یاسر طیب نیا در گفت و گو با بورس 24 : با توجه به محدودیت‌های قانونی موجود در صدور مجوزهای جدید، و با فرض تحقق کامل برنامه تولید ۵۵ میلیون تنی تا سال آینده، بر اساس برآوردهای انجام شده، ذخایر فعلی آهن کشور تنها برای ۱۳ تا ۱۴ سال آینده کفایت خواهد کرد. در خوشبینانه‌ترین حالت، با کشف ذخایر جدید و عدم اجرای کامل طرح‌های توسعه‌ای جدید، این مدت تا ۲۰ تا ۲۵ سال افزایش خواهد یافت. این بدان معناست که از حدود سال ۱۴۲۰ به بعد، ایران دیگر قادر به حفظ مزیت رقابتی خود در صنعت فولاد به عنوان یک صادرکننده مواد اولیه نخواهد بود و به یک واردکننده عمده مواد اولیه تبدیل خواهد شد.
بورس24 : مدیرعامل فولاد مبارکه با تاکید بر مزیت رقابتی صنعت فولاد ایران، بر لزوم افزایش بهره‌برداری از ظرفیت‌های این صنعت و بهبود رقابت‌پذیری آن در بازارهای جهانی تاکید کرد.
محمد یاسر طیب نیا مدیر عامل شرکت فولاد مبارکه در حاشیه نشست توسعه مطلوب، رشدتولید و بهره‌وری صنعت فولاد در گفت و گو با بورس24 بیان داشت: این صنعت یکی از صنایعی است که در کشور ما از مزیت رقابتی برخوردار است. این از زبان شما اقتصاد دان‌ها خیلی نکته مهمی است که چه صنعتی مزیت رقابتی داشته باشد. در کتاب کره‌ی جنوبی ژنرال توسعه آنجا یک نکته‌ای را در این کتاب اشاره می‌کند که سیاست‌های آن در توسعه کره جنوبی بعد از جنگ که این‌ها چکار کرده‌اند که توانسته‌اند آن تحول را ایجاد کنند، یکی از نکات اصلی که آقای پارکجون از مزیت‌های رقابتی کره اشاره کرده این است که آن جاهایی رفتند تمرکز کردند که مزیت رقابتی داشته باشد. قطعا" ما شرایط تحریمی داریم مسائل مختلف داریم ولی ممکن است سیاست‌های مجاور این نکاتی را داشته باشیم، ولی این که باید بر مزیت‌های رقابتی‌مان تمرکز کنیم نکته‌ای است که باید مد نظر و توجه سیاست‌گذاران باشد و اگر به آن توجه نکنیم بی‌راهه رفته‌ایم و منابع کشور را به هدر داده‌ایم.
ظرفیت تولید فولاد در ایران چقدر است؟
طیب نیا گفت: در حال حاضر، ظرفیت اسمی تولید فولاد در کشورمان حدود ۵۰ میلیون تن است، در حالی که در سال گذشته تنها حدود ۳۲ میلیون تن فولاد تولید کرده‌ایم. این نشان می‌دهد که از ظرفیت‌های موجود در صنعت فولاد به صورت کامل استفاده نمی‌شود.
به گفته وی، در حالی که میانگین جهانی بهره‌برداری از ظرفیت‌های فولادسازی حدود ۸۷ درصد است، این رقم در ایران به حدود ۶۸ درصد می‌رسد. این تفاوت ۱۰ درصدی نشان می‌دهد که علی‌رغم داشتن پتانسیل‌های بالا و مزیت‌های رقابتی، به دلیل بهره‌برداری ناکافی از ظرفیت‌ها، رقابت‌پذیری صنعت فولاد ایران در بازارهای جهانی کاهش یافته است.
وی افزود: با توجه به این که حدود ۳۰ درصد از تولید فولاد کشور توسط مجتمع‌هایی مانند فولاد مبارکه با ظرفیت ۱۰۰ درصد انجام می‌شود، می‌توان نتیجه گرفت که میانگین بهره‌برداری ۶۸ درصدی، به دلیل عملکرد پایین‌تر سایر واحدهای تولیدی است. به عبارت دیگر، اگر تولیدکنندگان بزرگ مانند فولاد مبارکه و فولاد خوزستان را از این محاسبه خارج کنیم، متوجه می‌شویم که بسیاری از واحدهای تولیدی کوچک‌تر، با ظرفیت کمتر از ۶۰ درصد و حتی کمتر از ۵۰ درصد، در حال فعالیت هستند.
نخستین صادرکننده غیرنفتی بودیم ؛ پارسال...
مدیر عامل فولاد مبارکه گفت: سال گذشته، مجتمعی مانند فولاد مبارکه توانست عنوان نخستین صادرکننده غیرنفتی کشور را به خود اختصاص دهد. همچنین، ایران به لحاظ نسبت صادرات فولاد به مصرف داخلی، رتبه سوم جهان را کسب کرد. این دستاوردها نشان از جایگاه قوی ایران در صنعت فولاد جهانی دارد.
