مذاكرات ژنو هر لحظه حساس تر می شود و در این میان با اضافه شدن وزرای خارج كشورهای عضو 1+5 این مذاكرات در سطح بالاتری انجام می گیرد. اخبار و اطلاعاتی كه از این مذاكرات منتشر می شود حاكی از آن است كه به طرفین به سمت ایجاد توافق نزدیك و نزدیكتر می شود اما باز هم به طور قطع نمی‌توان انتظار داشت كه توافقی در این میان شكل بگیرد.
فشردگی و پیچیدگی مذاکرات و نیز وجود برخی اختلافات باعث شده است تا مذاکرات هسته ای کشورمان یک روز بیشتر از پیش‌بینی‌ها افزایش یابد و چشم‌ها به سمت شهر سرد ژنو دوخته شده است.
برای اطلاع از چند وچون فضای ژنو و نحوه طرح مباحثات بین ایران و 1+5 به سراغ محسن جلیلوند، كارشناس مسائل بین الملل رفتیم تا نظر وی را در این خصوص جویا شویم كه در ادامه شرح آن می آید:
ایران خط قرمز خود را اصل غنیسازی قرار داده است
محسن جلیلوند، كارشناس مسائل بین الملل در گفت‌وگو با خبرنگار «فردا» با اشاره به فضای حاكم در مذاكرات ژنو گفت: فضای خوب و مساعدی در ژنو حاكم است اما مهم این است كه در چه سطحی این توافق صورت بگیرد. در حال حاضر ایران خط قرمز خود را مساله غنیسازی مطرح كرده و آنچه كه از سوی تیم ایرانی مطرح شده، این است كه می‌توان بر روی سطح و میزان غنیسازی مذاكره كرد اما اصل غنیسازی مذاكره پذیر نیست.
وی افزود: غنی سازی مساله ای است كه در قطعنامه سازمان ملل مشخص شده است و ایران موظف به رعایت آن است. من احساس می‌كنم كه روی اصل غنیسازی چون طرفین پافشاری می كنند احتمال دارد كه یك مقدار مذاكرات با زمان بیشتری همراه بشود و بحث درباره این موضوع را به زمان دیگری موكول كنند.
كشورهای مختلف به دنبال منافع خود در مذاكرات هسته ای ایران هستند
این كارشناس مسائل بین الملل خاطر نشان كرد: البته درست است كه مذاكرات در مورد بحث هسته ای ایران است اما كشورهای غربی در خصوص برخی مسائل دیگر نیز نظراتی دارند كه آنها را به طور غیر مستقیم در مذاكرات هسته ای وارد می كنند، مثل كاری كه فرانسه در دور قبل مذاكرات انجام داد.
جلیلوند با بیان اینكه بحث بر روی پیش نویس توافق هسته‌ای ادامه دارد، اظهار داشت: پیش نویس توافق پیش از این در مذاكرات ژنو 2 نوشته شده بود و به قول آقای ظریف طرف غربی نصف شب ساعت 2 همه این پیش نویس را زیر و رو كرد. اما این پیش نویس تا زمانی كه به تصویب نرسد قابل قبول نیست. البته اگر با وجود تصویب این پیش نویس و همچنین اختیار وزرای خارجه كشورهای 1+5 ممكن است كشورهای غربی ملاحظاتی بر روی آن داشته باشند.
وی درباره موضع چین و روسیه در مذاكرات ژنو افزود: كشورهای مختلف به هر حال بیش از همه چیز منافع ملی خودشان را در این مذاكرات دنبال می كنند و بعد در چارچوب گروه 1+5 عمل می كنند. طبیعا چین و روسیه نیز بر اسای منافع ملی خودشان عمل می كنند و اینكه از ایران طرفداری كردند باید پرسید كه این طرفداری در چه سطحی است؟ اگر این طرفداری در زمینه ماهیت منافعشان باشد به نظر می رسد كه در این راه گام بردارند اما من فكر نمی كنم كه قصدشان واقعا این باشد كه بر اساس منافع ملی ما عمل كنند.
