آفتاب: عشوندی، فرهاد - یک سال و چند ماه قبل بود دفتر رئیس کمیته ملی المپیک. او بعد از معرفی نشدن به عنوان وزیر پیشنهادی نفت دل پر دردی از محمود احمدی نژاد داشت. نشست و بیش از 90 دقیقه حرف های تندی را به همکاران ما در گروه اقتصادی خبرآنلاین گفت.
حرف هایی که گفتنش آن زمان شهامت زیادی می خواست. چند ساعت بعد اما شخص رئیس پیغامی داشت. او می گفت مشورت کرده و صلاح نمی داند این حرف ها چاپ شود چون قبل از المپیک ممکن است، اتفاقی برای بودجه ها کمیته بیفتد. او اصرار داشت حرف هایش را بعد از المپیک می زند. یعنی در روزگاری که هنوز احمدی نژاد هست.
علی آبادی اما در تمام مدتی که احمدی نژاد بود حرف تندی علیه رئیسش نزد. اگر چه احمدی نژاد تقریبا در 4 سال دوم دولتش همان طور که در جلسه دفاع از او برای وزارت نیرو گفته بود، اگر لازم می دانست از دوست قدیمی اش در بخش خدمات یکی از ادارات شهرستانی هم استفاده می کرد!
حالا اما 4 ماه بعد از پایان دولت رئیس جمهور پیشین تازه علی آبادی زبان گشوده و همه گناهان را به گردن رئیس پیشینش می اندازد. از برکناری دادکان تا عزل علی دایی و احتمالا اگر می توانست می گفت سوراخ شدن لایه ازون.
رئیس کمیته ملی المپیک بی شک دوست دارد در کرسی ورزشی خود بماند. این را در گفت و گوی بلند ، بالایش با خبرگزاری تسنیم می توان دید اما آیا اینچنین سخن گفتن کمکی به او که خواسته یا ناخواسته از سوی دولت قبلی به پاشنه آشیل کابینه معروف شده بود می تواند در دولتی که فضایی کاملا متفاوت از گذشته دارد به کار ادامه دهد؟
علی آبادی که حالا خیلی راحت می گوید نقشی در برکناری دادکان نداشته هیچ به یاد دارد که خبر برکناری محمد دادکان اولین بار در بین دو نیمه بازی ایران و آنگولا پخش شد و اعلام شد شورای معاونین وزارت ورزش چنین تصمیمی گرفته است ؟ مصاحبه های بعدی معاونینش به کنار ، آیا او به یاد دارد که گفت دادکان رفته تا آنها خرد جمعی را بر فوتبال حاکم کنند و هیچ به یاد دارد که رئیس جمهور وقت در مصاحبه ای تلویزیونی گفت علی آبادی بر خلاف میل او حکم به برکناری دادکان داده است؟ اگر او این ها را به یاد دارد پس چرا همان روز جوابی برای مقام مافوقش نداشت که نکند خدای ناخواسته آن روز سکوت کرده تا روی صندلی خود بماند؟
که اگر اینگونه باشد امروز هم این ها را می گوید تا شاید چند صباحی بیشتر ماندگار باشد. آقای علی آبادی؛ شما که بی شک در دوره دوم مدیریت تان در ورزش نتایج کارتان موفق تر از 4 سال اول بوده ، خیلی خوب می دانید که باید ماندن تان در ورزش را به رای روسای فدراسیون ها بگذارید. روسایی که آرای شان تابعی است از فرمایشات روسای وقت وزارت ورزش ، به همان سانی که روزگاری شما رئیس شدید و قبل از شما دیگری ها ، بی شک این بار هم باید خود را به رای بگذارید و به احتمال فراوان بازنده بازی کسی است که اذن وزارت وقت ورزش را به همراه ندارد.
شما اما با حرف های امروزتان، حرف هایی که نه به سان از دولت رانده شدگانی چون خوش چهره تا لنکرانی و مرضیه دستجردی ، خیلی دیر گفته شده اند تا خریداری نداشته باشند ، فقط این سئوال را در ذهن تداعی می کنید که اگر احمدی نژاد بد بود چرا 8 سال با او کار کردید ، اگر خوب بود برای چه این ها را درباره اش می گویید. احمدی نژاد ، خوب یا بد ، موفق یا ناموفق هرچه بوده دولتش بسته شده و به تاریخ پیوسته . انتقاد از او، آن هم امروز در شرایطی که منتقدانش دولت را در دست دارند آن هم از سوی شما که در دایره مردان محرمش بودید بی شک نه این سوی کارزار برای تان حمایتی به همراه می آورد و نه در اردوگاهی که 8 سال در صف مقدمش بودید. کاش اقلا به پای احمدی نژاد می ماندید!
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.