در کل می توان گفت اگر مردم یا مثلا ما به عنوان جامعه هنری در بورس سرمایه گذاری نکرده ایم به دلیل دولتی بودن اقتصاد بوده است.یعنی اصلا بورس اولویتی برای اقتصاد کشور نداشته است.شاید به صورت شعاری هر از چند گاهی درباره بورس و سهام حرف هایی زده شود،من هم گاها این حرف ها را شنیده ام اما در عالم واقعیت اراده ای برای توسعه فرهنگ سهامداری صورت نگرفته است...
بورس24 : هرچند توزیع برگه سهام عدالت در میان 45 میلیون ایرانی سبب شد تا بخش بیشتری از مردم با واژه بورس و سهام آشنا شوند اما همچنان بازار سهام در میان قاطبه مردم ناشناخته است.در ایران فردی که از سیستم کارگزاری کد سهامداری تقاضا و دریافت کرده باشد،سهامدار محسوب می شود.در آمار اعلام شده شمار سهامداران کشور 8 میلیون و پانصد هزار نفر اعلام شده که البته تنها حدود 120 هزار نفر آن ها سهامدار فعال هستند،یعنی ماهانه حداقل یک بار در بورس به خرید یا فروش سهام می پردازند.حال آن که در ایالات متحده آمریکا بیش از 92 درصد مردم سهامدار هستند یا اوراق قرضه دارند اما در ایران از کل جمعیت موجود فقط 10 درصد سهامدار بوده که 9.9 درصد آن ها هم فعال نیستند!
در دنیا یکی از جوامعی که مردم را به داشتن فرهنگ سهامداری تشویق می کنند،هنرمندان هستند و مدیران بنگاه های اقتصادی هر از چند گاهی با هدیه سهام شرکت مطبوع خود به هنرمندان یا بازیگران مشهور به تبلیغ شرکت خود و البته تشویق مردم به سهامداری اقدام می کنند.اما در ایران از ظرفیت جامعه پرطرفدار هنری برای معرفی بازار سهام استفاده نشده است.
فریدون جیرانی کارگردان صاحب نام سینمای ایران موضع سرمایه گذاری در بورس جامعه هنری کشور را در گفت و گو با بورس24 به چالش کشیده است...
بورس24 : هنرمندان سرمایه خود را به کجا می برند؟؟
جیرانی:کارگردان ها و بازیگران به ندرت سرمایه گذاری می کنند. مگر در یک اثر یا فیلمی که خودشان دخیل باشد و بسازند. باز هم به نسبت کارگردان ها بیشتر و البته بازیگران کمتر سرمایه گذاری می کنند.
بورس24 :به نظر می رسد چهره های سینما می توانند جذب سرمایه گذار کنند. این هم می تواند یک راه کسب درآمد باشد.
جیرانی:البته کارگردانان و بازیگران معروف می توانند سرمایه گذار جذب کنند. در واقع بازیگر معروف که چهره محبوبی شده می تواند برای یک سرمایه گذار جذب سرمایه کند که البته همه بازیگران این کار را نمی کنند. اصلا شخصیت های مطرح وارد حیطه سرمایه گذاری کمتر می شوند به خصوص در ایران.
بورس24 :یعنی خارج از سینما هیچ تجارتی ندارند؟
جیرانی:نمی دانم؛ ممکن است به تناسب فکر و سلیقه کارهای تجاری انجام شود اما بعید است که خیلی از چهره ها اهل سرمایه گذاری خارج از سینما باشند مگر در حیطه کلاس های آموزشی.بعید است که در تجارتی سرمایه گذاری کنند یا ساختمان سازی و یا سرمایه گذاری در بورس داشته باشند.حداقل از اطرافیانم نشنیده ام که فلان بازیگر در بورس سهم خریده و پولدار شده باشد.
بورس24 :یعنی پول دوست ندارند؟
جیرانی:چرا پول دوست دارند؛ ولی آموزش را ندیده اند که از پول خود چگونه استفاده کنند. این آموزش در ایران در بخش سینما و تئاتر رسم نشده است که درآمد را می توان در جای دیگری سرمایه گذاری کرد. بازیگران اغلب با پول های مازاد خود رستوران یا کافه می زنند و یا ملک و املاک می خرند.
بورس24 :خودتان چطور...؟
جیرانی:در کل اهالی هنر ، نه بورس را می شناسند نه وارد می شوند و نه فضای جامعه این اشتیاق را ایجاد کرده است. من باید بورس را با توجه به سن خودم از قدیم یاد گرفته باشم ولی متاسفانه آشنایی لازم را ندارم و وارد آن نشده ام. از یک دوره ای که بعد از اصلاحات بوده سرمایه گذاری در بورس را شنیده ام . چیزهایی است که در کشورهای سرمایه داری جا افتاده است و در کشورهایی که اقتصاد همچنان دولتی است سهامداری مردم در بورس هنوز جا نیافتاده است.
بورس24 :با توجه به این که اهالی هنر از آینده مالی خود نگرانند و حتی مشکلاتی ناشی از بیمه نبودن هنرمندان به وجود آمده....
جیرانی: بله ؛اگر آموزش داده بودند که بازیگران در فقر نمی مردند. اگر راه سرمایه گذاری را می دانستند روزهای آخر زندگی برخی از هنرمندان به نام این قدر غریبانه و فقیرانه نبود.متاسفانه اهالی هنر سرنوشت عجیبی در ایران دارند.
بورس24 :مشکل از کجاست...؟
جیرانی:نظام اقتصادی ایران ، نظام دولتی و خصولتی است که اگراین نظام تغییر کند و کسی در اقتصاد دخالت نکند اتفاقات خوبی می افتند.در کل می توان گفت اگر مردم یا مثلا ما به عنوان جامعه هنری در بورس سرمایه گذاری نکرده ایم به دلیل دولتی بودن اقتصاد بوده است.یعنی اصلا بورس اولویتی برای اقتصاد کشور نداشته است.شاید به صورت شعاری هر از چند گاهی درباره بورس و سهام حرف هایی زده شود،من هم گاها این حرف ها را شنیده ام اما در عالم واقعیت اراده ای برای توسعه فرهنگ سهامداری صورت نگرفته است.نمی خواهم بگویم جامعه هنری پولدار است و می توانست بورس ایران را رونق ببخشد بلکه حرف من این است که چهره های محبوب هنری می توانستند برای تشویق مردم به ورود به بورس همکاری کنند و حتی به صورت نمادین در شرکت ها سهامدار شوند.وقتی چنین اتفاقی نیفتاده پس می توان گفت هنوز فرهنگ سرمایه گذاری ما دولتی مانده و مردم هم بر مبنای تفکر موجود به جای سهام،ملک و املاک یا طلا و جواهر می خرند.
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.