پایگاه اطلاع رسانی بازار سرمایه – سنا / این روزها قیمت خوراک گاز واحد های پتروشیمی نقل محافل اقتصادی و سیاست گذاری است. یکی از آخرین مدل هایی که از طرف کمیسیون تلفیق برای تعیین نرخ خوراک پتروشیمی ها مطرح شده قیمت گذاری بر اساس میزان بازگشت سرمایه داخلی بوده. قبل از تصویب این مدل یا هر مدل دیگر به سراغ یکی از فعالان بازار سرمایه و اشنا با صنعت پتروشیمی رفتیم و از او خواستیم ارزیابی اش را درباره این مدل شرح دهد.
این روزها قیمت خوراک گاز واحد های پتروشیمی نقل محافل اقتصادی و سیاست گذاری است. یکی از آخرین مدل هایی که از طرف کمیسیون تلفیق برای تعیین نرخ خوراک پتروشیمی ها مطرح شده قیمت گذاری بر اساس میزان بازگشت سرمایه داخلی بوده. قبل از تصویب این مدل یا هر مدل دیگر به سراغ یکی از فعالان بازار سرمایه و اشنا با صنعت پتروشیمی رفتیم و از او خواستیم ارزیابی اش را درباره این مدل شرح دهد.
مبنای تعیین نرخ گاز در این حوزه بر اساس میزان حاشیه سود و مقدار بازده داخلی طرح یا شرکت پتروشیمی است و به وضوح از یکی از مدلهای مفید ارزیابی طرحهای سرمایه گذاری بصورت اشتباه استفاده شده است. به طور خلاصه در متون مالی برای تعیین توجیه اقتصادی داشتن پروژه از مدل NPV و IRR استفاده می کنند. یعنی پس از تعیین جریانات نقدی پروژه طرحهایی مورد تایید و پذیرش قرار می گیرند که دارای NPV و IRR بالاتری نسبت به طرحهای مورد بررسی است.حال استفاده نادرست این ابزار برای تعیین نرخ گاز داخلی تنها نتیجه ای که خواهد داشت انتقال منابع محدود و با ارزش کشور(منابع مالی و منابع طبیعی گاز) بسوی شرکتهای پتروشیمی که دارای حاشیه سود و نرخ بازده داخلی پایین تر است که این امر کاملا بر خلاف مدلهای عقلایی سرمایه گذاری است. اشکال دیگراستفاده این مدل برای تعیین نرخ گاز این است که مدل تا حدودی نتیجه قضاوتی و سلیقه ای دارد و زیاد قابل اتکا برای تعیین نرخ گاز نیست. دلایل این امر این است که اولا طول دوره سرمایه گذاری (N) و مبالغ آنها (I) بنا به شرایط سیاسی، اقتصادی، فنی و خیلی فاکتورهای دیگر می تواند متفاوت باشد. ثانیا جریانات نقدی حاصل شده (CF) از این مدل نیز به خاطر نرخهای متفاوت محصول و نوسان آنها در بازار های جهانی و پیش بینی کارشناس از این اعداد در آینده نیز کاملا قضاوتی و متفاوت خواهد بود همچنین طول دوره در نظر گرفته شده نیز همین ویژگی قضاوتی را دارد . دلیل تفاوت نتیجه متفاوت برای نرخ گاز بین کمیسیون تلفیق مجلس و انجمن کارفرمایان صنعت پتروشیمی برای نرخ بازده داخلی 25 درصد نیز همین امر است بطوریکه براساس محاسبات انجمن کارفرمایان صنعت پتروشیمی IRR صنعت پتروشیمی با خوراک 7 سنتی 25 درصد و با گاز 4.3 سنتی 30 درصد خواهد بود. این در حالی که مرکز پژوهش‌های مجلس معتقد به ایجاد نرخ بازده داخلی 25 درصدی با نرخ گاز 15.5 سنتی و نرخ بازده داخلی 30 درصدی با نرخ گاز 10.7 سنتی هستند.
بنابراین استفاده از روش تعیین نرخ گاز بر اساس نرخ این ماده اولیه در منطقه روش درست تری برای تعیین این نرخ است و باعث راهی منابع محدود کشور به طرحها و پروژه های با ارزش افزوده اقتصادی بالاتر می شود. شاید تعیین این نرخ بر اساس نرخهای منطقه که در بازه 4 تا 7 سنت است و حتی دادن تخفیف به طرحهایی که نیاز به حمایت بیشتر دارد باعث افزایش سرمایه گذاری در بازار اولیه و در این صنایع می شود.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.