در طول سالهای دولت قبل مقدار تشکیل سرمایه به نسبت تولید ناخالص داخلی از ۴١ درصد در سالهای ٨۴ و ٨۵ به کمتر از ٢٢ درصد تا سال ٩٢ کاهش پیدا کرد. آن سالها پایان یافته است و اکنون میتوان به جرأت گفت که در شرایط اقتصادی بهسر میبریم که خوشبینترین کارشناسان اقتصادی نمیتوانستند پیشبینی کنند.
سعید لیلاز در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: میتوان به جرأت گفت که در مقام مقایسه شرایط اقتصاد ایران از 4 سال پیش تاکنون به مراتب از اقتصاد ونزوئلا بدتر بوده است زیرا علاوه بر تکانههای نفتی شدید که بر اقتصاد دو کشور فشار آورده بود، ایران تحریمهای شدیدی را تجربه کرد که ونزوئلا با آن روبهرو نبود.
جمعیت ونزوئلا کمتر از 40 درصد جمعیت ایران است و میزان درآمدهای نفتی این کشور به نسبت جمعیت حتی در حال حاضر از درآمدهای نفتی ایران بیشتر است.
با این حال آنچه در اقتصاد دو کشور طی 4 سال گذشته پدید آمد کاملاً متفاوت است. ونزوئلا فروپاشی اقتصادی با تورم بالای 400 درصد و رشد منفی 10 درصد را تجربه میکند در حالی که ایران بعد از 25 سال شاهد تورم با ثبات تک رقمی و نرخ رشد اقتصادی 7.4 درصدی است.
بهبود اقتصاد ایران در حالی اتفاق افتاد که هنوز هم جریان جذب سرمایهگذاری خارجی روان نشده است و آنچه رشد مثبت 7 درصدی را موجب شده است، ارتقای بهرهوری اقتصادی است. هماکنون نرخ رشد صنعتی ایران نزدیک به دورقمی است. اطلاعات حاکی از این است سطح تولید کارگاههای بزرگ صنعتی به سطح سال 90 که بالاترین رقم تاریخ ایران را شامل میشود، رسیده است. سال آینده ما باز هم رشد اقتصادی مثبتی را تجربه خواهیم کرد اگر چه شاید کمتر از رشد کنونی باشد.
این بهبود شاخصهای کلان اقتصادی در حالی حاصل شده که میزان سطح درآمدها آسیب دیده است و بزرگترین نوسان نظام ارزی کشور را در سالهای 90 تا 95 شاهد بودیم. در چنین شرایطی بود که درآمدهای نفتی کشور به یکچهارم کاهش پیدا کرد و واردات کشور 40 درصد افت کرد.
در این شرایط ما تا پایان سال تنها میتوانیم بخشی از سطح تولید ملی و قدرت خرید مردم را که در سال 90 داشتیم جبران کنیم.
این واقعیت تلخی است که مردم رنجدیده از سیاستهای غلط و فاجعهبار سالهای پیش باید بدانند. در طول سالهای دولت قبل مقدار تشکیل سرمایه به نسبت تولید ناخالص داخلی از 41 درصد در سالهای 84 و 85 به کمتر از 22 درصد تا سال 92 کاهش پیدا کرد. آن سالها پایان یافته است و اکنون میتوان به جرأت گفت که در شرایط اقتصادی بهسر میبریم که خوشبینترین کارشناسان اقتصادی نمیتوانستند پیشبینی کنند.
مدیریت فضای اقتصاد و اتخاذ سیاستهای پولی و مالی همراستا با شرایط کلی اقتصاد کشور زمینه را برای جهش عظیم اقتصادی فراهم کرده است و برجام در این مسیر توانست اقتصاد کشور را بر ریل مناسبی قرار دهد. اقتصادی که شرایط بهمراتب بدتری از ونزوئلا داشت اکنون به لحاظ کارآیی و کارآمدی زمین تا آسمان با اقتصاد فروپاشیده ونزوئلا تفاوت داشته و در مسیر رشد و پیشرفت خود پیش میرود.
نظرات :
این مطلب 1 نظر دارد.
این مقاله سفارشی برای انتخابات بوده؟ کجا رفت منطق تجزیه و تحلیل ؟ دریغ از یک نکته.
7 سال پیش