نایب‌رئیس اتحادیه مبلسازان و درودگران استان تهران با اعلام اینکه پارچه‌های ایرانی در صنعت مبلمان کاربردی ندارد، از واردات مبل‌های بی‌کیفیت از مالزی، اندونزی، چین و ترکیه خبر داد.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، تولیدکنندگان و سازندگان مبلمان و دکوراسیون ایرانی معتقدند از آن‌جا که شرایط تولید میان تولیدکنندگان داخلی و خارجی مساوی نیست، مقایسه میان تولیدات ایرانی و خارجی درست نخواهد بود. البته سازندگان مبلمان در سال‌های اخیر از نظر طراحی پیشرفت خوبی داشته و در این میان رشته‌های دانشگاهی مرتبط هم دایر شده است، با این حال اگرچه کارخانجات از ماشین‌آلات و فناوری روز برخوردارند اما همچنان از تولید عقب هستند.
فعالان این صنعت می‌گویند نظام تعرفه در بخش واردات مواد اولیه صنعت مبلمان هدفمند عمل نکرده علاوه بر اینکه واردات مبلمان نیز باید در جهت ارتقای تولید داخل و ایجاد ارزش افزوده قرار گیرد. باید پذیرفت که صنعت مبلمان ایران حرفی برای گفتن دارد.
نگاهی به تاریخچه صنعت مبلمان در دنیا نشان می‌دهد که صبغه این صنعت به دوره لویی چهاردهم و پانزدهم و کشور ایتالیا بازمی‌گردد، اگرچه این صنعت در ایران نیز ریشه‌دار بوده و تولیدات ایرانی‌ها با تولیدات جهان قابل رقابت است. به لحاظ صنفی، اتحادیه مبلسازان و درودگران استان تهران، باسابقه‌ترین تشکل این صنعت است که حدود 65 سال پیش تشکیل شد اما فعالان این صنعت 3 دوره 30 ساله از پیشکسوتان تولیدی مبلمان را در خاطر خود زنده دارند. در واقع می‌توان یک تاریخچه یکصد ساله را به صورت رسمی برای این حرفه یافت.
عبدالحسین عباسی، نایب‌رئیس اتحادیه مبلسازان و درودگران استان تهران در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی تسنیم، در ابتدا به تعریفی از درودگری می‌پردازد و آن را شامل 16 رسته می‌داند که نجاری، رنگ‌کاری، منبت‌کاری، ساخت گاری، اتاق کامیون، سنتور، ویلون و... از جمله آنهاست.
عباسی انواع مبلمان تولیدی را هم شامل استیل، کلاسیک، راحتی، سرویس اتاق خواب و کتابخانه بیان می‌کند که همگی در کشور ساخته می‌شود.
به گفته نایب‌رئیس اتحادیه مبلسازان و درودگران استان تهران هم‌اکنون 6 هزار واحد تولیدی پروانه‌دار عضو این اتحادیه هستند که به همراه 10 هزار واحد بدون پروانه در سطح تهران بزرگ فعالیت می‌کنند. این واحدها شامل نمایشگاه‌داران، واحد‌های تولیدی- توزیعی، واحد‌های تولیدی، واحد‌های توزیعی یا واحد‌هایی هستند که از مرحله تولید، توزیع، نمایشگاه و فروشگاه را در اختیار دارند.
وی اما آماری از میزان تولید مبلمان در کشور ندارد ولی خاطرنشان می‌کند برای ساخت هر دست مبلمان، 13 نفر مشغول به کار می‌شوند.
به گفته عباسی تولیدکنندگان این صنعت از نظر مواد اولیه و نیروی متخصص مشکلی ندارند اگرچه در بخش کارهای دفتری که مواد اولیه آن ام‌دی‌اف بوده و وارداتی است، تعرفه‌ها بالاست و اتحادیه در تلاش است در کمیسیون ماده یک میزان آن را کاهش دهد.
