اشپیگل نوشت: ایرانی ها برای حل مناقشه ی اتمی عجله دارند. در ژنو به شکل حرفه ای پیشنهاد خود را برای مذاکره ارایه دادند. تهران هر چه سریع تر خواستار تصمیم نهایی درباره‌ی برنامه ی هسته ای خود است.
به گزارش سرویس بین الملل سایت خبری تیک Tik.ir، گفت و گوهای ژنو با نیم ساعت تاخیر و یک غافل گیری شروع شد. هیات مذاکره کننده ی ایران پیشنهاد خود را با عنوان «پایان بحرانی غیر ضروری، گشودن افق های تازه» با برنامه ی پاورپوینت که توضیح آن ۶۰ دقیقه به طول کشید، ارایه کرد. برای اولین بار گفت و گو به زبان انگلیسی انجام گرفت.
حضور هیات ایران حرفه ای بود که در تقابل با هیات مذاکره کننده‌ی احمدی نژاد، رییس جمهور سابق، نمی توانست از این بزرگ تر باشد. در آن زمان مذاکره کننده ی ارشد ایران، به جای آن که به برنامه ی اتمی بپردازد، ساعت ها درباره‌ی اسلام سخن می گفت. این بار اما بر عکس، هیات حسن روحانی، مورد به مورد پیشنهاد خود را توضیح داد.
ریاست هیات ایران را محمد جواد ظریف، وزیر خارجه این کشور برعهده دارد. او در سال ۲۰۰۳ نیز به همراه حسن روحانی، عضو هیات مذاکره کننده بود. مایکل مان، سخن گوی کاترین اشتون، مسوول سیاست خارجی اتحادیه ی اروپا، حضور هیات ایران را «بسیار مفید» خواند. اشتون طرف صحبت ظریف و نماینده ی «کشورهای پنج به اضافه‌ی یک» است. پنج عضو شورای امنیت به اضافه‌ی آلمان یا به تعبیر اتحادیه‌ی اروپا «اروپا سه به اضافه‌ی سه» که شامل سه کشور اتحادیه ی اروپا و چین، روسیه و آمریکا است.
آمریکا نیز در برابر تهران خود را آماده برای رسیدن به تفاهم نشان داد. وزارت خارجه‌ی آمریکا توضیح داد که از گفت و گوهای دو جانبه با ایران در ژنو استقبال می‌کند که اگر چنین شود، این نزدیک شدن به آمریکا در تاریخ جمهوری اسلامی، بی سابقه است.
عنوان پیشنهاد ایران آشکار می‌سازد که چه چیزهایی برای ایرانی‌ها مهم است: آن‌ها راه‌حل‌های موقت نمی‌خواهند. ایران می‌خواهد به یک توافق نهایی برسد. عباس عراقچی، معاون وزیر خارجه‌ی ایران گفت: «نمی‌خواهیم در تاریکی، کورمال کورمال راه برویم. می‌خواهیم بدانیم که در انتها چه چیز در انتظار ماست.»
عراقی بعد از این‌که ظریف از ادامه‌ی حضور در مذاکره، عذرخواهی کرد، سرپرستی هیات ایران را برعهده گرفت. وزیر خارجه‌ی ایران کمردرد دارد که بنا به گفته‌ی خود او، از وقتی تندروهای ایران به او حمله‌ی لفظی کردند، دچار این مشکل شده است. تندروها از سیاست جدید روحانی وظریف در برابر غرب انتقاد می‌کنند.
ظریف قبل از ترک گفت‌وگوها آشکار ساخت که ایران هرچه سریع‌تر خواستار راه‌حل قطعی است. به گفته‌ی او تهران به دنبال توافق در سه مرحله است؛ موقت ـ با اقدام‌هایی در یک ماه ـ، میان‌مدت و درازمدت. علی واعظ، کارشناس ایران از اندیشکده‌ی «گروه بین‌المللی بحران» اولین روز گفت و گو را در ژنو این‌گونه تفسیر کرد: «ایرانی‌ها می‌خواهند ظرف یک سال به راه حل نهایی دست یابند.»
اگر چنین شود رکورد جدیدی خواهد بود. آخرین بار، بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵، هیات مذاکره‌کننده‌ی ایران با ظریف و روحانی به دو سال زمان نیاز داشت تا با غرب به مصالحه‌ای دست یابد و در آن زمان، وضعیت در مقایسه با حالا تا این اندازه پیچیده نبود: برنامه‌ی اتمی ایران با ۱۶۴ سانتریفیوژ به جای بیش از ۱۸ هزار عدد در زمان کنونی، هنوز در ابتدای راه بود. از این گذشته، غرب مجازات‌های شدید اقتصادی مانند محدودیت نقل و انتقال پول را برقرار نکرده بود.
