از راهکارهای بانک مرکزی برای مهار نرخ ارز پیداست که نمی خواهیم باور کنیم که این دور ، باطل است. آن موقع که باید نرخ سود بانکی را بلافاصله بعد از برجام - که تورم انتظاری پایین بود - کاهش می دادیم اهمال کردیم . تازه در شهریور ٩٦ دستورالعمل ابلاغ کردیم برای کاهش نرخ سود! اهمال کردیم تا سال ها بگذرد و غول فربه نقدینگی فربه تر از قبل بیدار شود. غولی که با نرخ های دو رقمی و غیر واقعی سود بانکی، ترازنامه ی بانک ها را به طور کاذب متورم کرد و حالا قصد کرده جایی بهتر از بانک ها برای خود دست و پا کند....
هادی جمالیان
از راهکارهای بانک مرکزی برای مهار نرخ ارز پیداست که نمی خواهیم باور کنیم که این دور ، باطل است.
آن موقع که باید نرخ سود بانکی را بلافاصله بعد از برجام - که تورم انتظاری پایین بود - کاهش می دادیم اهمال کردیم . تازه در شهریور ٩٦ دستورالعمل ابلاغ کردیم برای کاهش نرخ سود!
اهمال کردیم تا سال ها بگذرد و غول فربه نقدینگی فربه تر از قبل بیدار شود. غولی که با نرخ های دو رقمی و غیر واقعی سود بانکی، ترازنامه ی بانک ها را به طور کاذب متورم کرد و حالا قصد کرده جایی بهتر از بانک ها برای خود دست و پا کند.
بزک کردن صورت های مالی بانک ها با IFRS و زیان دهی آن ها و مصاحبه های غیر حرفه ای مسؤولان بانک مرکزی علیه بانک ها ، رفته رفته اعتماد مردم از بانک ها را سلب کرده و گدازه های نقدینگی را از آتشفشان بازار آشفته ی پول به بیرون پرتاب می کند.
این غول آن قدر فربه شده که دست و پایش به هر بازاری بگیرد آنجا را ویران می کند. بازار ارز باشد یا مسکن فرقی نمی کند. حباب نقدینگی باید در بازار پول تخلیه می شد ولی مصحلت اندیشی های اجتماعی - نه اقتصادی - باعث شد این حباب نه تنها تخلیه نشود که سخت تر و بزرگ تر به جان اقتصاد بیفتد.
حالا با بحرانی خودساخته روبرو هستیم که نمی خواهیم ابعاد اقتصادی اش را بپذیریم. تازه فیلِ مالیات مان یاد هندوستانِ سپرده های مردم هم کرده است. انتظار داریم ریال مان داغ نشود! دلالان ارز را یک شبه دستگیر می کنیم. نرخ سود بانکی را دوباره افزایش می دهیم. سکه پیش فروش می کنیم تا این غول خودساخته را دست کم برای چند روز دوباره در ترازنامه ی زهوار در رفته ی بانک ها پنهان کنیم. غافل از این که همین نرخ سود بیست و چند درصدی ریال بود که غول نقدینگی را در بازار پول چنین فربه کرد.
صدور گواهی سپرده ی بیست درصدی، پیش فروش سکه زیر قیمت و راهکارهایی از این دست مُسکن های مضری است که به این بیمار در حال احتضار تزریق می کنیم. این شروع دور باطل جدیدی است تا این گلوله ی برفی را این بار بزرگتر و سنگین تر بر سرمان فرود آورد.
کاش یک بار برای همیشه دست برداریم از این کوته بینی های مصلحت اندیشانه ی ناکارآمد. رشد پایه ی پولی را ریشه یابی کنیم. مخارج بخش عمومی را باید سخت گیرانه و بی رحمانه کاهش دهیم. استقراض دولت و شرکت های دولتی از بانک ها و بانک مرکزی را باید متوقف کنیم. انضباط مالی حاکمیت را جدی بگیریم. برداشت از صندوق توسعه ی ملی را متوقف کنیم. بودجه های سالیانه را منقبض کنیم. ریاضت بکشیم در هزینه های جاری بخش عمومی. مداخلات غیر اصولی در بازارها را متوقف کنیم. بپذیریم که اقتصاد را با شعارها و واژه پردازی ها نمی توان مدیریت کرد. فهم مان از توسعه را به یکدیگر نزدیک کنیم . حمایت از بخش خصوصی را نه به سیاق سابق که به گونه ای واقعی آغاز کنیم.
لازم است چرتکه ی خیال مان را در زمین واقعیت بیندازیم بلکه روزی از این دورباطل رها شویم.
کارشناس بازار سرمایه
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.