خودروسازان و افزایش نرخی برای هیچ!

بورس24 : دراواخر سال 1399 گمانه زنی های بسیار خوبی در صنعت خودرو مطرح شد؛ دیگر ریخته شدن هزاران میلیارد تومان سود به جیب دلال ها توسط رسانه ها عنوان شد و جامعه و دولت از وضعیت بغرنج این صنعت اطلاعات کافی یافتند. تولید خودرو با مواد اولیه به قیمت روز و فروش با نرخ های پایین و سپس خرید این خودرو ها عمدتا توسط واسطه ها و فروش با قیمت روز به مردم سبب شد گمانه زنی هایی در خصوص آزاد سازی نرخ خودرو و یا حتی عرضه خودرو در بورس کالا به منظور شفافیت بیشتر مطرح شود.

اما با شروع سال 1400 نه تنها خبری از راه نجات صنعت خودرو مطرح نشد، بلکه با ابلاغیه ای افزایش نرخ خودرو در ایران خودرو و سایپا تنها در بازه 8 الی 9 درصد تعیین و با این تورم لجام گسیخته قرار است این افزایش نرخ تا پایان شهریور سال جاری هم ادامه داشته باشد!!!

در حالی که متوسط قیمت مواد اولیه و دستمزد در شرکت های خودروسازی طی چند ماهه اخیر نزدیک 30 درصد رشد داشته است، قیمت خودرو کمتر از 10 درصد رشد را به همراه داشته است؛ این امر یعنی فزونی بیشتر بهای تمام شده به نسبت قیمت فروش و افزایش زیان سنگین خودروسازان در سال 1400.

همانطور که مشاهده می شود عمده بهای تمام شده در خودرو ها قطعات فولادی و فلزی و لاستیکی و پلاستیک بوده که قیمتشان به نرخ روز تعیین و با رشد شدیدی به دلیل رشد بازارهای جهانی همراه شده اند.

ایران خودرو در 9 ماهه زیان ناخالص 5100 میلیاردی داشته است یعنی نرخ های فروش شرکت باید حداقل 25 درصد افزایش پیدا کند تا شرکت تازه به نقطه سر به سر برسد؛ حال سود در این شرکت بماند.

در سایپا این زیان ناخالص در حدود 672 میلیارد تومان بوده و شرکت برای سر به سر شدن نیاز به افزایش نرخ 10 درصدی داشت.

حال با رشد سریع قیمت فلزات در بازارهای جهانی از یک سو و افزایش نرخ قطعات اصلی خودرو از سوی دیگر افزایش نرخ 8تا 9 درصدی نه تنها کفاف هزینه های تولید شرکت های خودروساز را نمی دهد بلکه شاهد افزایش زیان ناخالص خودرساز ها خواهیم بود.

بحرانی که کسی بدان توجهی نمی کند این که زیان انباشته سایپا طبق گزارش 9 ماهه به حدود 13 هزار میلیارد تومان و زیان انباشته ایران خودرو به 26 هزار میلیارد تومان رسیده است.

به عبارتی 2 شرکت خودرو ساز مجموعا تا پایان 9 ماهه 99 حدود 40 هزار میلیارد تومان زیان انباشته داشته و روز به روز بدهی این شرکت ها فزونی خواهد یافت.

ادامه این روند سبب می شود شرکت نه نقدینگی برای تولید داشته باشد نه توانی برای احیا و این امر سبب کاهش تولید خودرو، بحران های کارگری و بحران در بازار خودرو و سطح جامعه خواهد شد.

در حالی که در تمامی صنایع افزایش نرخ های پیاپی و دو رقمی را شاهد هستیم و اخیار در صنعت سیمان به منظور پوشش هزینه ها شاهد افزایش بیش از 40 درصدی قیمت سیمان بوده و قیمت تمامی اجزای تولیدی خودرو نیز به نرخ روز تعیین می شود. با عدم واقعی سازی قیمت خودرو سرانجام شاهد فروپاشی این صنعت و پر شدن بیشتر جیب دلال ها خواهیم بود و بلایی که بر سر صنعت نساجی کشور در دهه 60 و 70 آمد گریبانگیر صنعت خودرو می شود.