مایلی کهن: دایی فکر می ‌کند جنگ قبل از انقلاب بوده! / سیاسی هم حرف می زند / چرا قبل انتخابات از این حرف ها نمی زد؟!

محمد مایلی ‌کهن می ‌گوید نقش مربیانی که داد و بیداد می ‌کنند‌ در شرط‌ بندی ‌ها بسیار پررنگ است.

علی دایی بعد از ظهر یک‌ شنبه در حاشیه برگزاری یک مراسم خیریه با خبرنگاران گفت‌ و گو کرد و طی آن بدیهی بود که بحث اختلاف میان او و محمد مایلی ‌کهن سوژه اصلی باشد. دایی حرف زد و انتقادات بسیار تندی را متوجه محمد مایلی‌ کهن کرد. از سوی دیگر محمد رویانیان هم انتقاداتی از سرمربی صبا داشت که بر زبان آورد.

مایلی‌ کهن که همواره به صراحت لهجه معروف است، در گفتگو با "خبر ورزشی"  با همان صراحت و شفافیت نسبت به مصاحبه دایی و رویانیان واکنش نشان داد که گزیده ای از آن را در ادامه می خوانیم:

    شهر حسابی شلوغ شده. آقایان علیه من حرف می ‌زنند و بعداً خودشان می‌روند و از من شکایت می‌کنند. جالب است که آقای دایی خودش، هم مصاحبه می‌کند و هم از من به دادگاه شکایت می‌کند.

    حرف‌های دایی یعنی چه؟ واقعاً یکی باید حرف‌هایش را برایم ترجمه کند. ایشان که مرتب می‌گوید من سیاسی نیستم اما حالا کاملاً سیاسی حرف می‌زند. در این رابطه به موقع حرف می‌زنم اما جالب است که بعد از انتخابات همه آقایان مدعی‌اند که رأی داده‌اند، چرا قبل از انتخابات از این حرف‌ها نمی‌زدند؟

    از وقتی آقای دایی دوباره سرمربی پرسپولیس شده، مگر من یک کلمه در مورد پرسپولیس حرف زده‌ام؟ اگر یک جمله از من بیاورید که طی ماه‌های اخیر در مورد پرسپولیس حرف زده باشم، جایزه دارید. کوچک‌ترین حرفی نزدم تا آرامش تیم برهم نخورد چون پرسپولیس را دوست دارم. چه در این تیم سمت داشته باشم و چه نداشته باشم، پرسپولیس برایم عزیز است.

    در رابطه با ادعای آقای عابدینی نمی‌خواهم وارد جریان و بحث شوم. ایشان موقعی که مسئله انتخاب من به عنوان سرمربی پرسپولیس مطرح شده بود هم حرف‌هایی زد اما همان‌طور که گفتم فعلاً نمی‌خواهم وارد این جریان شوم.

    چند سال قبل من جزو اولین نفراتی بودم که در مورد ناپاکی‌های فوتبال و لزوم برخورد با آن حرف زدم. گفته بودم و بازهم می‌گویم در هر قشری افراد ناپاک وجود دارند اما نمی‌توان آن را به همه افراد تعمیم داد.

    در رابطه با ماجراهای اخیر می‌گویم این‌طور نیست که فقط داورها در این ناپاکی‌ها سهیم باشند. صراحتاً می‌گویم و قاطعانه بر سر این حرفم هستم که یکسری از «شرط‌بندها» هستند که نقش آنها در ناپاکی‌های فوتبال می‌تواند از داوران هم بیشتر باشد. ممکن است نقش بعضی از مربیان شرط‌بند در آلودگی فوتبال بیشتر از داوران باشد. متأسفانه نقش شرط‌بندها در فوتبال ما وسیع‌ شده و متأسفانه این شرط‌بندها در جامعه مربیان هم وجود دارند، مخصوصاً نقش بعضی مربیانی که خیلی داد و بیداد می‌کنند، در بحث شرط‌بندی پررنگ است.

    مگر اینکه بگویند یک نفر دستمزد زیادی گرفته، ایرادی دارد؟ همین الان بگویند محمد مایلی‌کهن 100 میلیارد دستمزد می‌گیرد. وقتی پول از راه سالم و حلال به‌دست بیاید، اشکالی ندارد. چرا یک عده از اینکه ارقام دستمزدها مطرح می‌شود، ناراحت می‌شوند؟

    در رابطه با آقای رویانیان که الان مصداق بارز شعر معروف «همه چی آرومه، من چقدر خوشحالم» رفتار می‌کند، باید عرض کنم که آقای رویانیان، شما سردار هستی و این لقب قداست دارد. یادت رفته همین آقای دایی وقتی با شما اختلاف داشت، در رابطه با دیانت و... چه حرف‌هایی می‌زد؟!

    همه دنبال سالم‌سازی فوتبال هستیم اما یقین بدانید کسانی که بی‌خودی داد و بیداد می‌کنند، حتماً ریگی به کفش دارند. در این رابطه به موقع و کامل حرف می‌زنم تا دست کسانی که داد و بیداد می‌کنند، رو شود. اگر مشکلی هست، شما می‌توانی از طریق مراجع قانونی دنبال کنی. چرا بی‌خودی داد و فریاد می‌کنی؟ همه محمد مایلی‌کهن را می‌شناسند. من کسی نیستم که از هجمه‌ها و لمپنیسم بترسم. در این پرونده تا آخر کار هستم، مثل همیشه. مثل بعضی‌ها نیستم که مصداق بارز این شعر باشم که «خود گویی و خود خندی،‌ عجب مرد هنرمندی».

