منصور ساعی: تلویزیون، رادیو، بیلبوردها و تابلوهای تبلیغاتی در جای جای شهر تهران را که بنگرید، همه یک صدا به...
منصور ساعی: تلویزیون، رادیو، بیلبوردها و تابلوهای تبلیغاتی در جای جای شهر تهران را که بنگرید، همه یک صدا به تبلیغ فروش و تخفیف کالاهای فروشگاه‌ها و شهرخریدهایی می‌پردازند که نسبتی با «تولید» ندارند و تنها «مصرف» را تبلیغ می‌کنند. با ادعای ارزانی، تخفیف و قسطی‌کردن کالاها بدون چک و ضامن و حتی دادن وام و تسهیلات، به صورت اغواگرانه‌ای به تهییج و ترغیب شهروندان برای خرید می پردازند.
تلویزیون، رادیو، بیلبوردها و تابلوهای تبلیغاتی در جای‌جای شهر تهران را که بنگرید، همه یک‌صدا به تبلیغ فروش و تخفیف کالاهای فروشگاه‌ها و شهرخریدهایی می‌پردازند که نسبتی با «تولید» ندارند و تنها «مصرف» را تبلیغ می کنند.
با ادعای ارزانی، تخفیف و قسطی‌کردن کالاها بدون چک و ضامن و حتی دادن وام و تسهیلات، به صورت اغواگرانه‌ای به تهییج و ترغیب شهروندان برای خرید می پردازند.
در این شهر خریدها خبری از تولید کنندگان نیست، نه غرفه‌ای دارند و نه جایی برای معرفی خود و کالاهای خود و نه فضایی برای ایجاد تعامل و ارتباط با مشتریان. اینجا تنها «واسطه ها» با دراختیار گرفتن فضاهای وسیع حکمران بازارند و قیمت و کیفیت را تعیین می کنند، مردم را ترغیب می کنند و از بازیگر و افراد مشهور برای اعتباریابی فروشگاه و کالاها بهره می گیرند.
یکی در راه تهران است و آن یکی سال‌هاست در تهران خیمه زده است. سؤال این است که چگونه در سال مهار تورم و رشد تولید، این‌چنین این واسطه‌ها در عرصه تبلیغات شهری و حتی رسانه‌هایی نظیر تلویزیون و رادیو جولان می دهند؟
چرا سیاست رسانه‌ای صداوسیما و شهرداری تهران این‌قدر با سیاست‌های تنظیم‌شده دولت ناهمخوان و ناهمنواست که به جای اینکه صدا و رسانه شرکت‌های تولیدی و نوآور و باکیفیت بی صدا و بی رسانه باشند، به صدای واسطه‌گرانی تبدیل شده اند که با بدهکار کردن (فروش قسطی با سودهای بالا) مردم بخش اعظم سرمایه های آنها را به سوی خود جذب کنند و غیر مستقیم با تقویت رکود تولید، به توسعه بازار کالاهای بی کیفیت و گران دامن بزنند.
این سیاست رسانه‌ای ضد تولید باکیفیت است و به جای رشد تولید به خاموشی بیشتر چراغ تولید و تعطیلی کارخانه‌ها و شرکت‌های تولیدی معتبر و تقویت شرکت‌های دارای تولیدات بی‌کیفیت و توسعه تولید پنهان می‌انجامد؛ زیرا واسطه‌گران بیشتر به سود فروش می‌اندیشند نه کیفیت و پاسخ‌گویی و مسئولیت پذیری. به نظر می رسد که نگاه درآمدزایی حداکثری از محل تبلیغات، صداوسیما و رسانه های شهری را به سمت شرکت ها و افراد واسطه گر سوق داده است که تنها به خلق ثروت از بحران رکود و تورم می اندیشند.
بیشتر شرکت های تولیدی به دلیل گرانی و قیمت‌های سرسام آور تبلیغات در رادیو و تلویزیون و حتی بیلبوردهای شهری، بودجه و رغبت کافی برای معرفی کالاها و خدمات خود ندارند و این چنین فضای رسانه‌ای و تبلیغاتی به عرصه خودنمایی و سودسازی واسطه گران تبدیل می شود.
سیاست «رشد تولید و مهار تورم» نه تنها نیازمند یک انسجام در سیاست ها و برنامه های حمایتی، اجرائی و رسانه ای است، بلکه نیازمند یک نظارت دقیق از سوی نهادهای نظارتی و رسانه های رسمی است که تا چه میزان فعالیت ها و برنامه های اجرائی آنها با سیاست کلان همخوان یا ناهمخوان است.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.