اظهارات تند و تیز عسکری مارانی درباره قیمت گذاری دستوری فولاد

علیرضا عسکری مارانی

بورس آینه تمام‌نمای اقتصاد کشور است، تبلور تاثیرات بخش واقعی اقتصاد در بورس نشان داده می شود، اخبار را که گوش می دهیم متوجه این اتفاقات می شویم. به نظر بنده بنگاه های ما در وضعیت مناسبی قرار دارند و قیمت هایشان براساس نتایج آنی و قیمت های تمام شده آن ها اگر براساس واقیعت بنگاه ها و درست و واقعی باشد، مناسب است، سود بنگاه ها در این شرایط به گونه ای است که می تواند به توقع سهامداران پاسخ دهد.

اولین و ساده ترین سوال این است که چرا وزرا و دولت مردان و نماینده های مجلس ما همه وظایف خود را رها کرده و به قیمت‌گذاری چسبیده اند که تماما غیر کارشناسی است. بنده جدیدا متوجه شدم که جناب آقای رزم حسینی وزیر محترم صمت تصمیم گرفته اند به عنوان وزیر در قانون بورس دخالت کنند، این قانونی است که حتی رئیس جمهور و معاون اقتصادی وی که شیوه نامه قبلی را ابلاغ کرده بود حق قانونی نداشته اند، مگر آن که سران سه قوا چنین اختیاری به آن ها داده باشند که من از آن مطلع نیستم.

مثل این که قرار است قیمت فولاد با 70 درصد CIS قیمت بخورد، سوال من این است که شما چکاره هستید؟ مگر بورس کالا را قبول ندارید؟ مکانیزم قیمت‌گذاری را قبول ندارید؟ منحلش کنید، اما یادتان باشد شما حقی ندارید، این موضوع باید به مجلس برود.

در مجلس شعار جنگ اقتصادی می دهید؟ در شرایطی که همه می‌دانیم یکی از صنایع تحریمی ما فولاد بود، تا جلوی صادرات فولاد گرفته شود و حالا امضای طلایی صادرات را در اختیار معاون معدنی گذاشته ای تا با زور ، فولادی ها را مجبور به تمکین کنند؟ مشکلات ما از این ها شروع می شود، جنگ اقتصادی را به اشتباه به ما فهمانده اند، شعار نظام که امسال، سال جهش تولید است، را یادمان رفته!؟

می‌دانید 70 درصد CIS یعنی چه؟

جهش تولید زمانی اتفاق می افتد که تداوم تولید وجود داشته باشد، جهش تولید زمانی رخ می دهد که سرمایه های مردم به سمت بازار سرمایه بیاید. اقتصاد با ثبات، زمانی اتفاق می افتد که نقدینگی کشور در راستای تولید حرکت کند، آقای وزیر!!! من نمی دانم در دوران جنگ بوده اید یا نه؟اما می دانم که آقای دکتر قالیباف رئیس مجلس در زمان جنگ بوده اند و جنگیده اند و معنای جنگ را خوب می فهمند، پس شعار جبهه و جنگ ندهید این کارها نه تنها کمکی به شرایط بهبود اقتصادی در شرایط جنگ اقتصادی نمی کند که منجر به ثروتمند شدن افرادی می شود که از این رانت ها استفاده می کنند.

مشابه این اتفاق در دلار افتاد، سوال من این است در ابتدای سال 97 دلار 4200 تومانی را تصویب کردید . به بورس کالا با همین دلار جنس دادید، تکلیف رانت این موضوع مشخص شده که حالا می خواهید تکلیف فولاد را مشخص کنید؟! من تعجب می کنم و متاسفم از این که در این جلسه افراد خبره ای حضور داشتند و اجازه دادند شما حرف بزنید.کسی که معتقد است با این روش ها نمی شود مشکلات اقتصادی را حل کرد، می دانید 70 درصد CIS یعنی چه؟! 70 درصد قیمت CIS یعنی قیمتی زیر قیمت آهن قراضه یعنی همه محصول صادر خواهد شد ، اما نه توسط بنگاه های بزرگ.

