پرش گام به گام میلگرد!

بورس24 :گام هاش شکننده رشد قیمت ها و یا کف سازی برای شکستن سقف های قیمتی هنوز هم در بازار فولاد ادامه داشته و این وضعیت به نسبت روز سه شنبه تغییر چندانی نداشته است. بازارهای کالایی خود را برای شرایط بهتری آماده می کنند هرچند که هنوز هم رکود تقاضا در بسیاری از بازارهای کالایی آزاردهنده است. در بازار فولاد شاهد کف سازی های جدید قیمتی هستیم و در بازار محصولات پتروشیمی هنوز میل به رشد قیمت ها را می توان تجربه کرد. چهره اصلی بازار در ابتدای هفته آینده با شفافیت بیشتری قابل رهگیری خواهد بود.

بازار پتروشیمی ها

بازار آزاد پلیمرها هنوز هم روال روز گذشته خود را در پیش دارد و البته هنوز هم برخی از گریدها رشد نرخ و برخی دیگر کاهش قیمت را تجربه می کنند. به نظر می رسد تغییری در این بازار رخ نداده ولی با فرض بالابودن حجم معاملات در بورس کالا ، رشد قیمتی در روزهای اخیر در بازار آزاد ممکن است از پایه و اساس بنیادین چندانی برخوردار نباشد اگرچه ممکن است خوش بینی نسبت به رشد قیمت های پایه در هفته آینده نیز به این روند افزایشی کمک کرده باشد. در هر حال بازار به افزایش حجم تقاضا خوش بین است و همین خوش بینی کافی خواهد بود تا تقاضا برای مواد اولیه افزایش یافته هرچند که امیدواریم تقاضا برای محصولات نهایی تولیدی نیز در روزهای پایانی سال افزایش یافته باشد. با توجه به این شرایط در کنار نزدیکی به زمان اعلام قیمت های پایه ، به احتمال قوی این التهاب شکننده در بازار آزاد حداقل تا یکشنبه هفته آینده ادامه داشته باشد.

رینگ پتروشیمی بورس کالا با محوریت معاملات ترکیبات شیمیایی در روز چهارشنبه وضعیت نسبتاً آرامی داشت هرچند که همچون هفته های اخیر ، باز هم برخی از کالاها با جذابیت بالا و برتری تقاضا بر عرضه ها رو به رو شدند که به رشد نرخ ها انجامید. اسید استیک ، کریستال ملامین ، دی اتیل هگزانول ، منومر وینیل استات و دی اتیلن گلایکول را می توان از جمله کالاهایی برشمرد که با برتری تقاضا بر عرضه ها رو به رو شده و رشد نرخ را تجربه کردند. این در حالی است که به صورت نسبی از التهاب عرضه ها در بورس کالا کاسته شده ولی هنوز هم جذابیت اسید استیک ، کریستال ملامین و یا دی اتیل هگزانول بدون تغییر باقی مانده است.

شرکت بازرگانی تاپیکو برای صادرات محصولات پتروشیمی راه‌اندازی می‌شود

مدیرعامل هلدینگ تاپیکو از تشکیل شرکت بازرگانی هلدینگ تاپیکو به منظور صادرات محصولات پتروشیمی خبرداد و گفت: در حال حاضر مجتمع‌های پتروشیمی خودشان محصول را صادر می‌کنند، اما به دنبال تشکیل یک شرکت بازرگانی هستیم.

محمد حسن پیوندی در یک نشست خبری که عصر دیروز در غرفه هلدینگ تاپیکو در مصلی امام خمینی تهران برگزار شد، با اشاره به اینکه من از 7 ماه قبل این مسئولیت را قبول کرده‌ام و در طول این مدت ضمن مدیریت شرکت برای آینده آن نیز برنامه‌ریزی کرده‌ام، تصریح کرد: ایجاد زیرساخت‌های لازم برای تبدیل شدن به یک هلدینگ مدرن و پیشرفته از اصلی‌ترین کارهای من در این مدت بوده است.

مدیرعامل هلدینگ تاپیکو با اشاره به اینکه با کمک شستا از آبان ماه آینده ساختمان تاپیکو تغییر پیدا می‌کند، گفت: طرح تجهیز نیروی انسانی از مهمترین کارهای من در دوره مدیریت است که شرطش این است که ثبات مدیریت حداقل برای 2 سال وجود داشته باشد.

