بازوی بنیاد با بورس مچ می گیرد / گلکار: دوران صالح آبادی بهترین دوران بورس ایران بود

بورس24 - علیرضا باغانی ، سحر خوشحال

صحبت از هلدینگ مالی سینا است. بازوی اجرایی بنیاد مستضعفان در بازار سرمایه. قدیمی های بازار سرمایه مجموعه سینا در بورس را با نام بنیاد می شناسند؛ یعنی زمانی که بنیاد مستضعفان موسسه مالی و اعتباری بنیاد را به جای بانک سینای کنونی اداره می کرد، اما در آن زمان دارایی های بنیاد در بورس متولی مشخصی نداشت.در آن دوران عملا این دارایی های ارزشمند مثل بهنوش، ایران تایر، گلوکوزان و چند سهم قندی به صورت متمرکز و دقیق سرپرستی و صیانت نمی شد.

در دهه 80 با پیشنهاد بهزاد گلکار و پس از تغییر چهره موسسه مالی و اعتباری بنیاد به بانک سینا، هلدینگی مادر تخصصی جهت اداره دارایی های بورسی بنیاد راه اندازی شد، که همان هلدینگ سینای فعلی بود. این مهم در نهایت به سر و سامان گرفتن اوضاع و احوال دارایی های بورسی بنیاد مستضعفان منجر شد و این هلدینگ غیر بورسی قرار است، به زودی بورسی شود.

بهزاد گلکار، مدیر عامل شرکت مادر تخصصی هلدینگ مالی سینا در گفت و گویی با خبرنگار بورس24 از پذیرش قریب الوقوع این شرکت در بورس تهران خبر داده است.

او در ادامه سخنان خود از پذیرش سهم در بازار سهام در سال جاری خبر داد و گفت: بزودی با هیات پذیرش در این خصوص جلسه خواهیم داشت و تمام تلاشمان را جهت ورود به بازار بورس در اسفند ماه سال جاری انجام خواهیم داد.

گفت و گوی تفصیلی بورس24 با بهزاد گلکار مدیرعامل و بنیانگذار هلدینگ مالی سینا را در ادامه بخوانید:

در خصوص استراتژی ورود خودتان به بازار سرمایه توضیح می دهید؟

هلدینگ چند رشته ای سینا در صنایع مختلف فعال بوده و تصمیم شرکت عرضه در بورس است. طبق برنامه انتظار داریم، عرضه و پذیرش هلدینگ با سرعت بالا انجام شود و امیدواریم همه شرایط فراهم را کنیم.

سرمایه شرکت 150میلیارد تومان است و افزایش خواهد یافت و برآورد اولیه ارزش حدود 500 تا 600 میلیارد تومانی دارایی های این هلدینگ است.

فعالیت اصلی هلدینگ در چه حوزه ای است؟

دارایی های مهم هلدینگ دارایی های مالی مانند سهام است. شرکت سهامدار بانک سینا، پاک، بهنوش، فولاد کاوه جنوب و شرکت سرمایه گذاری نیروگاهی ایران است و ما باید ساختار دارایی های شرکت را اصلاح کنیم. پیش بینی هیات مدیره این است که حداقل ارزش روز دارایی ها به 1000میلیارد تومان هم برسد.

زمان عرضه قابل پیش بینی است؟

امسال این اتفاق می افتد و همین هفته با هیات پذیرش در این خصوص جلسه خواهیم داشت و ما تمام تلاشمان برای ورود به بازار بورس در اسفند ماه سال جاری است.

حدود 10 ماه تا پایان دولت تدبیر و امید زمان باقی است و معمولا بورس ها در سال های پایانی دولت به طور سنتی مثبت بوده اند. برخی کارشناسان در خصوص تحریک و کنترل بازار معتقدند  که دولت برنامه ورود به بازار چه به شکل منفی و چه مثبت را ندارد. نظر شما چیست؟

همانطور که گفتید بازارها به صورت سنتی در پایان ریاست دولت ها مثبت هستند و در دوره های بعدی به خصوص برای ریاست جمهوری هایی که تغییر پیدا می کنند تا یکی دو سال اول به خاطر مناسب نبودن شرایط استراتژیک در قوه مجریه بازار به سمت افول رفته است.

پس انتظار تغییر نمی رود؟

به نظر می رسد که بازار تا پایان دوره ریاست جمهوری نباید شرایط خیلی عجیبی به سمت بالا و به سمت پایین داشته باشد. گذشته از آن که این تغییری که در مدیریت ارشد نهاد ناظر سازمان داده شده به نظر من بازار را بیشتر از گذشته تقویت می نماید.