اگر وقت دارید مشکلات بنگاه‌های تولیدی را هم بشنوید

وزرا و معاونین وزرای ما فقط قیمت‌گذاری را دوست دارند، چون بلد نیستند واحدهای تولیدی را ببینند، مشکلات آن ها را بشنوند و افزایش ظرفیت ها را کنترل کنند، اصلا وقت بگذارند و بروند، آقای معاون معدنی چند بار به شرکت های معدنی رفته اید؟ امیدوارم همان نماینده دیوان محاسبات که در جلسه حضور داشته، برود و ببیند که وقتی قیمت شمش فولاد خوزستان که ملاک بهره مالکانه شماست، کاهش پیدا می کند، آیا اجازه ورود شما به خزانه دولت را داده است؟ آیا اصلا شما حقی دارید؟ این حق را چه کسی به شما داده است؟ چه کسی به شما این حق را می‌دهد که در قیمت‌گذاری خودرو دخالت کنید و در خیلی از کالاها و خدمات دیگر. دلیل آسیب به بورس ما همین ها است. دلیل آن این است که کارخانه های سیمانی و نیروگاهی را وادار کردید مازوت استفاده کنند و بهای تمام شده آن ها به واسطه این موضوع افزایش یافته است. به جایی رسیده اند که از نظر جریان نقد دچار مشکل شده اند.

نمایندگان مجلس حق قیمت گذاری ندارند / اقتصاد کشور را نابود نکنید

من متاسفم که برخی از نماینده های مجلس در قیمت گذاری وارد می شوند، مگر شما وظیفه تان قیمت گذاری است؟ مگر مردم به نماینده مجلس رای داده اند که بروند قیمت گذاری تعیین کنند؟ نماینده های مجلس وظیفه شان صرفا قانون‌گذاری است. وظیفه شان نظارت بر دستورالعمل هایی است که در راستای اصل 138 انجام می شود. باید ببینند آیا شیوه نامه ای که معاون رئیس جمهور ابلاغ کرده وفق قانون است یا دور زدن قانون؟!

تغییر دائمی مدیران، امضاهای طلایی برای اجاره صادرات و تمامی این موارد ، مواردی است که وقتی تابلوی بورس را از بالا به پایین نگاه می کنیم تحت تاثیر همین موارد است. واقعا من تعجب می کنم که بحث جبهه و جنگ در این فضا نام برده می شود. اتفاقا من خواهشم این است از مدیران دیوان محاسبات از بازرسی کل کشور تا کمیسیون تطبیق قوانین و مقررات مجلس حتی بعضی اوقات صلاحیت نماینده های مجلسی که در قیمت گذاری دخالت می کنند، در قیمت گذاری به اجبار نفوذ می کنند را بررسی کنند، این افراد باید زیر سوال بروند و باید به یک سوال پاسخ بدهند، چرا این کار را می کنید؟ اقتصاد کشور را این موارد نابود می کند، مردم را از بازار سرمایه فراری می دهند، دلشکسته می کنند، نکنید این کار را!!

تغییر دائمی مدیران ؛ اکنون هر مدیری که نخواهد فرمایشات بالادستی را انجام دهد تغییر می‌کند، این قدر تغییر مدیران مهم داشته ایم که برای تغییر یک مدیر در یک شرکت سنگ آهنی سطوح دولتی درگیر می شود؛ مدیری در یک هلدینگ قوی می‌نشیند که یک رزومه و یک دیکته قبلی نوشته شده در یک هلدینگ را ندارد، تمام مدیران منصوبی باید بدون چون و چرا منافع کسانی که آن‌ها را منصوب کرده اند را گوش دهند، نه این که حافظ منافع سهامداران بنگاه ها باشند. بورس ما به این دلیل مشکل دارد وگرنه ساختار بورس ، کار خودش را می کند و مشکلی ندارد، اگر بنگاه ها قیمت تمام شده و فروششان واقعی باشد، سودشان هم واقعی خواهد شد، رویکرد وزرات صمت، رویکرد وزارت اقتصاد و دارایی همه و همه مهم است.

بله شرایط اقتصادی سخت است، همه می دانیم، اما رویکرد مبارزه با شرایط اقتصادی سخت، کارهای اشتباه نیست، یکی از این کارهای درست در شرایطی که دولت مشکل دارد، این است که با تکیه بر شرکت‌های ارز محور و صادرات محور می تواند واکسن کرونا را یا تولید کند یا بخرد، این شرکت ها می توانند هزینه هایی را که خرج تیم فوتبالشان می شود را به واکسن بدهند. این کمک ها را قطع کنید و به واکسن مردم بدهید.