پیوندی با اشاره به مجموعه‌های تحت امرش گفت: تا نیمه اول سال 97 پروژه عظیم پالایشگاه ستاره خلیج فارس که 49 درصد آن متعلق به این شرکت است، به بهره‌برداری خواهد رسید و در سال‌های 96 و 97، 2 پروژه متانول مرجان و ایلام به بهره‌برداری می‌رسند که تا 1.5 سال آینده ظرفیت تولید متانول کشور افزایش پیدا می‌کند.

وی با تاکید بر راه‌اندازی پترو الفین فناوران در ماهشهر خاطرنشان کرد: با آمدن این مجتمع یک میلیون تن متانول با به مدار آمدن پتروشیمی مرجان نیز 500 هزار تن متانول دیگر در کشور تولید خواهد شد که می‌توانیم برنامه خود را برای تبدیل متانول به پروپیلن انجام دهیم.

پیوندی با اشاره به پترو الفین سیراف گفت: ما می‌توانیم نفتا را مستقیماً وارد کوره الفین کرده و به محصول تبدیل کنیم و یا اینکه براساس مطالعات استاندارد بین‌المللی انجام شده نفتا به بنزین با استاندارد یورو 5 تولید شود.

این مقام مسئول با اشاره به پتروشیمی پترو الفین فناوران که تا پایان سال 97 به بهره‌برداری می‌رسد، خاطرنشان کرد: هم‌اکنون 5 میلیون تن متانول در کشور تولید می‌شود که با آمدن این طرح‌ها از سال 97 تولید متانول کشور به 10 میلیون تن می‌رسد.

مدیرعامل هلدینگ تاپیکو با اشاره به اخذ برند پرفیران گفت: ما قصد داریم جایگاه‌های عرضه سوخت را با نام این برند راه‌اندازی کنیم که با توجه داشتن سهم تقریباً 50 درصدی از پالایشگاه ستاره خلیج فارس، بنزین این پالایشگاه در این جایگاه‌ها عرضه می‌شود که تقریباً روزانه 18 میلیون لیتر بنزین یورو 4 خواهد بود.

وی با تاکید بر صادرات بزرگترین محموله قیر که در یکی دو هفته اخیر انجام شد، تصریح کرد: شرکت پاسارگاد بزرگترین محموله قیر را به سنگاپور و مالزی صادر کرد که 37 میلیارد تومان درآمد داشت.

این مقام مسئول در پاسخ به سوال خبرنگار فارس با اشاره به روند عرضه ارز در بازار گفت: هم‌اکنون که با شمار صحبت می‌کنم جلسه‌ای با حضور برخی از مسئولان پتروشیمی زیرمجموعه تاپیکو و بازرس ویژه من و برخی از مسئولان بانک مرکزی در حال برگزاری است تا نحوه عرضه ارز مشخص شود.

وی تصریح کرد: شرکت‌های پتروشیمی می‌توانند در ثبات نرخ ارز در بازار موثر واقع شوند و شرکت‌های پتروشیمی زیرمجموعه تاپیکو نیز سعی دارند در این زمینه پیشگام باشند.

پیوندی در پاسخ به سوال دیگر خبرنگار فارس با اشاره به اینکه هم‌اکنون شرکت‌های پتروشیمی خودشان محصولات خود را صادر می‌کنند، گفت: در حال رایزنی با شرکت شستا هستیم تا بتوانیم یک شرکت بزرگ بازرگانی تشکیل دهیم که بتوانیم محصولا خود را از طریق این مجموعه صادر کنیم.

وی در واکنش به سئوال خبرنگار فارس که پرسید این کار با تشکیل شرکت بازرگانی تجمیعی که شرکت ملی صنایع پتروشیمی در حال تشکیل آن است در تضاد است، گفت: ما به دنبال تأمین منافع سهامداران هستیم و اگر در مذاکرات خود با شرکت ملی صنایع پتروشیمی دیدیدم که منافعمان تأمین می‌شود، قطعاً با آنها همکاری خواهیم کرد.

پیوندی تصریح کرد: ما قصد داریم در صورت تأمین اعتبار لازم پتروشیمی آبادان را نوسازی کنیم، زیرا این پتروشیمی قدیمی است و نیاز به نوسازی دارد.

