صفایی فراهانی: روحانی اقدامات ارزشمندی انجام داده است / در علم اقتصاد هیچ‌ گاه نمی‌ توان یک شرایط بحرانی را ناگهان عالی ساخت

بورس24 : مهندس محسن صفایی فراهانی نماینده مجلس ششم، قائم مقام وزارت صنایع و رئیس فدراسیون فوتبال در دولت اصلاحات گفت وگویی با روزنامه آرمان انجام داده است.

وی به «آرمان امروز» می‌ گوید: «ما ۳۷ سال دچار تورم دو رقمی بودیم. با این وجود دولت آقای روحانی موفق شده در یک شرایط بحرانی تورم کشور را به تورم یک رقمی برساند. بدون شک اگر این اقدام در دولت احمدی‌ نژاد صورت می‌ گرفت «جشن ملی» اعلام می‌ کردند، اما چون این اتفاق در دولت آقای روحانی رخ داده برخی این مساله را کتمان می‌ کنند و حاضر نیستند این موفقیت ملی را بپذیرند».

متن‌ گفت‌ و گوی «آرمان امروز» با محسن صفایی فراهانی را می‌ خوانید:

به نظر شما آیا جریان اصلاحات به همان شکل که در سال ۹۲ از آقای روحانی حمایت کرد در انتخابات ریاست‌ جمهوری سال۹۶ نیز حمایت می‌ کند؟

به نظر من اصلاح‌ طلبان در مقابل آقای روحانی کاندیدا معرفی نخواهند کرد. شرایط سیاسی کشور به شکلی است که معرفی کاندیدای مستقل از طرف اصلاح‌ طلبان در نهایت به ضرر کشور تمام خواهد شد. در سال۹۲ اصلاح‌ طلبان بدون هیچ قید و شرطی از آقای روحانی حمایت کردند و تنها انتظاری که از آقای روحانی داشتند این بود که کشور را در مسیر صحیحی مدیریت کند تا وضعیت زندگی مردم بهتر از گذشته شود. هدف اصلی جریان اصلاحات تحقق منافع ملی و بهبود زندگی مردم است و با کسی دعوای سیاسی ندارد.

به همین دلیل هر فردی اعم از اصلاح‌ طلب یا اصولگرا که بتواند کشور را به صورت عقلایی مدیریت کند و در مسیر حل مشکلات مردم حرکت کند مورد حمایت اصلاح‌ طلبان قرار خواهد گرفت. آقای روحانی دارای خاستگاه اصولگرایی هستند و این مساله از ابتدا برای اصلاح‌ طلبان محرز و مشخص بود.

در نتیجه این نکته که آقای روحانی در طول سه سال گذشته به صورت علنی عنوان نکردند که با جریان اصلاحات ارتباط دارند مساله‌ ای کاملا طبیعی است و جای هیچ‌ گونه گلایه و شکایتی وجود ندارد. عملکرد آقای روحانی در سه سال گذشته در راستای منافع ملی و مردم بوده و همین مساله برای حمایت اصلاح‌ طلبان و سایر جریان‌ های معتدل کشور از آقای روحانی در انتخابات آینده کافی است.

به نظر من کلیت مسیر دولت آقای روحانی منطقی و مبتنی بر عقلانیت بوده است. با این وجود ممکن است، دولت آقای روحانی نیز مانند همه دولت‌ های دیگر دچار نوسان‌ هایی در مسیر حرکت خود شده که مساله‌ای کاملا طبیعی است.

نکته دیگر اینکه دولت آقای روحانی بیشتر از هر دولتی و از جمله دولت اصلاحات با مشکلات پیچیده‌ ای در زمینه مسائل داخلی و خارجی مواجه بوده است. با این وجود آقای روحانی موفق شده با تدبیر و عقلانیت مشکلات موجود را از سر راه بردارد و کشور را به لنگرگاه ثبات و آرامش برساند.

دولت آقای روحانی حرکت ایجابی چشمگیری در مسائل اقتصادی و سیاسی نداشته که آثار آن به صورت محسوس توسط افکار عمومی احساس شود.