شعارهای مردم فریب را تمام کنید

ما مدیرانی را می‌خواهیم که حق مردم را بگیرند، مدیری مانند فولاد مبارکه که هر چه شما بگویید را اجرا کند به درد جامعه مانمی خورد، چرا؟ چون سهام عدالت در آنجا سهامدار است. این مدیران با چه منطقی منصوب می‌شوند؟ باز هم برمی‌گردیم به همان وزرایی که به اجبار مدیران را منصوب می‌کنند، همین می شود که وضع بورس ما این گونه می شود.

چرا مدیری که به درستی صادرات انجام می داد و به جای آن دانه روغنی وارد می کرد، باید در اولین روزهای تغییر هلدینگ بالادستش تغییر کند؟ خیلی از این چراها را داریم، خیلی از این موارد هست که ریسک را برای بازار سرمایه ایجاد کرده است. مردم به اعتقاد من در این شرایط دو راه دارند، یا بی خیال دارایی هایشان در بورس شوند و بفروشند و بیرون بروند و به جمع دلالان شیوه جبهه و جنگ شما بپیوندند و بشوند آهن فروش!! یا این که باید جلوی شما بایستند و شما را از نظر تفکری تغییر دهند چرا که این طرز تفکر مدت هاست از بین رفته و مدتهاست که سوخته، تفکری که قیمت فولاد تعیین کننده قیمت دلار در بانک مرکزی است، سوخته، تفکری که بگوید فولاد 30 درصد زیر قیمت در بورس کالا فروخته شود، سوخته؛ این در شرایطی است که نه ساخت و ساز داریم و نه طرح عمرانی. تاثیر قیمت فولاد و سیمان در بهای تمام شده ملک بسیار اندک است، این ها فقط شعارهای مردم فریبانه است، این شعار مردمی است که دائم در راهروهای وزارت صنایع وز وز می‌کنند. تا از این کارها دست برندارید امیدی به تغییر اقتصادی درست نیست.

آقای وزیر! تو چه حقی داری؟

من خواهشم از دستگاه های نظارتی و از قوه قضاییه این است که ببینند که آیا یک وزیر این چنین اختیاراتی را دارد؟ وزیری که بر خلاف قوانین و مقررات حتی عنوان می کند که دستور دادم که ابلاغ کنند و قیمت را کاهش دهند، تو چه حقی داری؟ باید چهارچوب اختیارات خود را بدانید، آیا این فرد دارای چنین اختیاراتی هست؟! آیا وضعیت اداره مملکت این است؟!

کسانی که این گونه رفتار می کنند باید بدانند این مردمند که نمایندگان مجلس را انتخاب کردند، مردم برا حفظ ثروت، جان و مالشان این نمایندگان را انتخاب کرده اند، وزرایی هم که از آن نماینده ها رای اعتماد می‌گیرند، اگر نمی توانند حافظ ثروت و جان و مال مردم باشند حتما باید استیضاح شوند، تغییر کنند و بروند، نه تنها خودشان بلکه آن ساختار پوسیده ای که در طی این سال ها رانت ها را ایجاد کرده، این ها همه اش شعارهای مردم فریبانه است.

قانون قانون است، هر کسی از قانون بگریزد فرقی ندارد، چه کسی که با چاقو دیگری را می کشد و چه کسی که با یک قانون ثروت و سرمایه مردم را به خطر می‌ اندازد و ایجاد بستر رانت می‌کند، این ها همه تخلف کرده اند.

آقای رئیس شورای بورس، آقای قالیباف رئیس سازمان بورس، ایشان نمی تواند به شما دستور بدهد، نگذارید با دست شما مار بگیرند، رئیس جمهور هم نمی تواند به شما دستور دهد، رئیس جمهور می تواند شما را عوض کند، عوض شدن با افتخار بهتر از ماندن در سمت هایی است که بعدها باید جواب آیندگان را بدهید.

این روزها هم نزدیک است، منتظریم شرکت های سرمایه گذاری استانی مجامعشان را به صورت مجازی برگزار کنند و رای به مدیران شایسته بدهند، مدیرانی که بتوانند شرکت ها را در راستای حفظ منافع تمام سهامداران و در راستای مسئولیت اجتماعی و در چهارچوب حاکمیت شرکتی اداره کنند.