بازار فولاد

ثبات قیمت ها برای سومین روز پیاپی چهره اصلی بازار فولاد را با محوریت میلگرد تشکیل می دهد هرچند که در بازار ورق شاهد رشد قیمت ها هستیم. به نظر می رسد روند تزریق ورق به بازار داخلی با مشکلاتی رو به رو شده که به افزایش شتابان قیمت ها در روزهای اخیر منجر شده است. این در حالی است که شرایط خاص عرضه ورق از سوی تولیدکنندگان برجسته آن نشان می دهد که شرایط کلی در کنار بهبود تقاضا به سمت رشد دست ساخته قیمت ها حرکت کرده که می تواند نگرانی ها را در این بازار مهم افزایش دهد. البته افزایش قیمت ورق های وارداتی را نیز نمی توان در خصوص افزایش قیمت ها نادیده گرفت.

به گزارش کانال تلگرامی دیده بان فولاد؛ در بحث ورق های سیاه وارداتی شاهد افزایش قیمت 30 تا 35 تومانی نسبت به روز گذشته هستیم به نظر می رسد کاهش موجودی کالاهای ارزان قیمت که در چند مدت اخیر بازار را پوشش می داد بیشترین علت این امر بوده و نیز عدم عرضه ورق های 2 رول از مبادی گیلان ، صبا و مبارکه نیز تقویت کننده جریان فعلی است در خصوص ورق های روغنی و گالوانیزه نیز می توان گفت فعلا این دو حوزه ثبات تقریبی نرخ داشته و روند آن توافقی است در خصوص ورق های تخت شاهد دو جریان متفاوت در بازار هستیم در حوزه ورق های مبارکه و رول گیلان به دلیل عرضه مکفی بازار و تمایل فروشندگان به ارایه کالا و جذب نقدینگی چندان رشد قیمت را شاهد نبوده و روند این بازار هم توافقی است گرچه در حوزه ورق های مبارکه برخی از عرضه کنندگان گوشه چشمی به محصولات اهوازی داشته و تمایل به رشد 10 تومانی قیمت را از خود نشان می دهند اما در حوزه ورق های کاویان و اکسین به دلیل عدم عرضه مناسب شاهد افزایش قیمت هستیم که برخی گزارشات دامنه افزایش را بین 25 تا 45 تومان هر کیلو عنوان می کنند محتملا با عادی شدن جریان عرضه که بنا به نظر برخی همکاران از اوایل یا اواسط هفته آتی خواهد بود این جریان افزایش قیمت متوقف گردد البته اصل در چنین بازارهایوضعیت عرضه و تقاضا و میزان بالانس دو کفه بستگی دارد که انکار ناپذیر است.

در بازار میلگرد استراتژی گام به گام رشد قیمتی با دقت بالایی در حال رهگیری است زیرا پس از چند گام رشد قیمتی ، هم اکنون رویکرد ثباتی قیمتی از سمت فعالان بازار در پیش گرفته شده تا بتوانند حداقل تقاضای موجود را جذب کرده و با خودنمایی آن ، بازار را برای یک گام رشد قیمتی جدید آماده کنند. به نظر می رسد این رویکرد اجرایی موفق باشد زیرا از یک سو نگرانی از افت قیمت ها مرتفع شده و از سوی دیگر کمتر کسی منتظر افزایش تقاضا نیست. این شرایط بازی جدید و جالبی است که شاید برای اولین بار در پیش گرفته شده و می تواند موفقیت های بیشتری را برای قیمت ها به همراه داشته باشد اگرچه این استراتژی زمان بر بوده ولی احتمال شکست آن بسیار محدود است.

با توجه به شرایط موجود احتمالاً ابتدای هفته آینده می توان به یک جرقه رشد قیمتی هرچند محدود خوش بین بود تا مجدداً با رصد بازار ، شرایط برای گام دیگری از افزایش قیمت ها محقق شود. یکشنبه هفته آینده نشست دیگری در محل انجمن تولیدکنندگان فولاد برگزار خواهد شد.

فروش اینترنتی تولیدات فولادی ذوب آهن اصفهان آغاز شد

مدیر عامل ذوب آهن اصفهان گفت : براساس برنامه ریزی صورت گرفته، به منظور سهولت دسترسی عموم مردم به تولیدات این واحد صنعتی، فروش اینترنتی تیرآهن به خریداران خرد، آغاز شد.