این در حالی است که انتخاب مدیران به‌ ویژه در استان‌ ها با نارضایتی‌ های حامیان آقای روحانی همراه بوده است. از سوی دیگر دولت در توجیه افکار عمومی در زمینه عملکرد خود اقدام مثبتی نداشته است. به نظر شما این مسائل در پایگاه رای آقای روحانی در سال ۹۶ تردید ایجاد نمی‌ کند؟

آقای روحانی در شرایطی مدیریت کشور را به دست گرفتند که کشور در وضعیت بحرانی قرار داشت و با چالش‌ های جدی اقتصادی و سیاسی رو به‌ رو شده بود. زمانی که آقای روحانی روی کار آمدند صادرات نفت به زیر یک میلیون بشکه در روز رسیده بود و این رقم روز به روز در حال کاهش بود.

از سوی دیگر کشور براثر تحریم‌ ها در انزوای بین‌ المللی قرار گرفته بود و روابط تجاری ایران با کشورهای جهان یا انجام نمی‌ شد یا اینکه به صورت ناقص انجام می‌ شد. در سال ۹۲ خزانه دولت خالی شده بود به شکلی که دولت توانایی پرداخت حقوق کارکنان خود را نداشت و به عنوان مثال در مرداد ماه ۹۲ مجبور شد با استقراض از بانک مرکزی حقوق کارکنان خود را پرداخت کند.

به همین دلیل ما باید وضعیتی که آقای روحانی از دولت قبل تحویل گرفته را بدانیم تا متوجه شویم اگر همان رویکرد دولت قبل ادامه پیدا می‌ کرد کشور امروز در چه وضعیتی قرار داشت و آیا چیزی باقی می‌ ماند که سر سفره‌ های مردم برود.

نمونه بارز این مساله کشور ونزوئلا است که دولت جدید نیز همان رویکرد دولت گذشته را ادامه داد و در شرایط کنونی با تورم ۵۰۰ درصدی مواجه شده است. این در حالی است که ونزوئلا با تحریم‌ های بین‌ المللی نیز مواجه نبوده است. با این وجود آقای روحانی موفق شده در سه سال گذشته تورمی که در تیر و مرداد سال ۹۲ نزدیک به۴۰ درصد بود را مهار کند و به تورم تک رقمی برساند.

بدون شک اگر تورم۴۰ درصدی در سال ۹۲ درسال ۹۳ نیز ادامه پیدا می‌ کرد کشور با تورم۶۰ درصدی مواجه می‌ شد. نکته دیگر اینکه دولت آقای روحانی موفق شده از بالا رفتن تصاعدی قیمت کالاهای اساسی جلوگیری کند و اجازه ندهد نوسان شدید قیمت‌ ها، آرامش وبرنامه‌ ریزی اقتصادی خانواده‌ های ایرانی را به هم بزند.

از سوی دیگر دولت آقای روحانی تا اجرا شدن برجام یعنی بهمن۹۴ همچنان با تحریم‌ های بین‌ المللی مواجه بوده است. در نتیجه دولتی که موفق شده با این حجم از مشکلات کارنامه قابل قبولی از خود برجای بگذارد، دولت موفقی بوده است.

با این وجود بنده معتقدم آقای روحانی چیزی از سفره مردم کم نکرده و در عین حال چیزی نیز اضافه نکرده است. اما باید این نکته را نیز در نظر داشت که در علم اقتصاد هیچ‌ گاه نمی‌ توان یک وضعیت بحرانی را به یکباره به یک وضعیت بسیار مطلوب تبدیل کرد. این کار از نظر علمی امکان پذیر نیست. همین که دولت آقای روحانی موفق شده وضعیت بحرانی گذشته را کنترل کند و کشور را به مسیر صحیح و منطقی هدایت کند اقدام ارزشمندی است.

ما ۳۷ سال دچار تورم دورقمی بودیم. با این وجود دولت آقای روحانی موفق شده در یک شرایط بحرانی تورم کشور را به تورم یک رقمی برساند. بدون شک اگر این اقدام در دولت احمدی‌ نژاد صورت می‌گرفت «جشن ملی» اعلام می‌ کردند، اما چون این اتفاق در دولت آقای روحانی رخ داده برخی این مساله را کتمان می‌ کنند و حاضر نیستند این موفقیت ملی را بپذیرند.

دستاوردهای دولت آقای روحانی برای نخبگان جامعه قابل تحلیل و پذیرش است. آیا توده‌ های مردم می‌ توانند این وضعیت را تحلیل کنند؟ در صورتی که این اتفاق رخ ندهد این احتمال وجود دارد که حمایت توده‌ ها از آقای روحانی با مشکل مواجه شود؟ دولت در طول سه سال گذشته در زمینه توجیه و اقناع افکار عمومی درباره عملکرد بخش‌ های مختلف دستگاه اجرایی ضعیف عمل کرده است.

