افشای جدید «وآیند» ؛ بانک در نقطه صفر 240 همت ارزش دارد!

بورس24 :  یادداشت شماره 33 صورت های مالی افشا شده بانک آینده در سامانه کدال، برای پایان سال1401، با افشایی بی سابقه در سابقه گزارشگری بانک آینده، حاکی از فزونی حدود 240 هزار میلیارد تومانی ارزش کارشناسی سرمایه گذاری های این بانک نسبت به ارزش دفتری گزارش شده در صورت های مالی است؛ که نشانه و علائم حائز اهمیتی برای سهامداران بالقوه و بالفعل بانک آینده است.

در بهترین جمله، می توان بیان نمود، فزونی ارزش گفته شده، بدون توجه به مبنای تعهدی، ارزش واقعی فزونی ثروت ذی نفعان بانک آینده می باشد؛ و نویدبخش آینده ای درخشان برای این بانک خصوصی بزرگ کشور و ذی نفعان آن است؛ که زیان انباشته گزارش شده آن را تحت الشعاع قرار داده و حسّاسّیت های مربوط به آن را مرتفع نموده است.

از کابردهای با اهمیت رویداد فوق، به ویژه، برای سهامداران بانک، امکان افزایش سرمایه قابل توجه از محل فزونی ارزش فوق می باشد؛ که با افشائات جدید گزارش نتایج ارزیابی کارشناسی سهام شرکت های بانک، رقم فزونی یاد شده، در حال افزایش می باشد.

بررسی اموال مذکور، اطلاعات مناسب و متقنی را برای برآورد ارزش اقتصادی واقعی بانک آینده برای ذی نفعان آن، از جمله، سپرده گذاران و سهامداران بانک، بوجود آورده است؛ که حواشی آن در بازار سرمایه قابل توجه است.

روشن است، عملیات مالی بانک و گزارش نتایج آن ، در چارچوب استانداردهای حسابداری و قوانین بانک مرکزی اجرایی می گردد.

در این راستا، استانداردهای حسابداری با تسریع  شناخت هزینه ها(شناخت بلادرنگ هزینه)، موجب شناخت تمامی هزینه ها در زمان تحمل می گردند. در حالی که، استانداردهای مذکور و دستورالعمل شناسایی درآمد موسسات اعتباری شناخت درآمد را به زمان تحقق جمیع شرایط و نهایی شدن فرآیند فروش موکول می نمایند.

عملاً بر اساس شرایط پیش گفته، در شرایط کنونی بانک آینده؛ که پروژه های بلندمدت آن در دست احداث می باشند، هزینه های پروژه های مذکور به محض تحمل، شناسایی و در صورت های مالی افشا و درآمد آنها، قطعاً، پس از بهره برداری و فروش، در دوره های گزارشگری  بعدی شناسایی می گردند؛ که این امر باعث نمایش زیان قابل توجه و عدم نمایش درآمد، در صورت های مالی افشا شده بانک آینده، درمقاطع گزارشگری فعلی می گردد.

با این وصف، لحاظ ننمودن کنونی عایدات و درآمد فروش پروژه ها(که ایران مال تنها یک فقره از آنها می-باشد)، به دلیل الزام تهیه صورت های مالی میان دوره ای و سالانه، ممکن است موجبات گمراهی افراد فاقد تخصص مالی را  در درک ارزش ذاتی سهام بانک آینده فراهم نماید.

در حالی که، متخصصین علوم مالی، با رویکرد جامع نگر، قیمت تمام شده پروژه های مزبور و برآورد قیمت فروش آنها را در محاسبات ارزش ذاتی سهام بانک آینده منظور می نمایند؛ که همواره مراجعه به اسناد معتبر، حلقه گمشده اثبات قطعی آن بوده است؛ که انجام  ارزیابی کارشناسی تمامی سرمایه گذاری های بانک آینده، با یک تیر دو نشان زده و ضمن اثبات فزونی ارزش دارایی های بانک بر بدهی های آن، مسیر افزایش سرمایه بانک از محل تجدید ارزیابی سرمایه گذاری ها را هموار نموده است.

به نظر، نیاز به تجسم و تفکر بیشتری در خصوص فواید حصول فزونی 240 هزار میلیارد تومانی  ارزش کارشناسی سرمایه گذاری های یک ناشر بازار سرمایه، آن هم در صنعت بانکی است؛ که نمی توان آثار مثبت آن برای سهامداران بانک آینده را نادیده گرفت.