«احمد صادقی» روز چهار شنبه در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایرنا، افزود: موضوع قیمت گذاری شفاف و دسترسی آسان مردم به تولیدات فولادی یک فاکتور مهم است که مستلزم حذف واسطه هاست و در این زمینه از یک سال گذشته، اقدامات لازم انجام شده است. وی توضیح داد: سیستم فروش اینترنتی تولیدات ذوب آهن آغاز شده، تا امکان دسترسی آسان را برای مصرف کنندگان فراهم سازد و علاوه براین شیوه عملکرد بورس همچنان جاری است. صادقی گفت: اکنون فروش این واحد صنعتی از طریق بورس انجام می شود، اما برای دسترسی عموم مردم به تولیدات فولادی، یک سیستم اینترنتی برای خرید طراحی شد. به گفته این مقام مسئول، روش مزبور، مشکلات زیادی در خصوص نحوه خرید، واریز پول و مسایل مربوط به پول شویی داشت، که تمام این مشکلات حل شد.

صادقی اضافه کرد: اکنون این سیستم برای افتتاح رسمی آماده است و از ٢٥ بهمن ماه مشتریان در سراسر کشور می تو انند از طریق سایت ذوب آهن، لینک ارتباط با مشتریان، لینک فروش اینترنتی محصولات، نسبت به خرید تولیدات اقدام کنند. وی اظهار داشت: کلیه اقلام موجود در سایت و قیمت پایه آن مشخص است و در واقع یک مزایده اینترنتی صورت می گیرد که شرایط خوبی برای فروش تولیدات فراهم می کند. ذوب آهن که زیر مجموعه شستا ( سازمان تامین اجتماعی ) است، درزمینه تولید ریل استاندارد هم فعالیت دارد و چنانچه تمام خط تولید ریل را به این امر اختصاص دهد، ظرفیت تولید آن 400 هزار تن است، بنابراین با توجه به مصرف کمتر کشور نسبت به ظرفیت، مازاد را می توان صادر کرد.

صادقی خاطرنشان ساخت : ذوب آهن علاوه بر تولید خط ریل مترو در کنار دیگر تولیدات ، نسبت به عرضه تیرآهن های بال پهن هم اقدام می کند. وی افزود :قرارداد فروش ریل به راه آهن بسته شده، اما هنوز این قرارداد شکل اجرایی به خود نگرفته و سه هزار تن ریل در ذوب آهن تولید و در انبار قرار دارد. صادقی گفت : راه آهن خرید ریل را بر اساس پرداخت ارزی تعهد کرده، اما بانک مرکزی با اختصاص این ارز موافق نیست.

وی یادآور شد : رایزنی بین ذوب آهن و راه آهن برای حل مشکل در حال انجام است و به تازگی برای برطرف ساختن مانع موجود، راه آهن تلاش های لازم را انجام می دهد.

پیام های همایش بین المللی فولاد برای اقتصاد ایران

روز گذشته در همایشی با عنوان چشم‌انداز صنعت فولاد و معدن ایران شاهد گفتگوهای صریحی بودیم که هر کدام می تواند بخشی از دورنمای صنعت فولاد در کشور را ترسیم کرده و نقاط ضعف و قوت آن را برجسته سازد.پس از صنایع نفت ، گاز و پتروشیمی ، صنعت فولاد را می توان صنعتی به شمار آورد که از بیشترین مزیت نسبی در ایران برخوردار بوده که هم اکنون چهره ای صادراتی نیز به خود گرفته است. تصمیم سازان اقتصادی ایران از هم اکنون چهره ای صادرات محور را برای این صنعت برگزیده اند.

منابع طبیعی، انرژی ارزان و نیروی انسانی ماهر 3 مزیتی است که صنعتی فولاد ایران در مقایسه با سایر کشورهای جهان از آن برخوردار است. همین مزیت های نسبی موجب شده است تا قیمت تمام شده فولاد در ایران 15 درصد ارزان تر از چین تمام شده و حتی 20 تا 30 درصد نیز ارزان تر از اروپا و امریکا باشد. این موارد نشان می دهد که صنعتی بسیار مستعد پیش روی ایران قرار گرفته است. از سوی دیگر با توجه به برنامه ریزی ها برای تولید 55 میلیون تن فولاد خام در افق 1404 و همچنین حداکثر تقاضای داخلی 34 میلیون تنی در این بازه زمانی ، رقم بزرگی از ظرفیت های مازاد فولاد ایران قطعاً به سمت صادرات گسیل خواهد شد بنابراین دورنمای صنعت فولاد کشور را باید در هم تنیده با صادرات ترسیم کرد. این در حالی است که در سال جاری نیز رقمی نزدیک به 5 میلیون تن فولاد از کشور صادر خواهد شد که رکورد تاریخی صادرات فولاد ایران را می شکند. این موارد نیاز به بازتعریف روابط صادراتی کشور را در صنعت فولاد ضروری می سازد.

