فضای خشک بازار سهام که این روزها با سکون و بعضا ضرر و زیان های قابل اعتنا همراه شده،سبب شد تا با راه اندازی ستونی ویژه در قالب متنی طنزنامه تحت عنوان «افشای فوری» لحظاتی برای تغییر فضا درباره اوضاع و احوال بازار سهام بنویسیم.این ستون توسط محمد رضا ستوده طنز نویس مطبوعات گردآوری شده و شما می توانید از طریق بخش نظرات سوژه های خود را برای تبدیل به طنز در اختیار ما قرار دهید...
جرقه ی سازمان بورس اوراق بهادار در ایران،سال 1315خورده شد.دو کارشناس هلندی و بلژیکی(چون اسمشان سخت است و حال تایپش را ندارم از ذکر نامشان معذورم!) به درخواست دولت وقت ایران شروع به تحقیق و مطالعه و در سال 1317 طرح و اساسنامه ی آن را تنظیم کردند.اسناد تاریخی نشان می دهد که در آن سال ها فقط دو نفر در ایران مطالعه می کردند که آن ها هم خارجی بودند.یعنی همین دو کارشناس! جنگ جهانی دوم و آشفتگی کشور باعث شد این طرح گوشه ی عزلت بگزیند تا این که بعد از کودتای 28 مرداد یک گروه دیگر اعم از اتاق بازرگانی،بانک ملی و اتاق صنایع و معادن یادشان افتاد که قرار بود 15 سال پیش بورس راه بیندازند!
این نهادهای عزیز از سال 1333 تا 1345 یعنی 12 سال! طول کشید تا لایحه تشکیل بورس را به مجلس تقدیم کنند.پدر بزرگم می گوید:چون آن روزها خوش بودیم زمان دیر می گذشت.شاید به خاطر همین بود که 12 سال طول کشیده تا این لایحه تنظیم شود! البته پدر بزرگم ادعاهای غیر علمی هم زیاد می کرد.مثلاً وقتی سردرد می گرفتیم انگشتر طلای مادربزرگم را که از صبح تا غروب دستش را نشسته بود توی یک لیوان آب می انداخت،هم میزد و به خورد ما می داد.می گفت:سردرد را خوب می کند.ما هم به زور می خوردیم.بعد از یک ربع می گفت: خوب شد ؟ ما هم برای این که پدربزرگمان ضایع نشود می گفتیم:بله! اما نه تنها سرمان خوب نمی شد بلکه احتمال داشت به خاطر نوشیدن میکروب های دست مادربزرگمان کزاز هم گرفته باشیم.
پدربزرگ تا آخر عمرش فکر می کرد آب طلا واقعاً جواب می دهد ولی نمی دانست که ما احترامش را نگه می داریم و اینگونه شد که احساسات و احترام بیجای ما،سال های سال پدربزرگم را در جهل نگه داشت. ببخشید از بحث مان پرت شدیم.این را تعریف کردم که بگویم: پدربزرگم همه ی حرفهایش درست نبود.این که می گفت: سال 1333 خوش می گذشت،قطعی نیست! به هر حال سال 1346 بورس اوراق بهادار با عرضه سهام بانک صنعت و معدن آغاز به کار کرد و ملت ایران روی بورس قرار گرفت! تعریف ساز و کار اصلی بورس در ایران و جهان خیلی ساده است.شما سهام یک شرکت را می خرید.چه سهام آن شرکت بالا برود و چه پایین بیاید شما دستانتان را بالا می برید.اگر سهام تان بالا رفته باشد دستانتان را بالا نگه می دارید و بالا و پایین می پرید ولی اگر پایین بیاید همان دست هایی که بالا رفته را محکم پایین می آورید و می کوبید توی سرتان!
بورس ایران و بورس کشورهای پیشرفته تنها یک فرق کوچک با هم دارند و آن این که؛ سهامداران کشورهای پیشرفته اکثراً دست خود را بالا نگه می دارند ولی در ایران تعداد دفعاتی که دست سهام داران محکم پایین می آید زیاد است! حالا قرار است من در این ستون اتفاقات بورس و اخبار اقتصادی این مرز و بوم را بررسی کنم.فقط فرق تحلیل های من با تحلیلگران بنیادی و تحلیلگران تکنیکال کمی متفاوت است!
نظرات :
شما می توانید اولین نفری باشید که برای این مطلب نظر می دهید.