ظریف در گفت و گویی اختصاصی با تابناک گفت:
ــ بارها در سخنان و اظهارنظرها اعلام کردیم، این سند گام نخست است و توافق نیست.
- ما بیانیه، توافقنامه، یادداشت تفاهم و... عنوان این سند را نگذاشتیم، بلکه آن را برنامه اقدام گذاشتیم و واقعاً این سند فقط همین است. اگر گام های اولیه برداشته شود، به سمت یک توافق نامه حرکت می کنیم.
- برخی از دوستان این طرح را با بیانیه اشتباه کرده اند. من حاضرم از همه جملات این سند به عنوان یک تفاهم دفاع کنم.
ــ در این سند، چند چیز مشخص است. در نهایت ما غنیسازی خواهیم داشت. تحریمهای شورای امنیت (کلا) و تحریمهای دوجانبه و چند جانبه که در رابطه با موضع هسته ای است، برداشته میشود. این موضوعات همه در متن آمده و برای همین است که ما هیچ نگرانی نداریم که عین متن پخش شود. البته نه به عنوان موضع ایران، بلکه به عنوان یک گام اولیه برای اقدام مشترک.
ــ اختیاراتی که بنده ـ چه در مذاکرات چند جانبه و چه دو جانبه ـ داشتم، محدود به موضوع هسته ای بوده و جز درباره مسأله هسته ای هم مذاکره نکردیم.
ــ تفاهم نهایی در مذاکرات هنوز آغاز نشده است. مذاکرات در آن مرحله بسیار دشوارتر از این خواهد بود. من پیشتر نیز تکرار کرده ام که این گام نخست است و گام های بعد دشوارتر، پر چالش تر و پرفراز و نشیب تر خواهد بود، چون ما نمی خواهیم درباره یک کار شش ماهه صحبت کنیم، بلکه میخواهیم در مورد یک موضوع درازمدت صحبت کنیم.
ــ در گام نهایی نیز توافق نامحدود نیست. ما حداکثر برای یک سال شروع به انجام اقداماتی میکنیم و در یک محدوده زمانی متناسب با اقداماتی که ما انجام می دهیم، تحریم ها به پایان می رسد.
ــ در پایان این دوران برنامه هستهای کشورمان، مثل برنامه هستهای دیگر کشورها میشود. دیگر هیچ موضوعیت ندارد، که در مورد برنامه هستهای ایران صحبت کنند. درباره اینکه طول این دوران چند سال باشد، دیدگاه های گوناگونی هست که خود این موضوع، محل نزاع خواهد شد، زیرا از پنج سال تا بیست سال گفتهاند.
ــ متأسفانه ما یکباره شصت میلیون حقوقدان در کشور پیدا کردهایم. برخی از آقایان نظر نمی دهند، بلکه به من میگویند تو نمیفهمی.
- دوستان بدون اینکه سوابق و ماهیت این سند را بدانند، اظهار نظر حقوقی میکنند. مثلا آمریکایی ها حرف بی معنی می زنند، که حق غنی سازی را نمی پذیریم. از سوی دیگر دوستان میگویند این سند حق غنی سازی را به رسمیت نشناخته است. اصلا این ریختن آب به آسیاب آمریکاست. این حرف آمریکا و حرف سه کشور در دنیا در مقابل ۱۸۵ کشور است.
- حق غیر قابل انتزاع اصلا موضوع شناسایی نیست. بحثهای دوژوره و دوفاکتو موضوعیت ندارد. البته باید بگویم این حق قابل احترام است.
- کسی که میگوید در «انپیتی» حق غنیسازی شناخته نشده است، آیا خواندهاند که چه حقی در «انپیتی» شناخته شده است؟
- ما درباره آینده ۷۵ میلیون ایرانی صحبت میکنیم. حداقل ماده ۴ «انپیتی» را بخوانید. ایا راجع به پروژه آب شیرین کردن، نیروگاه و... صحبتی شده است، که میگویید غنیسازی در آن نیست؟ پس چیست، که آب به آسیاب آمریکا میریزید؟
- مشکل دوستان این است که اولا نمیدانند متن چیست و دوم آنکه حتی حاضر نمیشوند آن را کامل بخوانند.
ــ در این سند حتی در مورد حقوق ایران نگفته است، به رسمیت میشناسیم. گفته است ایران میتواند از همه این حقوق کامل بهرهبرداری کند. آنها در شأنی نیستند که حقوق ما را به رسمیت بشناسند. هیچ کس در این شأن نیست. حق حیات کسی را مگر میشود به رسمیت شناخت؟ کسی در این شان نیست. اصلا مگر حق حیات نیاز به رسمیت شناختن دارد؟
ــ چندین سال است که اقدامات شفافسازی ایران انجام میشود و برخی از مواردی که ما در این سند توافق کردیم، پیشتر هم اجرا میشد، ولی اعلام نمیشده است. ما هیچ گاه میزان اورانیوم ۲۰ درصدمان از سطح ۲۰۰ کیلو بالا نرفته است بلکه هرچه بوده، تبدیل به اکسید و یا رقیق شده است. بنابراین این اقدامات همیشه انجام میشده است. بعضی از این توافقاتی را که انجام دادیم، ماها و حتی سالهاست که انجام میدادیم.
ــ در طول دو تا سه هفته آینده، غربی ها بعد از اینکه توانستند، ساختار تحریم ها را تغییر بدهند تحریم ها کاهش خواهد یافت. پس از قدم اول غربی، ما باید مذاکرات نهایی را شروع کنیم و به پیش رویم؛ بنابراین ما در دو هفته تا سه هفته باید شاهد گامهای اولیه گروه ۵+۱ باشیم.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.