تا پایان سال 95 شاهد خواهیم بود که 30 میلیون تن ظرفیت نصب شده در کشور به زودی فعال خواهد شد ولی حجم تولید واقعی فولاد خام ایران تنها 16 میلیون تن در سال است. این آمار اگرچه در خصوص ظرفیت نصب شده شاید بزرگنمایی شده باشد ولی چهره واقعی این صنعت را نشان داده و همچنین رکود موجود در کشور را به رخ می کشد. این در حالی است که هم‌اکنون 30 میلیون تن ظرفیت‌سازی انجام شده و 22 میلیون تن در دست احداث وجود دارد. بنابراین تنها رقمی نزدیک به 3 میلیون تن تا رسیدن به سند چشم‌انداز 55 میلیون تنی فضای خالی باقی مانده است.

هم‌اکنون 1/ 3 میلیارد تن ذخیره قطعی سنگ‌آهن در ایران وجود دارد که با فرض تقاضای پیش ‌رو تا سال 1404 تنها برای 10 سال بعد از افق 1404 کفایت می‌کند یعنی بایستی با نگاهی جدید اکتشافات در حوزه ذخایره جدید سنگ آهن را مورد بررسی قرار داد. درخصوص حمل‌ونقل نیز هم‌اکنون 13 هزار کیلومتر راه‌آهن وجود دارد ولی در سند چشم‌انداز به 25 هزار کیلومتر راه‌آهن نیاز داری.این در حالی است که تنها 3هزار کیلومتر راه‌آهن فقط برای فولاد نیاز است.

از سوی دیگر از 4 واحد برتر فولادی کشور تنها یک واحد از رتبه‌ بالاتر از نرخ جهانی برخوردار بوده، اما هر چهار واحد از نظر تعداد نفرات به نسبت حجم تولید کمتر از نرخ‌های اسمی قرار دارد.

موارد فوق را می توان چهره بدون روتوش بازار ایران به شمار آورد که در سال های آینده شاید از پتانسیل صادراتی رقمی نزدیک به 20 میلیون تن فولاد برخوردار باشد. همین موارد نشان می دهد که باید به دنبال بازارهای جدیدی باشیم که بتوان برای عرضه این حجم از فولاد تولیدی کشورمان ، بر روی آن ها حساب کرد. این در حالی است که هنوز هم بسیاری از کشورهای جهان به فکر افزایش ظرفیت تولید فولاد هستند اگرچه شاهد هستیم که کیفیت تولیدات در سایر کشورهای جهان به مراتب بهتر از ایران بوده و به جای تولید فولادهای ساختمانی و یا ورق های فولادی رایج و اصطلاحاً انواع تجاری آن ، به سمت توسعه و تولید فولادهای خاص و آلیاژی با کاربردهای تخصصی حرکت کرده اند که بتوانند محصولاتی با کیفیت بالاتر و حتی ملزوماتی با عمر مفید بیشتر را تولید کنند. رخدادی که در ایران اصلاً قابل مشاهده نیست.

به عنوان مثال آخرین واحد تولیدی فولادی آلیاژی در کشور ، نزدیک به 15 سال پیش آغاز به کار کرده و هنوز واحد جدیدی که بتواند فولادهای خاص را با حجم بالا تولید کند ، وارد مدار نشده اگرچه شاهد افزایش ظرفیت واحدهای موجود هستیم.

