فضای رکودی کنونی بازار سرمایه بهترین زمان ممکن برای ایجاد بستر برای راه اندازی و تجهیز بازار اولیه است تا در سیکل صعودی بعد شاهد رشد جذب منابع در بنگاههای اقتصادی و تولیدی باشیم.
بورس24 : رشد نقدینگی و ورود منابع سرگردان به بازار ثانویه بورس به همراه نوسانات شدید قیمت ها، نشان می دهد که می بایست رویه کنونی برای جذب منابع در بازار سرمایه تغییر کرده و مسئولان اقتصادی تمرکز خود را بر تعمیق بازار سرمایه از طریق فرهنگ سازی و ایجاد بستر مناسب در بازار اولیه بورس به منظور هدایت نقدینگی و با چشم انداز مشارکت در تولید و اشتغالزایی قرار دهند. فضای رکودی کنونی بازار سرمایه بهترین زمان ممکن برای ایجاد بستر برای راه اندازی و تجهیز بازار اولیه است تا در سیکل صعودی بعد شاهد رشد جذب منابع در بنگاههای اقتصادی و تولیدی باشیم.
مصطفى زه تابیان، مدیرعامل شرکت سرمایه گذارى توسعه سرمایه رفاه در خصوص رشد نقدینگی و دلایل آن به خبرنگار بورس24 گفت: رشد بی محابای نقدینگی در سال های اخیر بواسطه رشد پایه پولی، نوسانات زیادی را در بازارهایی از قبیل سهام، مسکن، ارز و طلا ایجاد نموده است که هر کدام به نوبه خود تاثیرات مخربی بر جامعه هدف داشته اند. اما بیشترین اثرات رشد نقدینگی در سال گذشته در دو بازار مسکن و سرمایه با ورود منابع سرگردان رخ داده است. برآوردها از میزان ورود پول اشخاص حقیقی از ابتدای سال ۱۳۹۹ تا مرداد ماه این سال در بورس در حدود 117 هزار میلیارد تومان و میزان خروج پول از مرداد ماه ۱۳۹۹ تا انتهای سال در حدود 76 هزار میلیارد تومان است. بخش عمده ای از منابع تازه واردان به بازار سهام، در بالاترین قیمت های ممکن وارد بورس شده و قسمت اعظم آن در اثر ریزش شدید بازار با ضرر مواجه شده است. حال می بایست این سوال مطرح شود که تشویق سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری در بازار ثانویه بورس و ایجاد التهاباتی از این دست که جامعه هدف 50 میلیون نفری را تحت تاثیر قرار می دهد چه کمکی به وضعیت اقتصادی فعلی می کند.
وی گفت: نقدینگی به نوبه خود عامل منفی محسوب نمی شود اما هدایت آن به بازاری با ابعادی نسبتا کوچک و با علم به انگیزه سهامداران حقیقی که در پی کسب منفعت در بازه زمانی کوتاهی هستند تنها می تواند تعادل قیمت ها را بر هم بزند. رشد قیمتی ارزش بازار و عدد قیمت سهام در بازه زمانی کوتاه و اصلاح نسبتا طولانی مدت آن، تنها ثروت را از جیب سرمایه گذاران ناآگاه به تعداد معدودی سرمایه گذار آگاه منتقل می کند. در این میان عملا تعمیق بازار صورت نپذیرفته است و بنگاه های اقتصادی و سرمایه گذاران تنها نظاره گر رشد و نزول قیمت ها خواهند بود. مشابه این اتفاق در ریزش سال 1392 بازار سهام نیز رخ داد که پس از رشد 276 درصدی شاخص کل (از محدوده 23 هزار واحد تا 89 هزار واحد) طی مدت زمان 17 ماه، روند نزولی نسبتا طولانی مدت 2 ساله (و ریزش شاخص کل از 89 هزار واحد تا 61 هزار واحد معادل 31 درصد ریزش ) را شاهد بودیم. در سال 1399 و پس از رشد زیاد و سریع 582 درصدی شاخص کل در بازه زمانی 9 ماهه از تاریخ 98.08.27 لغایت 99.05.20 (رشد شاخص کل از 302 هزار واحد تا 2 میلیون واحد)، ریزشی معادل 45 درصد در بازه زمانی 6 ماهه تا تاریخ 99.11.21 را شاهد بودیم.
وی افزود: تنها تفاوت سال 1399 و 1392 در ضریب نفوذ سرمایه گذاری در بازار سهام است. بطوریکه خیل عظیمی از سرمایه گذاران حقیقی در ریزش اخیر متضرر شده اند که قابل قیاس با سال 1392 نیست. در این میان می بایست به افزایش نفوذ شبکه های ارتباطی و اجتماعی و رشد و تسریع فرآیند نقل و انتقال منابع از شبکه بانکی به منظور جابجایی منابع مالی در بین بازارهای موازی نیز اشاره نمود. در واقع یکی از ایراداتی که به عملکرد مسئولان در سال 1399 می‌توان وارد دانست آن است که در سالی که مزین به نام " جهش تولید" بود از فرصت ورود نقدینگی به بورس آنچنان که می بایست برای رونق بخشیدن به امر تولید و هدایت نقدینگی استفاده نشد. نتیجه آن شد که به جای آنکه این منابع در خدمت تولید باشد، صرفا عاملی برای افزایش و نوسانات در قیمت سهام و ایجاد التهاب در بازار سرمایه گردید.