با این وجود به نظر من دلیل اصلی این مساله حجم گسترده مشکلات کشور و همچنین موانع و سنگ‌ اندازی‌ هایی است که برخی در مسسیر حرکت دولت ایجاد می‌ کنند. دولت آقای روحانی در دو سال و چند ماه نخست خود به شکل‌ های مختلف با مجلس نهم رو به رو بود که با دولت اصطکاک زیادی داشت و وزرای دولت را به بهانه‌ های مختلف مورد بازخواست قرار می‌ داد.

بنده معتقدم علیه هیچ کدام از دولت‌ های پس از انقلاب مانند دولت آقای روحانی بحران آفرینی صورت نگرفته است. فشارها به دولت آقای روحانی حتی از دولت اصلاحات نیز بیشتر بوده است. دولت اصلاحات تنها از دیدگاه سیاسی مورد فشار و هجمه قرار می‌ گرفت. این در حالی است که دولت آقای روحانی هم از دیدگاه سیاسی و هم از دیدگاه اقتصادی مورد فشار قرار گرفته است.

کسانی که در هشت سال دولت احمدی‌ نژاد از رانت‌ های گسترده برخودار بودند و منافع خود را در جنگ و ستیز با جهان می‌ دیدند با سیاست‌ های اعتدالی دولت آقای روحانی دچار خسران و ضررهای زیادی شدند. به همین دلیل برای حفظ منافع خود تلاش می‌ کنند دستاوردهای دولت تدبیر و امید را زیر سوال ببرند. در دولت احمدی‌ نژاد رانت‌ های گسترده‌ ای به برخی افراد خاص تعلق گرفت که در صد ساله اخیر سابقه نداشته است.

نکته دیگر اینکه توافق برجام با تصمیم همه نهادهای نظام صورت گرفته اما مخالفان فقط علیه دولت هجمه می‌ کنند. دولت آقای روحانی باید موانع پیش روی حرکت دولت را برای افکار عمومی تشریح و تبیین کند تا پایگاه رای آقای روحانی در سال۹۶ مخدوش نشود. بدون شک اگر دولت موفق نشود دستاوردهای مثبت خود را برای توده‌ های مردم تبیین کند، پایگاه اجتماعی حامی دولت در انتخابات ۹۶ دچار تردید جدی خواهد شد.

آیا تیم رسانه‌ ای دولت در ماه‌ های باقیمانده تا انتخابات ریاست‌ جمهوری قادر خواهد بود افکار عمومی را اقناع کند؟
به نظر من آقای روحانی به همان اندازه که باید به تیم رسانه‌ ای خود جان تازه‌ ای ببخشد، باید مراقب تیم تبلیغاتی مخالفان دولت باشد. در شرایط کنونی به نظر می‌ رسد تیم تبلیغاتی مخالفان دولت تلاش می‌ کند، علاوه بر اینکه نقاط ضعف دولت را بزرگ جلوه دهد به دنبال این است که نقاط قوت دولت آقای روحانی را نیز به عنوان نقطه ضعف به افکار عمومی معرفی کند.

به همین دلیل شرایط به گونه‌ ای است که آقای روحانی یک تریبون در اختیار دارد و مخالفان ده تریبون. در برخی اوقات مشاهده می‌ شود که اغلب تریبون‌ های عمومی علیه برجام یا معیشت مردم سخن می‌ گویند. چرا زمانی که سیاست‌ های اشتباه دولت گذشته باعث تحریم‌ های گسترده بین‌ المللی شد و تورم به ۴۰ درصد رسید هیچ کس نسبت به وضعیت معیشت مردم انتقاد نکرد؟

تغییر وضعیت بحرانی کشور به وضعیتی قابل قبول نیازمند کار سخت و طاقت فرسا بوده است. «شامورتی بازی»، «جادوگری» و «شعبده‌ بازی» نبوده که مثلا آقای روحانی با یک حرکت شعبده و جادو وضعیت کشور را تغییر داده باشد. آقای روحانی هنر بزرگی داشته که موفق شده کشور را دوباره در مسیر صحیح قرار بدهد. ضرباتی که دولت احمدی‌ نژاد از نظر کارشناسی به کشور زده به شکلی نیست که در چهارسال یا یک دوره ریاست‌ جمهوری قابل ترمیم و بازسازی باشد.