    آقای دایی، شما دو مرتبه من را محکوم کردی و هر دوبار هم تابع قانون بودم. البته ممکن است هرکسی، حتی قاضی هم اشتباه کند چون انسان جایز‌الخطاست اما همواره به احکام صادره و قانون احترام گذاشته‌ام اما شما از طرف شکایت می‌کنی و بعد هم از ریاست محترم قوه قضاییه با لحن دستوری می‌خواهید من را به اشد مجازات محکوم کند. یعنی به ایشان از همین حالا می‌گویی که حق با من است. خیر آقا، تشخیص با مراجع قانونی است، نه من و شما. حالا که این‌طوری است، من هم صراحتاً از آقای لاریجانی به عنوان رئیس محترم قوه قضاییه می‌خواهم این قضیه را کاملاً مورد بررسی قرار بدهند و هرکسی که مجرم شناخته شد را از طریق قانون مجازات کنند؛ حالا چه من محکوم شوم یا آقای دایی.

    آقای دایی مدعی است مرا محکوم کرده اما نمی‌گوید در دادگاه بدوی قاطعانه حکم به محق بودن مایلی‌کهن صادر شد اما قبل از دادگاه تجدیدنظر یکسری اتفاقاتی افتاد که رأی عوض شد و من محکوم به جریمه 200 هزار تومانی شدم و عجیب‌تر از آن، اینکه یک سال هم ممنوع‌المصاحبه شدم. اتفاقاً همان موقع هم گفتم جریمه را نمی‌دهم. مرا زندانی کنید. البته مستنداتی هست که نشان می‌دهد قبل از دادگاه تجدیدنظر چه کسانی در یک مراسم افطاری خاص ظاهر شدند و پس از آن وقتی در تابستان سال 1389 قرار شد پرسپولیس به اردوی آلمان برود، نام یکی از آقایانی که در آن پرونده نقش داشت، برای دریافت ویزا به سفارت آلمان ارائه شد. مدارک این ادعای من موجود است. البته این را هم بگویم که بعداً اعلام شد شخص مورد نظر راهی سفر فوق نشده است.

    آقای دایی مرتب می‌گوید مرا بخشیده است! شما مرا بخشیده‌ای؟ شما اگر 40 درجه تب داشته باشی، یک درجه آن را به کسی نمی‌بخشی.

    من اهل ریا نیستم. وقتی نماز می‌خوانم، هرگز اجازه نمی‌دهم پسرم یا دامادم پشت سرم نماز بخواند چون خودم را در این حد خوب نمی‌دانم که پیش‌نماز باشم. محمد مایلی‌کهن اهل ظاهرسازی نیست، اتفاقاً ظاهر آدم را که همه می‌بینند اما کسی از باطن آدم‌ها خبر ندارد.

    مایلی‌کهن هم مثل همه آدم‌ها عیب و ایراد دارد اما کینه ‌ای نیست. یک ‌سری از آقایان طوری رفتار می ‌کنند که طرف مقابل‌ شان را له و نابود کنند. این افراد مملکت را فقط برای آسودگی خودشان می‌خواهند نه اینکه یک ایران عزیز و آباد داشته باشیم و همه به عنوان ایرانی از آن استفاده کنیم. این اشخاص می‌خواهند دیگران را برده خودشان بکنند.

    بعداً این مسئله را می‌شکافم که بعضی از قهرمانی‌ها و قهرمان نشدن ‌ها چطور رقم خورده و چگونه شد که یک تیم قهرمان شده و کسی که مثلاً اشتباه کرده، می‌ شود مشاور آقایان.

    شاید آقای دایی فکر می‌کند جنگ هم قبل از انقلاب بوده است چون معافی من مال قبل از انقلاب است. اگر واقعاً جنگ ایران و عراق قبل از انقلاب شروع شده، بگوید تا اطلاعات ما هم زیاد شود.

    همه اشخاص و شغل‌های آبرومند، محترم هستند اما مهندسی چه ارتباطی به فوتبال دارد؟ تاکنون شنیده‌اید کسی به کلینزمن بگوید«مهندس یورگن کلینزمن»؟ یا اینکه گواردیولا را «دکتر پپ گواردیولا» صدا بزند؟ فقط مرحوم دکتر سوکراتس بود که آن هم در ایران او را با این اسم صدا می‌زدند و در برزیل صرفاً به ایشان می‌گفتند «سوکراتس».

    این روزها تعداد کسانی که مدرک مربیگری دارند، کم‌کم دارد از تعداد فوتبالیست‌‌ ها هم بیشتر می‌شود. عکسی که چند روز قبل روی جلد خبر ورزشی چاپ شد، مرا به اصل خودم برگرداند و نشان داد که تغییر نکرده ‌ام، اما ثابت کرد یک عده هم از بچگی براد پیت و گلزار نبوده ‌اند.