بازار اولیه باید تقویت شود
وی در پاسخ اینکه حال با این بحران چه باید کرد؟ گفت: بهترین راهکار در وضعیت فعلی استفاده از دوره رکود بازار سرمایه جهت بسترسازی مناسب بازار اولیه و شناخت نقاط ضعف و علل رخدادهای سال 1399 به منظور جلوگیری از ایجاد هیجانات در سالهای آتی و هدایت نقدینگی و منابع سرگردان به بازار اولیه بورس است.
برای آموزش و فرهنگ سازی هنوز هم دیر نیست
وی با اشاره به اقدامات اولیه برای خروج از این روند افزود:ابتدا می بایست زیرساخت‌های بازار اولیه را تعمیق بخشید، ابزارها و بسترهای لازم را در این خصوص طراحی و همزمان برای عموم مردم فرهنگ سرمایه گذاری بلند مدت و بنیادی را پیاده سازی نمود. عموم سرمایه گذاران (خصوصا در ایران) بدنبال کسب حداکثر بازدهی ممکن در کوتاه ترین زمان ممکن هستند که در اکثر موارد با ریسک زیاد و ایجاد نوسان مواجه است. این در حالی است که می توان از طریق ساخت تیزرهای آموزشی، ساخت فیلم و سریال تلویزیونی و برنامه های کارشناسی مردم را به مشارکت در سرمایه گذاری بلندمدت در پروژه های تولیدی و مزایای آن رهنمون کرد.
زه تابیان گفت: در واقع امر تولید، مشارکت در سود حاصل از فروش محصولات کارخانجات و اشتغالزایی همواره مغفول باقی مانده است. نهادهای نظارتی می بایست مشوق هایی برای هلدینگ ها و شرکت های سرمایه گذاری بورسی برای جذب منابع در قالب سهام شرکت های پروژه محور در نظر بگیرند و از سوی دیگر فرهنگ سازی لازم برای جذب سرمایه گذاران خرد جهت حفظ ارزش پول و مصون ماندن از تکانه های اقتصادی و همچنین ایجاد چشم انداز سرمایه گذاری بلند مدت برای خود و نسل آینده صورت پذیرد. سرمایه گذاران با این اقدام منابع مازاد خود را برای حفظ قدرت خرید، رونق تولید (و متعاقبا استفاده از محصولات تولیدی کارخانجات) و سرمایه گذاری برای آیندگان، وارد شرکت های پروژه محورخواهند نمود. در این میان می بایست بسترسازی لازم برای معاملات ثانویه صورت پذیرد تا همزمان نقدشونگی آنها تضمین شده و سرمایه در گردش مناسبی نیز در اختیار صاحبان صنایع قرار گیرد. شاید در وهله اول استقبال چندانی صورت نپذیرد اما می بایست در وضعیت رکودی فعلی بسترها فراهم گردد تا در دوره رونق مورد استفاده قرار گیرد و شاهد تعمیق بازار سرمایه کشور به عنوان یکی از عوامل کلیدی و اصلی جهت تولید باشیم.
مدیرعامل شرکت سرمایه گذارى توسعه سرمایه رفاه گفت: می بایست این نگرش را تقویت نمود که مردم با حضور در بازار اولیه می‌توانند به ساخت یک کارخانه، تولید بیشتر، اشتغالزایی، بزرگتر شدن اقتصاد کشور و در نتیجه رفاه جامعه کمک نمایند. باید این واقعیت را در نظر گرفت که خلق پول و تورم (که در نتیجه رشد پایه پولی رخ می دهد) در هر صورت تمامی بازارها و منجمله بازار سهام را متاثر خواهد نمود که منجر به فاصله طبقاتی بیشتر و توزیع درآمد ناعادلانه تر خواهد شد.
وی ادامه داد: رشد اسمی ارزش املاک، سهام، و سایر دارایی های فیزیکی کمکی به رشد اقتصادی نمی کند. انگیزه سفته بازی و کسب منافع بدون آگاهی و با دید کوتاه مدت، تولید و اشتغال را تحت تاثیر قرار می دهد. در صورتیکه نقدینگی راهی به تولید نیابد وضعیتی که در سال های 1392 و 1399 رخ داد دوباره با شدت و اثر تخریبی بیشتر تکرار خواهد شد. در سالجاری که بنام " تولید، پشتیبانی‌ها و مانع زدایی‌ها" مزین گردیده است می بایست از فرصت در اختیار موجود با تشکیل کارگروهی از صاحبنظران و کارشناسان اقتصادی ، فرهنگ سازی ، هدایت نقدینگی به بازار اولیه و ایجاد زمینه معاملات در بازار ثانویه در راستای تحقق شعار مذکور کوشید.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.