خارجی ها تکنولوژی تولید الکترود را به ایران نمی دهند

بورس24 : سهم ایران از بازار تولید فولاد در جهان در سالهای اخیر با نوساناتی همراه بود به طوریکه در سال 2015 تولید فولاد ایران با کاهش 2.8 درصدی مواجه شد و رتبه چهاردهمین تولید کننده بزرگ فولاد جهان را کسب کرد. اما پس از آن وضعیت تولید فولاد کشورمان بهبود یافته است. بر اساس گزارشی که انجمن فولاد اعلام کرد تولید فولاد در 6 ماهه ابتدایی سال 2017 به 9.947 میلیون تن رسید که نسبت به مدت زمان مشابه سال گذشته 13.7 درصد رشد داشت.

بخشی از محصولات فولادی ایران به کشورهای اروپایی صادر می شود و ایران توانسته در طی این سال ها بازار خوبی را در بین کشورهای اروپایی بدست آورد. اما در ماه های گذشته کشورهای اروپایی در صدد هستند تا به منظور حمایت از تولیدکنندگان داخلی بر واردات محصولات فولادی تعرفه هایی را وضع کنند.

بیش از یک میلیون تن صادرات به اروپا

قدیر قیافه عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن ایران در گفت و گو با بورس24 درباره وضعیت صادرات شرکتهای فولادی به اروپا گفت: در سال 95 بالغ بر یک میلیون تن انواع محصولات فولادی به کشورهای اروپایی صادر شده است. عمده این صادرات مربوط به محصولات شرکتهای فولاد آلیاژی یزد، اسفراین، فولاد مبارکه اصفهان و ذوب اهن اصفهان بود. این محصولات شامل تخت و بلند و محصولات نیمه تمام شامل بیلت و اسلب بود.

وی افزود: کل صادرات فولاد در سال 95 به نقاط مختلف دنیا به میزان 6 میلیون تن بود که پیش بینی شده این میزان در سال جاری به 8 میلیون تن برسد.

اعمال تعرفه بر واردات محصولات فولادی به اروپا

او درباره شرایط اعمال تعرفه بر واردات محصولات فولادی به اروپا تصریح کرد: تا چندی پیش در خصوص واردات محصولات فولادی ایران به کشورهای اروپایی هیچگونه بحثی مطرح نبود اما ار اواخر سال گذشته اروپایی ها برای 6 کشور بحث دامپینگ قیمت را مطرح کردند.

رئیس سابق هیات مدیره انجمن سنگ‌آهن ایران اذعان داشت: بحث دامپینگ قیمت زمانی مطرح می شود که قیمت فروشنده و تولید کننده کالا پایین تر از قیمت تمام شده آن به فروش برسد. در حالی که قیمت فروش محصولات فولادی ایران که به کشورهای اروپایی صادر می شد نه تنها کمتر از قیمت تمام شده نبود بلکه شرکت ها محصولات خود را با سودهای مناسبی در کشورهای اروپایی می فروختند. اما اروپا به منظور حمایت از تولیدکنندگان خود بحث دامپینگ قیمت را برای محصولات فولادی 6 کشور شامل صربستان، چین، ایران، اکراین، برزیل و روسیه که 60 درصد از بازار صارداتی فولاد اروپا در دست این کشورهاست، مطرح کرده است. این بحث از اواخر سال 95 مطرح شد و در تیر ماه امسال شدت گرفته است.

وی اضافه کرد: با توجه به شرایطی که فولادسازان ایرانی دارند بحث دامپینگ قیمت در مورد ایران صدق نمی کند اما با این حال اروپایی ها نسبت به اعمال این تعرفه اصرار دارند. از این رو تعرفه هایی از 17 دلار تا 96 دلار در هر تن در نظر گرفته شده که در خصوص محصولات فولادی این 6 کشور اعمال گردد.

او در برابر این پرسش که آیا وضع تعرفه بر واردات محصولات فولادی ایران توسط اروپا موجب کاهش میزان صادرات به این بازار هدف خواهد شد ابراز داشت: به نظر می رسد با توجه به اینکه هر تولید کننده ای برنامه های بلند مدت استراتژیکی برای خود در نظر گرفته قطعا برای جرایم و تعرفه های احتمالی نیز پیش بینی هایی دارد و بازاری که در طی سالها به دست آورده را به این راحتی از دست نخواهد داد و احتمالا به صادرات محصولات خود به اروپا حتی با سود کمتر ادامه خواهند داد.

چرا ایران نمی تواند الکترود سوزنی تولید کند؟

در ادامه از قدیر قیافه پرسیدیم که با توجه به نیاز بالای صنعت فولاد کشور به الکترود گرافیتی علت عدم تولید داخلی این محصول چیست؟ وی گفت: در گذشته الکترود گرافیتی که در تولید آن از گرافیت سوزنی استفاده می شود از منابع متعددی تامین می شد به طوری که شرکت ها برای تهیه آن قدرت انتخاب نیز داشتند و با وجود عرضه زیاد این کالا در بازار، تولید داخلی این ماده در اهداف راهبردی آنها بود و به همین منظور نیز طرحی در اردکان یزد پایه ریزی شد و این پروژه تا حدی نیز پیشرفت کرد.

قدیر قیافه اضافه کرد: شرکت ملی فولاد و ایمیدرو سالهاست که به دنبال اجرای این طرح هستند اما برای تولید این محصول به تکنولوژی خاصی نیاز است که خارجی ها آن را تا به امروز در اختیار ایران قرار نداده اند. از این رو تلاش ها برای ایجاد این تکنولوژی در داخل کشور ادامه دارد.

وی درباره علت جهش یکباره قیمت الکترود گرافیتی بیان داشت: اخیرا مصرف و تقاضای گرافیت سوزنی در برخی دیگر از صنایع مانند hi-tech به شدت افزایش پیدا کرد. به دلیل اینکه این صنعت ارزش افزوده بسیار بالایی دارد بنابراین قیمت ماده اولیه اهمیت چندانی برای آنها ندارد. این عوامل موجب شد تا قیمت الکترود گرافیتی یکباره افزایش چند برابری پیدا کند.

او در خصوص احتمال کاهش تعرفه واردات فولاد به منظور کنترل نرخ های فروش داخلی گفت: تعرفه ابزاری است برای کنترل شرایط و تامین نیاز داخلی که دولت ها در مورد آن تصمیم گیری می کنند. به طور کلی باید گفت اعمال تصمیمات خلق الساعه در خصوص وضع یا افزایش و کاهش عوارض می تواند به فرایند تولید کشور ضربه وارد کند. فضای اقتصادی کشور باید فضایی سیال باشد تا از یک سو با واردات برخی محصولات و کالاهای نیمه تمام نیاز واحدهای تولیدی به مصرف کنندگان را تامین نموده و از سوی دیگر صادرات همان محصولات توسط تولیدکنندگان ایرانی با قیمت های مناسب تر و افزون تر صورت گیرد و به نظر نمی رسد اعمال تعرفه های سنگین ابزار مناسبی برای کنترل بازار باشد.