است كه خود می‌تواند كاهش سودآوری آنها را تشدید كند. در كنار این عوامل، ادامه ركود در بازار مسكن نیز وضعیت نامساعد این گروه را تشدید كرده است. این كارشناس بازار سرمایه در این خصوص عنوان می‌كند: هزینه‌های سربار در شركت‌های تولیدی همواره با افزایش نرخ تورم بیشتر می‌شود. به عنوان مثال، حقوق كاركنان شركت و سایر هزینه‌های تولید، به جز هزینه مصرف انرژی، با نرخ تورم رابطه مستقیم دارند. بر این اساس، شركت‌ها به‌منظور ثابت نگه داشتن حاشیه سود خود، قیمت فروش محصولات را افزایش می‌دهند. این در حالی است كه در گروه كاشی و سرامیك، چنین وضعیتی وجود ندارد و آنها با توجه به كاهش تقاضا، هم در بازار داخل و هم در بازار خارج روبه رو هستند؛ در نتیجه نمی‌توانند قیمت فروش محصولات خود را افزایش دهند. در واقع، افزایش هزینه‌ها هم از منظر افزایش نرخ حامل‌های انرژی و هم از منظر افزایش هزینه‌های سربار و همچنین عدم توانایی افزایش قابل توجه قیمت فروش محصولات منجر شده تا شركت‌های موجود در این گروه جذابیتی برای سهامداران نداشته باشند و صف‌های فروش در بیشتر نمادها شكل گیرد.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.