به گفته وی، امروزه ایران در بین ده کشور برتر تولیدکننده فولاد جهان قرار دارد و حتی کشورهایی پیشرفته‌ای مانند ایتالیا، فرانسه، دانمارک و اسپانیا را پشت سر گذاشته است. فاصله تولید فولاد ایران با آلمان که در رتبه هفتم قرار دارد، تنها چهار میلیون تن است. با توجه به ظرفیت تولید حدود ۵۰ میلیون تنی ایران، افزایش تولید به میزان چهار میلیون تن برای پیشی گرفتن از آلمان، چندان دشوار نیست.نبود صنعت فولاد، بدون شک ضربه مهلکی بر پیکر اقتصاد کشور وارد می‌کرد. صنایع وابسته به فولاد، از جمله ساختمان و خودرو، با چالش‌های جدی مواجه شده و این امر منجر به کاهش تولید، افزایش بیکاری و به تبع آن، کاهش سطح زندگی مردم می‌شد. علاوه بر این، در شرایط تحریم، واردات گسترده فولاد به دلیل محدودیت‌های ارزی و تحریم‌های بانکی، بسیار دشوار و پرهزینه بوده و حتی ممکن بود به طور کامل متوقف شود.
اگر صنعت فولاد نبود...
وی گفت: اگر بخواهیم به طور غیرمستقیم به اهمیت صنعت فولاد در اقتصاد کشور پی ببریم، کافی است تصور کنیم که این صنعت وجود نداشت. در چنین سناریویی، به‌ویژه در شرایط تحریم‌های شدید دهه‌های اخیر، اقتصاد کشور با ضربه‌ای مهلک روبرو می‌شد.
طیب نیا گفت: نبود فولاد داخلی، بسیاری از صنایع وابسته مانند ساختمان و خودرو را با چالش جدی تامین مواد اولیه مواجه کرده و کاهش تولید، افزایش بیکاری و در نتیجه، افت شدید سطح زندگی مردم را به دنبال داشت. علاوه بر این، در شرایط تحریم، تامین فولاد مورد نیاز از طریق واردات، به دلیل محدودیت‌های ارزی و زیرساخت‌های نامناسب، تقریباً غیرممکن بود. اما خوشبختانه، صنعت فولاد کشور با پشتکار و تلاش متخصصان داخلی، توانسته است بر تمامی موانع فائق آمده و به یکی از ستون‌های اصلی اقتصاد کشور تبدیل شود.
سرانه مصرف فولاد در کشور چقدر است و چقدر خواهد شد؟
طیب نیا گفت: در حال حاضر، سرانه مصرف فولاد در کشور حدود ۲۵۰ کیلوگرم است که با توجه به رشد اقتصادی پیش‌بینی شده، تا سال ۱۴۱۰ به حدود ۳۵۰ کیلوگرم خواهد رسید. این بدان معناست که تقاضای داخلی برای فولاد به حدود ۳۰ میلیون تن افزایش خواهد یافت. در مقابل، ظرفیت تولید فعلی ما حدود ۵۰ میلیون تن است و برنامه‌ریزی برای افزایش این ظرفیت به ۵۵ میلیون تن تا سال ۱۴۰۴ در دست اجرا است. علاوه بر این، مجوزهای صادره برای احداث کارخانه‌های جدید، ظرفیت تولید کشور را به میزان قابل توجهی افزایش خواهد داد.
به گفته وی، با توجه به محدودیت‌های قانونی موجود در صدور مجوزهای جدید، و با فرض تحقق کامل برنامه تولید ۵۵ میلیون تنی تا سال آینده، بر اساس برآوردهای انجام شده، ذخایر فعلی آهن کشور تنها برای ۱۳ تا ۱۴ سال آینده کفایت خواهد کرد. در خوشبینانه‌ترین حالت، با کشف ذخایر جدید و عدم اجرای کامل طرح‌های توسعه‌ای جدید، این مدت تا ۲۰ تا ۲۵ سال افزایش خواهد یافت. این بدان معناست که از حدود سال ۱۴۲۰ به بعد، ایران دیگر قادر به حفظ مزیت رقابتی خود در صنعت فولاد به عنوان یک صادرکننده مواد اولیه نخواهد بود و به یک واردکننده عمده مواد اولیه تبدیل خواهد شد.
وی گفت: یکی از چالش‌های اساسی صنعت فولاد کشور، عدم توازن میان توسعه کمی و کیفی است. در سال‌های اخیر، گرچه شاهد رشد قابل‌توجه ظرفیت تولید بوده‌ایم، اما این رشد عمدتاً بر توسعه کمی متمرکز بوده و به اندازه کافی به جنبه‌های کیفی و دانش‌بنیان آن توجه نشده است. در حالی که برخی واحدهای بزرگ مانند فولاد مبارکه تلاش کرده‌اند تا با به‌روزرسانی مداوم فناوری‌ها و استراتژی‌های خود، جایگاه خود را در بازارهای جهانی حفظ کنند، اما این رویکرد در کل صنعت نهادینه نشده است.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.