به نظر نمی رسد که بحث خاصی در بازار به لحاظ سیاست گذاری و دخالت دولت به وجود بیاید.

صنایع مهمی که در این بازار می تواند مورد توجه باشد کدام است؟

 صنایعی که به صورت کلاسیک بازار را در نیمه دوم سال تحریک می کنند و رغبت و سرمایه گذاری ایجاد می کنند و جذب منابع مالی به وجود می آورند صنایع خودرو و قطعه سازی هستند.

دلیل این است که برخی از خودروسازان وضعیت افزایش سرمایه شان تعیین تکلیف نشده و تکلیف ساختارهای مالی آن ها هنوز مشخص نشده است و این موضوع باید بالاخره در این دولت روشن گردد.

مانند اتفاقی که در گروه سایپا رخ داد، به نظر می رسد باید در گروه ایران خودرو هم رخ دهد. اگر با ابلاغیه ای که بانک مرکزی داشته برای سرمایه گذاری و گروه ایران خودرو برای کاهش سهم در بانک پارسیان خود گروه ایران خودرو جدی باشد، می تواند تاثیر خوبی روی این گروه داشته باشد و آثار آن در بازار قابل رویت است.

گروه بانکی چطور؟

در بانکی ها هم بدهی دولت به سیستم بانکی آن هم برای بانک های دولتی مورد بحث است که این بدهی کاهش می یابد. این موضوع باعث می شود که ساختار ترازنامه ای سیستم بانکی، بانک های دولتی مانند صادرات و شبه دولتی مانند ملت رو به بهبود برود.

چرا که این تفاوت می تواند تبدیل به افزایش سرمایه شود و از این جهت ساختار سرمایه این شرکت ها بهبود خواهد داشت و از طرفی ساختار دارایی شرکت ها هم بهبود خواهد داشت.

این مهم خود باعث می شود که قدرت جذب منابع مالی و توان سرمایه گذاری افزایش یافته و نسبت های سیستم های بانکی بهبود یابد. در نتیجه اگر بخواهد تعاملی بین بانک های ایرانی و بین المللی باشد، اصلاح ساختار ترازنامه می تواند به این بانک ها کمک نماید.

با توجه اینکه شما دبیر کل های زیادی را در بازار سهام دیده اید. چه ارزیابی از دوره های مدیریتی مختلف دارید؟

 در دوره دکتر میرمطهری بازار پس از دوران جنگ و بازسازی بود و جنبه احتیاط در آن رعایت می شد و جنبه نظارت که قبل از انقلاب در بورس بود در کل بازار سرمایه حاکم بود. پس بازار با همان جنبه احتیاطی پیش می رفت. در دوره دکتر عبده دخالت های زیادی در بازار شد. البته وارد بحث مثبت و منفی بودن دخالت ها نمی شوم و البته کارهای بنیادین زیادی هم در دوره ایشان انجام شد.

بیشتر توضیح می دهید؟

هیچوقت نمی توانیم به عنوان ناظر بازار سرمایه پی. بر. ای صنایع را انتخاب کنیم که یک صنعت پی. بر. ای خاصی داشته باشد. با تصمیم گیری هایی که در آن دوره در بازار سرمایه حاکم شد، بسیاری از صنایع آسیب دیده و بورس از روال عادی خود سال ها خارج شد. ما بعد از سال 83 تا سال 87 بورس را از حالت عادی خارج می دیدیم و این دخالت ها در بازار سایه افکند.

البته این سایه باز همچنان ادامه دار بود، اگر اتفاقاتی در شرایط اقتصادی کشور نمی افتاد، اگر نرخ ارز تغییر پیدا نمی کرد و اگر حادثه تسعیر افزایش نرخ ارز روی بازار سرمایه اثر مثبت نمی گذاشت. همان دستکاری که روی تصمیم گیری بازار شده بود، و همچنین بر روی پی. بر. ای صنایع خاص؛ به سقوط قیمت ها منجر شده بود. به اعتقاد من نباید در شرایط عرضه و تقاضای بازار دخالت کرد.

اگر بازار می پذیرد که یک صنعت باید پی. بر. ای  20 یا  30داشته باشد، طبیعتا باید این پی. بر. ای وجود داشته باشد. این شرایط نظام عرضه و تقاضای بازار است، که نه می توان گفت حبابی و نه می توانم گفت، دروغ است.

در بورس هایی مانند نیویورک،S&p، داوجونز، نزدک و ...شرکت هایی وجود دارد که پی بر ای بالای 20 داشته و ای. پی. اس های اندکی دارند. در حالی که این بازار ها حبابی نیستند و مکانیزم آن بازار را به خوبی اداره می کند.