طرف های صحبت توافق کرده اند که مادامی که معلوم نشده آیا توافق ممکن است یا نه، از ذکر جزییات خودداری کنند.
به گزارش سرویس بین الملل سایت خبری تیک Tik.ir، گفت و گوهای ژنو با نیم ساعت تاخیر و یک غافل گیری شروع شد. هیات مذاکره کننده ی ایران پیشنهاد خود را با عنوان «پایان بحرانی غیر ضروری، گشودن افق های تازه» با برنامه ی پاورپوینت که توضیح آن ۶۰ دقیقه به طول کشید، ارایه کرد. برای اولین بار گفت و گو به زبان انگلیسی انجام گرفت.
حضور هیات ایران حرفه ای بود که در تقابل با هیات مذاکره کننده‌ی احمدی نژاد، رییس جمهور سابق، نمی توانست از این بزرگ تر باشد. در آن زمان مذاکره کننده ی ارشد ایران، به جای آن که به برنامه ی اتمی بپردازد، ساعت ها درباره‌ی اسلام سخن می گفت. این بار اما بر عکس، هیات حسن روحانی، مورد به مورد پیشنهاد خود را توضیح داد.
ریاست هیات ایران را محمد جواد ظریف، وزیر خارجه این کشور برعهده دارد. او در سال ۲۰۰۳ نیز به همراه حسن روحانی، عضو هیات مذاکره کننده بود. مایکل مان، سخن گوی کاترین اشتون، مسوول سیاست خارجی اتحادیه ی اروپا، حضور هیات ایران را «بسیار مفید» خواند. اشتون طرف صحبت ظریف و نماینده ی «کشورهای پنج به اضافه‌ی یک» است. پنج عضو شورای امنیت به اضافه‌ی آلمان یا به تعبیر اتحادیه‌ی اروپا «اروپا سه به اضافه‌ی سه» که شامل سه کشور اتحادیه ی اروپا و چین، روسیه و آمریکا است.
آمریکا نیز در برابر تهران خود را آماده برای رسیدن به تفاهم نشان داد. وزارت خارجه‌ی آمریکا توضیح داد که از گفت و گوهای دو جانبه با ایران در ژنو استقبال می‌کند که اگر چنین شود، این نزدیک شدن به آمریکا در تاریخ جمهوری اسلامی، بی سابقه است.
عنوان پیشنهاد ایران آشکار می‌سازد که چه چیزهایی برای ایرانی‌ها مهم است: آن‌ها راه‌حل‌های موقت نمی‌خواهند. ایران می‌خواهد به یک توافق نهایی برسد. عباس عراقچی، معاون وزیر خارجه‌ی ایران گفت: «نمی‌خواهیم در تاریکی، کورمال کورمال راه برویم. می‌خواهیم بدانیم که در انتها چه چیز در انتظار ماست.»
عراقی بعد از این‌که ظریف از ادامه‌ی حضور در مذاکره، عذرخواهی کرد، سرپرستی هیات ایران را برعهده گرفت. وزیر خارجه‌ی ایران کمردرد دارد که بنا به گفته‌ی خود او، از وقتی تندروهای ایران به او حمله‌ی لفظی کردند، دچار این مشکل شده است. تندروها از سیاست جدید روحانی وظریف در برابر غرب انتقاد می‌کنند.
ظریف قبل از ترک گفت‌وگوها آشکار ساخت که ایران هرچه سریع‌تر خواستار راه‌حل قطعی است. به گفته‌ی او تهران به دنبال توافق در سه مرحله است؛ موقت ـ با اقدام‌هایی در یک ماه ـ، میان‌مدت و درازمدت. علی واعظ، کارشناس ایران از اندیشکده‌ی «گروه بین‌المللی بحران» اولین روز گفت و گو را در ژنو این‌گونه تفسیر کرد: «ایرانی‌ها می‌خواهند ظرف یک سال به راه حل نهایی دست یابند.»
اگر چنین شود رکورد جدیدی خواهد بود. آخرین بار، بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵، هیات مذاکره‌کننده‌ی ایران با ظریف و روحانی به دو سال زمان نیاز داشت تا با غرب به مصالحه‌ای دست یابد و در آن زمان، وضعیت در مقایسه با حالا تا این اندازه پیچیده نبود: برنامه‌ی اتمی ایران با ۱۶۴ سانتریفیوژ به جای بیش از ۱۸ هزار عدد در زمان کنونی، هنوز در ابتدای راه بود. از این گذشته، غرب مجازات‌های شدید اقتصادی مانند محدودیت نقل و انتقال پول را برقرار نکرده بود.
طرف های صحبت توافق کرده اند که مادامی که معلوم نشده آیا توافق ممکن است یا نه، از ذکر جزییات خودداری کنند.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.