به طور کلی مجامع بورسی به درستی برگزار خواهد شد.اصل اول حاکمیت شرکتی می‌گوید به انتصاب مدیران شایسته اقدام کنید. مطمئن هستم این کار را سپرده گذاری با جدیت انجام می دهد و در روزهای آینده خبرهای خوبی به گوش خواهد رسید و نتیجه این اقدامات را سرمایه گذاران احساس می‌کنند.

دولت همانند چماق بالای سر صنایع شده است/ دست در جیب صنایع نکنید

یک نکته را لازم می دانم بگویم و آن این است که دولت دائما به صورت چماق بالای سر صنایع انرژی بر است، یکی از رسالت های دولت ایجاد بستر و زیر ساخت برای صنعت و تولید است، یک نگاهی به صنعت فولاد و سنگ آهن اگر بیاندازیم، می بینیم که بخش های اصلی زیر ساخت ها را همین ها خودشان ایجاد کرده اند، چادر ملو، گل گهر و صنایع مس 700 کیلومتر لوله کشیده اند و با قیمت های 7-8 سال گذشته بالغ بر 20 هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری کرده اند که علاوه بر این که آب صنایع فولاد آن منطقه را تامین می کند، به مردم و دولت هم آب می دهد.

خیلی از فولادی ها خودشان نیروگاه دارند؛ توسعه نیروگاهی می‌دهند تا برقشان را خودشان تامین کنند، ذوب آهنی که از دیر باز با توجه به نوع کوره بلند و روش تولید کک، نیاز به برق دارد، برق مازادش را به شبکه می فروشد. می ماند گاز، مگر می شود گاز را به صنایع نداد؟ پس این چماق را از روی صنایع بردارید، دولت هیچ امتیازی به این صنایع نمی‌دهد که بخواهد چیزی از آن ها بگیرد، دولت هیچ رانتی را به این صنایع نمی دهد که بخواهد دستش را در جیب این صنایع کند، آن هم به نفع کسانی که معلوم نیست که هستند.

متخصصین و کارکنان زحمت کش شرکت های فولادی اعم از مبارکه، خوزستان، ارفع، گل گهر، چادر ملو، خراسان اجازه نمی دهند حاصل دسترنجشان که در شرایط سخت بوده را با قیمت های ارزان بفروشند و سود آن در جیب افرادی برود که هیچ زحمتی نکشیده اند، این کارکنان می‌دانند علاوه بر این که مدیون دولت نیستند مدیون بنگاه ها هستند. حقوق این کارکنان توسط این شرکت ها تامین می شود و دولت هیچ گونه پرداختی ای به آن ها حتی در زمان بازنشستگی ندارد.

5 میلیارد دلار رانت ایجاد شده را با درآمد نفتی مقایسه کنید

اگر تولید فولاد کشور را در شرایط فعلی 7 میلیون تن متصور باشیم، با قیمت هایی که امروز حدودا بالای 500 دلار است، این عدد حدود 15 میلیارد دلار است، 30 درصد رانت دادن به معنای نزدیک 5 میلیارد دلار توزیع رانت است، 5 میلیارد دلاری که خیلی از مشکلات کشور را می توان با آن حل کرد. 5 میلیارد دلار را با درآمد فعلی نفت کشور در طی نه ماهه گذشته، مقایسه کنید. تازه در صنعتی که سود تقسیمی به سهامداران نداده و همه آن صرف سرمایه گذاری مجدد شده است تا شرکت های خود را توسعه بدهند، آیا واقعا به جای تشویق، این صنایع باید توسط دولت تنبیه شوند؟ آیا استحقاق این را دارند که رانتشان به شرکت های پایین دستی فولاد برسد و بعضی از این شرکت ها که برخی در بورس هم هستند سودهای نجومی با سرمایه گذاری های بسیار اندک ایجاد کنند و ثروت سهامداران خصوصی خود را بالا ببرند؟! آیا سیاست و استراتژی دولت این است؟! من تاکنون سراغ نداریم دولتی که اینگونه سیاست گذاری کرده باشد. سیاست گذاری باید برای صنایع مادر و بالادستی باشد و برای حمایت از آن ها و نه حمایت از صنایع پایین دستی رانت خوار.

خبره بازار سرمایه