عصر ایران: لوح فشرده یا سی دی (Compact disc) یک لوح گرد نوری است که برای ذخیره کردن داده های رقمی (دیجیتالی) به کار می رود.
لوح فشرده در اصل برای کار با آواهای دیجیتالی شده، اختراع شده بود و همچنین به عنوان ابزار ذخیره و انبارش داده ها یا همان لوح فشرده فقط خواندنی (سی دی رام CD-ROM) هم استفاده می شود. ابزاری که توانایی خواندن سی دی رام را دارند امروزه از اجزاء استاندارد رایانه های شخصی بشمار می روند.
روی هم رفته لوح های فشردهٔ آوایی با لوح‌های فشرده فقط-خواندنی تمایز دارند و لوح نوازهایی (CD players) که برای شنیدن آوا درست شده اند، نمی توانند داده هایی که بر روی سی دی رام انبار شده را درست بفهمند، گر چه رایانه های شخصی معمولاً می توانند لوح صوتی را هم بنوازند.
هر چند آمار فروش لوح فشرده در سال ۲۰۰۷ به بیش از ۲۰۰ میلیون می رسد ولی با گسترش مصرف حافظه های قابل حمل مثل Flash Memory و ذخیره سازهای قابل حمل مصرف لوح فشرده به نصف تقلیل یافته است.
این نوع دیسک اولین بار در سال ۱۹۷۹ (۱۳۵۷ هجری شمسی) توسط شرکت فیلیپس و سونی به عنوان دیسک نوری برای ذخیره موسیقی*cda معرفی شد.
پس از یک سال کار مداوم پیشرفت زیادی در کیفیت صدا و حجم ذخیره شده بوجودآمد و در ۱۹۸۱ اولین محصول این نوع لوح با محتوی «سمفونی آلپ» ساخته ریچارد اشتراوس در کشور آلمان ساخته و عرضه گردید و در برنامه «جهان فردا» شرکت BBC پخش شد.
هر چند ساخت لوح فشرده ابتدا بعنوان پخش صوت ابداع شده بود ولی در سال ۱۹۸۵ لوح رایانه ای CD-ROM و در سال ۱۹۹۰ CD-Rcordable برای ذخیره اطلاعات و داده ها ساخته شد.
گفتنی است، مخترع CD یا لوح فشرده یا compact disc جناب نوریو اوگا بوده که در سال ۱۹۸۲ به ریاست شرکت بزرگ سونی رسید و وی در سن ۸۱ سالگی در سال ۲۰۱۱ درگذشت.
لوح فشرده در اصل برای کار با آواهای دیجیتالی شده، اختراع شده بود و همچنین به عنوان ابزار ذخیره و انبارش داده ها یا همان لوح فشرده فقط خواندنی (سی دی رام CD-ROM) هم استفاده می شود. ابزاری که توانایی خواندن سی دی رام را دارند امروزه از اجزاء استاندارد رایانه های شخصی بشمار می روند.
روی هم رفته لوح های فشردهٔ آوایی با لوح‌های فشرده فقط-خواندنی تمایز دارند و لوح نوازهایی (CD players) که برای شنیدن آوا درست شده اند، نمی توانند داده هایی که بر روی سی دی رام انبار شده را درست بفهمند، گر چه رایانه های شخصی معمولاً می توانند لوح صوتی را هم بنوازند.
هر چند آمار فروش لوح فشرده در سال ۲۰۰۷ به بیش از ۲۰۰ میلیون می رسد ولی با گسترش مصرف حافظه های قابل حمل مثل Flash Memory و ذخیره سازهای قابل حمل مصرف لوح فشرده به نصف تقلیل یافته است.
این نوع دیسک اولین بار در سال ۱۹۷۹ (۱۳۵۷ هجری شمسی) توسط شرکت فیلیپس و سونی به عنوان دیسک نوری برای ذخیره موسیقی*cda معرفی شد.
پس از یک سال کار مداوم پیشرفت زیادی در کیفیت صدا و حجم ذخیره شده بوجودآمد و در ۱۹۸۱ اولین محصول این نوع لوح با محتوی «سمفونی آلپ» ساخته ریچارد اشتراوس در کشور آلمان ساخته و عرضه گردید و در برنامه «جهان فردا» شرکت BBC پخش شد.
هر چند ساخت لوح فشرده ابتدا بعنوان پخش صوت ابداع شده بود ولی در سال ۱۹۸۵ لوح رایانه ای CD-ROM و در سال ۱۹۹۰ CD-Rcordable برای ذخیره اطلاعات و داده ها ساخته شد.
گفتنی است، مخترع CD یا لوح فشرده یا compact disc جناب نوریو اوگا بوده که در سال ۱۹۸۲ به ریاست شرکت بزرگ سونی رسید و وی در سن ۸۱ سالگی در سال ۲۰۱۱ درگذشت.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.