حرکت «وپارس» به سمت رتبه دوم صنعت بانکی از منظر سودآوری

بورس24 :در انتهای سشن معاملاتی روز سه شنبه مورخ 16 بهمن 1403، مارکت کپ این سهم بانکی در سطح 51.6 هزار میلیارد تومان گزارش شده است.

در همین روز، ارزش بازار کل صنعت بانکی برابر با 584.6 هزار میلیارد تومان محاسبه شده و این یعنی «بانک پارسیان» تقریبا 9% از کل مارکت بانک های بورسی را در اختیار دارد.

البته در این مدت، تحولات بنیادی و تکنیکالی جذابی در «وپارس» دیده شده است. نخست آنکه سود سنگینی از محل فروش یکی از سرمایه گذاری های خود یعنی اپال شناسایی کرده و با انتقال این رقم سود به حساب سود انباشته، عملا زیان انباشته را کاور کرده و اکنون دست مدیریت برای اجرای افزایش سرمایه و انتقال این سود به فعالیت های عملیاتی و سرمایه گذاری باز است.

اخیرا جلسه مجمع عمومی فوق العاده «بانک پارسیان» برگزار شده و پلن افزایش سرمایه 31 همتی از محل سود انباشته تصویب شده است. در این جلسه مهم ترین هدفگذاری تیم مدیریتی، رسیدن به سرمایه 100 همتی و کفایت سرمایه 12% عنوان شده است.

بانک برآورد کرده که در دوره جاری سرفصل سود خالص که یکی از مهمترین درایور های ارزش قیمت سهم است، در سطح 40 هزار میلیارد تومان گزارش خواهد شد.
با این رقم سود، به احتمال زیاد، «بانک پارسیان» در رتبه دوم صنعت بانکی از منظر میزان سود خالص قرار خواهد گرفت! پس از بانک ملت!

در ضمن، در مجمع عمومی فوق العاده «وپارس» نیز مطرح شد که در دوره 1404 اقدامات مربوط به افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها انجام خواهد شد. مسلما با به روز رسانی ارزش دارایی ها و انتقال رشد ارزش تحقق یافته در فضای تورم محیط اقتصادی به صورت های مالی، نه تنها تاثیر مثبتی بر ساختار مالی بانک خواهد داشت، بلکه فرآیند ارزش گذاری واقعی این بانک را برای سرمایه گذاران تسهیل خواهد کرد.

در انتها ضروری است که به چارت تکنیکال «وپارس» نیز توجه کنیم. اخیرا از سقف کانال بلندمدت خارج شده و اکنون در حال پولبک بر روی این سقف است. به دید میان مدت یا بلندمدت، فرصت خرید کم ریسکی در سهم دیده می شود!

جزییات معامله به شرح زیر پیشنهاد می شود:

-    ورود به سهم در سقف کانال، حد فاصل قیمت های 300 الی 320 تومان،
-    حد ضرر زیر سقف کانال، ترجیحا زیر کف قبلی یعنی 280 تومان و
-    تارگت قیمتی 500 تومان!
-    نسبت ریسک به ریوارد در این معامله برابر با 4.8 است که خب! کاملا معقول و متناسب با اصول مدیریت ریسک است.