این که نسبت به بازار سرمایه محافظه کار باشیم. نمی گذاریم فعالان بازار سرمایه به درستی فعالیت نمایند. دخالت ها در بازار سرمایه شرایط رانت را ایجاد می کند. کما این که تاکنون هم شرایط رانت را ایجاد کرده است.

دوران دکتر صالح آبادی چگونه بوده است؟

در دوران صالح آبادی ابزارهای زیادی توسعه یافتند. و در جاهایی مانند تامین منابع مالی به پروژه ها کمک های فراوانی کردند. در آن دوران ابزار ها توسعه بسیاری داشتند. البته نمی توان گفت، دوره خوب بورس ولی دوره خوب بازار سرمایه در توسعه ابزارهای و البته توسعه بازار آن دوره بوده است.

در این دوره نرم افزارهای بازار توسعه پیدا کرد و ابزارهای مشتقه غیر از ابزار های تامین مالی رشد پیدا کرد. در دوره دکتر فطانت دوره بی طرفی بازار بود. گر چه دوره آن کوتاه و اندک بود ولی زمان ایشان بورس در رکود بود. ایشان تلاش های خوبی در صنایع مختلف داشت و حضور اصحاب بازار سرمایه در تصمیم گیری های اقتصادی در سطح کلان کشور شکل گرفت.

دوره دکتر صالح آبادی چرا بیشتر از سایر ادوار به چشم بازار آمده است؟

دلیل اینکه دوره دکتر صالح آبادی خوب به چشم آمده ثبات در مدیریت بوده و ایشان بیش از 10 سال رییس سازمان بورس بودند. در نتیجه اگر سازمان دارای ثبات مدیریت باشد. بدون توجه به این که دولت ها چه گرایشات خاصی دارند، می تواند بازار را به تعادل رسانده و باعث توسعه بازار شود.

این نشان می دهد که دخالت دولت در بازار چندان خوب نیست. همان طور که  بانک مرکزی بایستی استقلال داشته باشد. رییس بازار سرمایه هم جدای از تصمیمات دولت بایستی انتخاب گردد و یا بر اساس یک سیستم رای گیری فعالان بازار سرمایه رییس سازمان را انتخاب کنند. می تواند این انتخاب از داخل کانون ها و تشکل های خود انتظام باشد و بازار سرمایه هم نگاه مستقلی خواهد داشت و به سیستم بازار سرمایه نظارت نماید.

در مورد رییس جدید سازمان چه نظری دارید؟

 البته در مورد رییس جدید این امکان وجود دارد که به دلیل نزدیکی به انتخابات عملکردشان در حوزه حفظ ثبات در بازار سرمایه باشد و بعید است، تصمیم گیری های خیلی کلان و جهشی برای بازار سرمایه اتخاد نمایند.

حفظ و تعادل بازار سرمایه تا قبل از انتخابات می تواند بهترین راهگشا باشد و این که ما رفتار متعادل عرضه و تقاضا را به بازار برگردانیم و اجازه بدهیم خود عرضه کنندگان و تقاضا کندگان تصمیم گیرهای اصلی باشند.

به عنوان سوال آخر شما همچنان به جبابی بودن بورس معتقدید؟

در کل بنده اعتقاد به موضوع حبابی شدن بازار ندارم. اما در گذشته نرخ ارز بیش از حد ارزش گذاری شده بود و دولت جدید نرخ ارز را روی  3800 تومان تحویل گرفت و با نوسانات کمی به 3500 تومان رساند.

در نتیجه این میزان تفاوت نرخ ارز از ابتدا تاکنون باید تخلیه می شد که با توجه به شرایط رکود حاکم تخلیه شده است. آمار نشان می دهد که حجم نقدینگی کشور بیش از هزار میلیارد تومان است.

در زمان ورود دولت فعلی حجم نقدینگی حدود 600 هزار میلیارد تومان بود که با این حال تورم هم کنترل شده است. در حال حاضر هم آثار جهشی در بخش مسکن نمی بینیم.

چرا که سیاست های پولی دولت انقباضی بوده است و آثاری در جامعه نداشته است. ولی بالاخره برای خروج از رکود نیاز به این باز توزیع و کمی تورم وجود دارد. این خوب است که به مسائل بین المللی توجه شود و شرایط آرامش برای سرمایه گذاران خارجی فراهم گردد تا سرمایه گذاری در بخش خدمات و تولید انجام شود.

همین که اقدام به سرمایه گذاری ها مانند سرمایه گذاری زیر بنایی بوده و می تواند شرایط رونق را فراهم نماید، خیلی خوب است. من همچنان نسبت به بازار سرمایه مثبت هستم و شرایط خوب برای ورود به بازار سرمایه فراهم خواهد شد.