بورس ؛ نیکبختی از کانال شوربختی!

سید مهدی سدیدی

دوگانه بایدن و ترامپ چندی است که تبدیل به یکی از پارامترهای تاثیرگذار بر رفتار مالی سهامداران بورس تهران شده است.

پارامتری که جدای از تاثیر واقعی داشتن یا نداشتن ، مدعیانش معتقدند : مکانیسم ترامپ برابر است با افزایش تعارضات، کاهش قدرت پول ملی یا همان افزایش نرخ ارز، افزایش تورم و در نهایت افزایش اسمی قیمت سهامشان و این موارد را موجب تمایل درونی خود برای پیروزی وی می دانند.

این رشد شاخصی را می توان نیکبختی از کانال شوربختی نامگذاری نمود. یعنی بازیگران و دلبستگان این تحلیل به طور کامل بورس را از صحنه ملی خارج کرده و به عنوان یک جزیره گنج خارج از جغرافیا به آن نگاه می کنند و از تبعات اتفاقات رخ دهنده در سطح ملی برآمده از پیش فرض های خود غافلند.

«جان مینارد کینز» تعبیری این چنینی دارد که "برای سرنگون کردن اساس یک جامعه هیچ وسیله‌ای ظریف‌تر و مطمئن‌تر از کاهش ارزش پول رایج نیست و این پدیده تمام نیروهای پنهان اقتصادی را در جهت نابودی به کار می‌گیرد و این عمل را به گونه‌ای انجام می‌دهد که حتی یک نفر از هزاران نفر متوجه آن نمی‌شوند"

خوشبختی از مسیر شوربختی ممکن نخواهد بود. بازارهای مالی اگر یک رشد پایدار را دنبال می کنند ، باید خبرهای خوب خود را متقارن با خبرهای خوب کل جغرافیا و اجتماع ملی طراحی نماید.

آنچه متاسفانه در رشد اسمی قیمت ها مشاهده می کنیم ، گره خوردن افزایش سود شرکت ها نه از محل ارتقاء تولید و بهره وری، افزایش تناژ، فتح بازارهای جدید و معرفی محصول های نوین است بلکه برآمده از خفقان تحریم اقتصادی، تورم افسار گسیخته و رشد نقدینگی حاصل از یک بیماری پولی است.

پس کوشش کنیم و امید داشته باشیم که بازارهای مالی از یک مسیر خردورزانه برآمده از رشد کمی و کیفی تولید و صادرات انبوه و فناورانه مسیر لمس هدف های قیمتی سودآورانه را طی نماید و بخش مالی اقتصاد به معنای واقعی پاداش خود را از قوی شدن بخش واقعی اقتصاد به دست بیاورد.

خبره بازارهای مالی