حرف های درگوشی بچه محل های «سرمایه گذاری امید» ؛ خواستگار آمده...

بورس24 : بانک ها بر اساس الزامات قانونی مجبور به واگذاری بنگاه ها و اموال مازاد خود هستند و بر اساس مواد 16 و 17 قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر می بایست در این خصوص اقدام کنند.

«کلیه بانک ها و مؤسسات اعتباری موظفند از تاریخ لازم‌الاجراء شدن این قانون تا مدت سه‌سال:

الف- سالانه حداقل سی و سه درصد (33%) اموال خود اعم از منقول، غیرمنقول و سرقفلی را که به تملک آن ها و شرکت های تابعه آن ها درآمده است و به ‌تشخیص شورای پول و اعتبار و بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مازاد می‌باشد، واگذار کنند.

منظور از شرکت های تابعه مذکور، شرکت هایی هستند که بانک ها و مؤسسات اعتباری به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم مالک بیش از پنجاه‌درصد (50%) سهام آن باشند یا اکثریت اعضای هیأت مدیره آن را تعیین کنند.

سهام تحت تملک خود و شرکت های تابعه خود را در بنگاه هایی که فعالیت‌های غیربانکی انجام می‌دهند، به استثنای طرح های نیمه‌تمام شرکت های تابعه واگذار کنند.

تشخیص «غیربانکی» بودن فعالیت بنگاه هایی که بانک ها، مؤسسات اعتباری و شرکت های تابعه، سهامدار آن ها هستند، برعهده بانک‌مرکزی جمهوری‌اسلامی‌ایران است.»

قانونی که می توان ایرادات پر شماری به آن وارد دانست و آینده واگذاری های شتاب زده و بدون مطالعه نیز می شود ، سرنوشتی که برسر هپکو و بسیاری دیگر از شرکت ها آمد.

عرضه ای که هر بار روی میز فروش می ماند...

بانک سپه برای سومین بار بلوک چند رشته ای مدیریت سرمایه گذاری امید را روی میز فروش قرار داده ، سهمی با دارایی های جذاب از جمله گل گهر، گهر زمین، چادرملو ، مدیریت انرژی امید تابان هور، تامین سرمایه امید، سرمایه گذاری سپه و ... ؛ این شرکت را شاید بتوان مالک اصلی سنگ آهن کشور دانست.

سرگذشت اولین عرضه «وامید»

سهام مدیریت سرمایه گذاری امید برای اولین بار به میزان70.43درصد با قیمت پایه 932 تومان روی میز فروش قرار گرفت ، آن هم برای 28 اسفند 97 یعنی آخرین روز کاری زمستان! عرضه ای که فقط آگهی شد، هم قیمت نجومی بود و هم زمان عرضه آن فضائی.

در آن تاریخ قیمت هر سهم شرکت مدیریت سرمایه گذاری امید 450 تومان بود و اختلاف قیمت تابلو و بلوک سهم بیش از 120 درصد بود.

البته که این سهم ارزنده است اما شرایط عرضه و زمان عرضه نیز باید برای سرمایه گذار جذاب باشد و شاید بتوان این پیش فرض را مطرح کرد که این عرضه صرفا در راستای طی تشریفات خروج از بنگاه داری اقدامی نمادین بود.

دومین بار مشتری بود اما فروشنده ، فروشنده نبود...

در مرحله بعدی باز هم بلوک «وامید» با قیمت 932 تومان عرضه شد اما این بار درصد واگذاری به 50 درصد به علاوه 1 سهم کاهش داشت ، این بار ارزش بلوک در حدود 14هزار ملیارد تومان بود، مشتری بود اما باز هم فروشنده طاقت دل کندن از گنج نهان خود را نداشت.

در این مرحله قیمت سهم در تابلو در حدود 512 تومان بود و نرخ 932 تومان برای فروش این بلوک منطقی به نظر می رسید و شواهد حکایت از آن داشت که مشتری برای این بلوک آمد ، اما فروشنده پا پس کشید.

پس دومین بار هم با وجود زمان و قیمت مناسب برای معامله ، این عرضه ناکام ماند.

به قول معروف ، تا سه نشه بازی نشه

این بار بازهم بانک سپه مدیریت خود در سرمایه گذاری امید را برای فروش آگهی کرده است ،با قیمت هر سهم 14282ریال.

قیمت تابلو این سهم در حدود 676 تومان است ، حال آن که خالص ارزش دارایی های این سهم حدود 1200 تومان ارزیابی می شود و عملا مدیریت شرکت با فاصله اندکی از NAV شرکت عرضه شده است.

همین قیمت گذاری منطقی سبب شده تا شانس این معامله و یک خروج از بنگاهداری موفق در صنعت بانکداری افزایش یابد.

خبر رسیده که بلوک مدیریت سرمایه گذاری امید این بار خواهان دارد و سرمایه گذاری غدیر و ساتا با مشارکت یکدیگر برنامه ورود به این مجموعه را دارند. به هر حال باید تا روز عرضه صبور بود و دید بانک سپه از این بلوک جذاب دل می کند یا خیر؟