دور اندیشی در سرمایه گذاری صنعت بیمه

با توجه به تمرکز سرمایه گذاری شرکت های بیمه ای، در سپرده گذاری بانکی و اوراق مشارکت، کاهش نرخ بهره بانکی درآمدهای ناشی از سرمایه گذاری را پایین آورده است که در صورت تداوم این امر، شرکت های بیمه ای با یک چالش بسیار جدی مواجه خواهند شد. این درحالیست که می توان مفاهیم جدید و مدرن سرمایه گذاری را در شرکت های بیمه ای نهادینه ساخت.

به گزارش بورس24 ،مدیرعامل شرکت بیمه ما از آیین نامه شماره 60 بیمه مرکزی به عنوان مبنای اصلی سرمایه گذاری شرکت های بیمه ای از نظر منابع، میزان و زمینه های سرمایه گذاری نام برد که به موجب آن می باید منابع حاصل از بیمه های زندگی و غیر زندگی و همچنین سرمایه گذاری از یکدیگر تفکیک شوند.
مجید صفدری در اشاره به تقسیم بندی زمینه های سرمایه گذاری در آیین نامه مزبور، از سپرده های بانکی و اوراق مشارکت، ابزارهای پولی و مالی، سهام شرکت های بورسی و غیر بورسی، مشارکت در طرح های عمرانی، املاک و مستغلات و در نهایت انعقاد قراردادهای مشارکت به عنوان شش بخش اصلی سرمایه گذاری شرکتهای بیمه ای نام برد.
وی در بیان محدودیت ها و میزان سرمایه گذاری در هر یک از زمینه های مزبور، گفت: بر مبنای این آیین نامه، شرکت های بیمه ای موظفند حداقل 30% منابع خود را در سپرده های بانکی و اوراق مشارکت سرمایه گذاری کنند اما سایر زمینه های سرمایه گذاری تنها دارای محدودیت حداکثری است؛ به طوریکه سرمایه گذاری در ابزارهای پولی و مالی حداکثر 15%، سهام شرکت های بورسی حداکثر 40%، سهام شرکت های غیر بورسی حداکثر 20%، مشارکت در طرح های عمرانی، املاک و مستغلات حداکثر 25% و انعقاد قراردادهای مشارکت در سرمایه گذاری حداکثر 10% از منابع امکان پذیر است.
این فعال صنعت بیمه ای با بیان اینکه از لحاظ شکلی و محتوایی، ترازنامه و صورت های مالی شرکت های بیمه می بایست از آیین نامه 60 بیمه مرکزی تبعیت کنند، به نمایش سرمایه گذاری های صورت گرفته از محل منابع حاصل از بیمه های زندگی و غیر زندگی به صورت تفکیک شده در صورت های مالی اشاره کرد؛ همچنین سرمایه گذاری در طبقات گوناگون دارایی مطابق با آیین نامه 60 طبقه بندی می شوند.
به گفته وی؛ با توجه به الزام آیین نامه 60 مبنی بر سرمایه گذاری حداقل 30% از منابع در سپرده های بانکی و اوراق مشارکت، بدیهی است که منافع حاصل از سرمایه گذاری، تابع مستقیمی از شرایط سپرده گذاری در بانک ها و نرخ بهره بانکی خواهد بود، به طوری که در حال حاضر کاهش نرخ بهره بانکی، درآمدهای ناشی از سرمایه گذاری را پایین آورده است.
صفدری پیش بینی کرد که در صورت تداوم این امر، شرکت های بیمه ای با یک چالش بسیار جدی مواجه خواهند شد. بر این اساس وی یکی از راه حل های کوتاه مدت را سرمایه گذاری در اوراق مشارکت بلند مدت نام برد و بر لزوم تدبیر شرکت های بیمه ای به راهکارهای بلند تاکید کرد.
به گفته وی؛ در واقع موضوع سرمایه گذاری در شرکت های بیمه ای، بیشتر در سپرده گذاری بانکی و اوراق مشارکت و یا سرمایه گذاری در طرح های عمرانی و املاک خلاصه می شود و سایر زمینه های سرمایه گذاری کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
مدیرعامل شرکت بیمه ما، تصریح کرد: در صورت فراهم کردن ساز و کارهای لازم، می توان مفاهیم جدید و مدرن سرمایه گذاری را در شرکت های بیمه ای نهادینه ساخت، به عنوان مثال انعقاد قراردادهای مشارکت در طرح های سرمایه گذاری و یا مشارکت در قراردادهای سرمایه گذاری تجاری در زمینه های مختلف از قبیل تجارت کالا و خدمات،
می تواند عرصه های جدیدی در زمینه سرمایه گذاری برای شرکت های بیمه فراهم آورد.
وی لازم به یادآوری دانست که عنوان کند: فرآیندهای بیمه گری از یک سو و فرآیندهای سرمایه گذاری از سوی دیگر، دو محور اساسی فعالیت شرکت های بیمه در سراسر دنیا هستند و به عنوان دو بال متوازن، شاکله اصلی فعالیت ها و به تبعیت از آن درآمد و سود و زیان شرکت ها را بوجود می آورند. به طوری که درآمدهای ناشی از سرمایه گذاری، بخش قابل توجهی از EPS شرکت های بیمه ای را تامین می کند براین اساس می توان آنرا تضمینی برای سودآوری فعالیت های بنگاه و کسب رضایتمندی سهامداران تلقی کرد، از همین روی این مساله از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
این مقام مسوول در شرکت بیمه ما از توانگری مالی نیز به عنوان یکی از شاخص های ارزیابی شرکت های بیمه ای نام برد و تصریح کرد: نسبت توانگری، حاصل تقسیم سرمایه موجود به سرمایه الزامی بوده و با توجه به اینکه سرمایه الزامی و عملیات بیمه گری ارتباط مستقیم دارند، بنابراین با افزایش عملیات بیمه گری، نسبت توانگری کاهش می یابد که برای جبران آن باید میزان سرمایه را به سطح مناسب افزایش داد. حفظ نسبت توانگری مالی در شرایط مطلوب، بسیار حایز اهمیت بوده و باید به صورت خاص مورد توجه شرکت های بیمه قرار گیرد.