رکود در بازارهای داخلی واقعیتی غیرقابل انکار است که همین ویژگی موجب شده تا قیمت های داخلی در بازار فولاد ، از نرخ های بین المللی آن پایین تر باشد که نشان دهنده وجود مزیت صادراتی در شرایط فعلی است. از سوی دیگر افزایش ظرفیت های تولید به آرامی وارد مدار تولید شده بنابراین عرضه های داخلی در بازار آزاد و یا بورس کالا باز هم افزایش خواهد یافت که نشان دهنده جدی بودن نگرانی ها از ادامه کاهش قیمت ها در بازار آزاد است که باز هم جذابیت و اهمییت صادرات را برجسته می سازد. این در حالی است که بدبینی نسبت به تخصیص بودجه های عمرانی در کنار ادامه ضعف صدور مجوزهای ساختمانی هم مواردی است که چشم انداز بهبود را در بازار داخلی فولاد با خدشه رو به رو ساخته است. با توجه به موارد فوق باید گفت که به احتمال قوی قیمت ها در بازار آزاد فولاد باز هم کاهش خواهد یافت هرچند که رشد قیمت دلار در کنار افزایش قیمت های جهانی را می توان دو فاکتور حمایتی باقی مانده از بازار فولاد لحاظ کرد. با توجه به این موارد باید آینده صنعت فولاد را با صادرات گره خورده فرض کنیم تا بتوان باز هم به ادامه قدرت نمایی آن خوش بین بود.

تهدیدات پیش روی صنعت فولاد:

به نظر می رسد مهمترین تهدید پیش روی صنعت فولاد را باید کسب بازار به شمار آورد زیرا قطعاً بازارهای داخلی کشش عرضه های پیش رو در سال های آینده را نداشته و البته بازارهای بین المللی هم شرایط چندان مساعدی برای جذب عرضه های جدید ایران در کنار برخی کشورهای عربی منطقه را نخواهد داشت بنابراین باید با تکیه بر قیمت تمام شده پایین تر ، به سمت کسب سهم بازار بیشتری باشیم که بتواند آینده این صنعت را تضمین کند. موارد فوق شباهت بسیاری با دامپینگ دارد هرچند که نمی توان از قیمت های تمام شده پایین ایران نیز چشم پوشی کرد. به صورت دقیق تر دامپینگ عبارت است از صادرات یک کالا با قیمت کمتر از هزینه‌های تمام شده یا به عبارتی دیگر فروش کالا در خارج به قیمتی کمتر از قیمت داخلی.این موارد بارها در اقتصاد ایران تجربه شده است.

از سوی دیگر سایر کشورها به کمک حمایت های پولی و حتی مالی از صنایعی همچون فولاد ، قیمت تمام شده خود را پایین آورده و همچنین عرضه های خود را به صورت اعتباری به فروش می رسانند. این وضعیت باز هم به کاهش قیمت های پیشنهادی ایران در بازارهای جهانی منجر شده و دیگر دامپینگ را بدون حمایت های پولی سایر کشورها ، تأیید خواهد کرد.

با توجه به موارد فوق باید نگران دامپینگ بود زیرا سایر کشورها دست روی دست نگذاشته و در برابر قیمت های پایین ایران موضع گیری خواهند کرد بنابراین باید به فکر راه های دیگری برای کسب سهم بازار بیشتر باشیم.

حذف بسیاری از هزینه ها همچون هزینه های واسطه گری ، نقل و انتقال پول ، پتانسیل خرده فروشی مخصوصاً در کشورهای منطقه و یا عرضه مستقیم در بازارهای هدف مواردی است که قیمت تمام شده عرضه را برای مشتری کاهش داده و می تواند به بهبود حجم صادرات کشورمان بدون افتادن در دام دامپینگ کمک کند. هم اکنون این رویکرد در مراحل تصمیم سازی در بورس کالای ایران است تا بتوان کالا را به صورت مستقیم در بازارهای هدف همچون بازار عراق عرضه کرد و سهم بازار بیشتری را برای کشورمان بدست آورد.

تهدید دیگر صنعت فولاد را باید مشکلات حمل و نقل دانست هرچند که حمل و نقل جاده ای در کشورمان نسبتاً مطلوب است ولی هزینه بالاتر در کنار ظرفیت های محدود آن باعث خواهد شد تا دورنمای روشنی پیش روی قیمت تمام شده حمل و نقل در مقایسه با سایر کشورهای جهان وجود نداشته باشد. هم اکنون کشتی های 400 هزار تنی فله بر موسوم به واله مکس در فاصله کشورهای چین و برزیل در حرکت هستند که قیمت های تمام شده پایینی را در بر داشته است. این در حالی است که هنوز راه آهن در کشور ما توسعه چندانی نداشته و نیاز به سرمایه گذاری های جدیدی در این عرصه حس می شود.

در نهایت باید به برخی محدودیت های مواد معدنی نیز اشاره داشت که با توجه به عدم تکمیل اکتشاف در نقاط امیدبخش بسیاری در کشور ، می توان از کنار این محدودیت به صورت موقتی عبور کرد.