این استاد دانشگاه با اشاره به جزئیات مذاكرات هسته‌ای ژنو گفت: بحثی كه امریكایی‌ها مطرح كرده اند این است كه اصل غنیسازی را با اصل توانمندی برای غنی سازی جدا كنند؛ یعنی آنها می‌گویند كه به ایران اجازه می دهیم كه توانمندی اش را برای غنی سازی حفظ كند اما خود غنیسازی را انجام ندهد. این موضوع یك مقدار ابهام دارد. ما توانمندی غنیسازی هسته‌ای را داریم اما خود اصل غنیسازی برای ایران مهم است؛ چراكه توانمندی چیزی است كه دیگر نمی‌شود آنرا از ایران گرفت.
سیاست آمریكایی ها در تعلیق تحریم های ایران است نه لغو آن
جلیلوند درباره تحریم‌هایی كه یك سر موضوع مذاكرات ایران و 1+5 در ژنو است، اظهار داشت: از سوی دیگر آمریكایی‌ها می‌گویند كه بر فرض اینكه ایران رآكتور آب سنگین اراك را بندد ما تحریم‌ها را برداریم اما ایرانی ها می توانند قفل رآكتور را باز كنند و غنیسازی را مجددا انجام دهند اما اگر ما تحریم‌ها را برداریم تا مجددا این تحریم‌ها را علیه شما برقرار كنیم حدود یك سال الی یكسال و نیم طول می‌كشد. به این خاطر آنها می‌گویند كه این به نفع ما نیست كه چنین كاری را انجام دهیم. به همین خاطر آنها تحریم ها را به صورت تعلیق در می آورند و به صورت كلی این تحریم‌ها را لغو نمی كنند كه طبیعا باید در این مورد نیز مذاكراتی صورت گیرد.
وی با اشاره به نوع تحریم هایی كه غرب علیه ایران وضع كرده است، گفت: ما چهار نوع تحریم داریم كه علیه ایران اعمال شده است. یكی تحریم های سازمان ملل است كه بر اساس قطعنامه های سازمان ملل اعمال شده است. تحریم‌های دیگر مربوط به اتحادیه اروپا می شود كه 28 كشور اتحادیه اروپا علیه ایران این تحریم‌ها را برقرار كرده اند و یك بخش از تحریم ها نیز به آمریكا مربوط می شود كه این تحریم‌ها خود به دو بخش تقسیم می شود. بخشی از تحریم‌های آمریكا قانون است كه توسط كنگره تصویب شده است و بخش دیگر نیز توسط دولت آمریكا و رئیس جمهور وضع شده است. البته به رئیس جمهور اختیار داده شده است كه با حفظ منافع ملی می تواند این تحریم‌ها را به تعلیق در بیاورد اما نمی‌تواند لغو كند.
این كارشناس مسائل بین الملل در پایان سخنان خود افزود: این موضوعی كه آمریكا در مورد تعلیق شش ماهه تحریم‌ها مطرح می‌كند در متن قطعنامه گنجانده شده است كه شش ماه می‌توان این تحریم‌ها را تعلیق كرد اما نمی‌شود آن را لغو كرد به همین خاطر است كه می گویند به ایران شش ماه مهلت داده می‌شود. البته بخشی از این تحریم ها اصلا ربطی به مساله هسته‌ای ایران ندارد، به طور مثال تحریم‌هایی كه درخصوص توسعه صنعت نفت ایران وضع شده، به گذشته باز می گردد و ارتباطی به موضوع هسته‌ای ایران ندارد. اگر هم در سطح بسیار بالایی این تحریم ها را بخواهند لغو كنند به نظر من آمریكایی‌ها به دنبال گرفتن امتیازات بسیار بالاتری هستند.
این مطلب را با دیگران به اشتراک بگذارید :
شما هم نظر دهید
برای ارائه نظر خود وارد حساب کاربری خود شوید
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.