وی اضافه می‌کند: در بخش مبلمان استیل هم که 85 درصد کار، چوب است از داخل تامین می‌شود.
عباسی با بیان اینکه پارچه‌های ایرانی در صنعت مبلمان کاربرد چندانی ندارد و از آنها در تولیدات درجه 2 و 3 استفاده می‌شود، ادامه می‌دهد: هم‌اکنون مبل‌هایی در کشور ساخته می‌شود که گاه تا 50 میلیون تومان قیمت دارد و باید در تولید آنها از پارچه‌های ایتالیایی بهره برد.
وی با تصریح اینکه هم‌اکنون راه‌اندازی یک کارخانه جدید ساخت مبل نیازمند 20 تا 30 میلیارد تومان سرمایه‌گذاری است، می‌گوید: در حال حاضر کارخانجات توانمند و مجهز به دستگاه‌های پیشرفته و کارگران ماهر در کشور وجود دارند که نیازمند سرمایه در گردش هستند.
به گفته عباسی این صنعت هیچ تقاضایی از دولت ندارد فقط نیازمند توجه بیشتر برای رفع کمبود نقدینگی است چرا که برخی از ماشین‌آلات باید نوسازی شوند.
وی خطاب به خریداران مبلمان از آنها می‌خواهد چنانچه در خرید هر نوع مبلمانی دچار مشکل شدند، می‌توانند از 3 راه آن را پیگیری کنند؛ تماس با تلفن 124، مراجعه به شوراهای حل اختلاف یا مراجعه به کمیسیون شکایت مردمی اتحادیه مبلسازان و درودگران استان تهران.
عباسی با بیان اینکه کمیسیون شکایت مردمی اتحادیه دارای 12 کارشناس خبره است، اضافه می‌کند: شهروندان شاکی پس از مراجعه به این کمیسیون فرم‌های مربوط را تکمیل می‌کنند و به دنبال آن نیز کارشناسان اتحادیه با بررسی محصول مشتری، اقدامات لازم را صورت می‌دهند بدین‌گونه که یا معایب کار برطرف می‌شود یا محصول به‌طور کامل مرجوع و خسارت مشتری از سوی فروشنده پرداخت می‌شود.
نایب‌رئیس اتحادیه درودگران و مبلسازان استان تهران با گله‌مندی از واردات مبل‌های بی‌کیفیت از کشورهای مالزی، اندونزی، چین و ترکیه تصریح می‌کند: ساختار اینگونه مبل‌ها از اسکلت گرفته تا رویه بی‌کیفیت هستند طوری که در مبل‌های به اصطلاح چرم، جای چرم رویه مشمع و پلاستیک کار شده که پس از مدت کوتاهی مصرف تمام آنها از بین رفته و کنده می‌شوند. علاوه بر این کلاف این مبل‌ها نیز به جای چوب اسفنج‌های فشرده، پلاستیک و کائوچو بوده و امکان تعمیر آنها وجود ندارد.
عباسی ادامه می‌دهد: متاسفانه اغلب شهروندان نیز بی‌اطلاع از این موضوع به خرید مبل‌های خارجی روی آورده‌اند که در این میان قیمت پایین اینگونه تولیدات نیز خود مزید بر علت شده است.
وی با تاکید بر اینکه اسکلت همه مبل‌های ساخت ایران، چوب بوده و از نظر کیفیت قابل رقابت با ساخته‌های دیگر کشورهای دنیاست، واردات کالاهای بی‌کیفیت را عامل بی‌انگیزگی تولیدکنندگان داخلی می‌داند و معتقد است واردات این نوع کالا تخصصی نیست چرا که هر کسی با دریافت کارت بازرگانی از اتاق بازرگانی می‌تواند برای واردات مبلمان اقدام کند.
وی مانع دیگر سر راه تولیدکنندگان مبل را دریافت چندین نوع مالیات از جمله مشاغل، حقوق، مستغلات و ارزش افزوده بیان می‌کند که تکثر این همه مالیات بار اضافی بر دوش تولیدکننده است.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.