سناریو دوگانه «شاخص کل»

نیم نگاهی به تابلو معاملات

در حالی به راند دوم معاملات امروز رسیدیم که شاخص کل با رشد 650 واحدی به ارتفاع 66669 واحد رسیده است. حکشتی ، تاپیکو و شبندر به ترتیب با 82 ، 74 و 58 واحد بیشترین تاثیر مثبت را بر شاخص داشتند. ارزش معاملات در لحظه نگارش این مطلب بالغ بر 930 میلیارد ریال است که همراه با 97 و بترانس با 85 میلیارد ریال در صدر قرار دارند.

در بازار فرابورس آیفکس بیش از 19 واحد رشد کرده و به سطح 788 واحد رسیده است. مارون ، جم و پترول بیشترین نقش را در این رشد ایفا کردند. ارزش معاملات در بازار فرابورس بالغ بر 299 میلیارد ریال است که مارون با 18 میلیارد ریال در صدر قرار دارد.

اخبار سیاسی – اقتصادی

*به گزارش رویترز، مارتین هرنکنچت، موسس یک شرکت آلمانی تولید کننده تجهیزات حفر کانال، با احتیاط کامل در حال آماده شدن برای روزی است که ایران مجددا برای تجارت و کسب و کار آزاد باشد. وی اخیرا به تهران سفر کرده و با مسئولان وزارت نیرو و اداره آب و فاضلاب دیدار کرده است. قبل از تحریم ها، هرنکنچت، 10 تا 15 میلیون یورو (11 تا 17 میلیون دلار) معامله تجاری با ایران داشت. شرکت وی دفتر خود در تهران را باز نگه داشته و به امید روزی است که با انعقاد توافق جامع هسته ای، بتواند پروژه های پرسودی نظیر توسعه متروی تهران را به دست بیاورد. هرنکنچت به رویترز گفت: من می دانم چه پروژه هایی در راه است و آماده امضای آنها پس از لغو تحریم ها هستم. هرنکنچت مانند دیگر شرکت های آلمانی خود را برای بازگشت به بازار ایران آماده می کند.
در حالی که ضرب الاجل جدید مذاکرات هسته ای روز سه شنبه پایان می یابد، یک مقام ارشد آلمانی گفت: درست مثل مسابقه قایقرانی می ماند. همه تلاش دارند در بهترین موقعیت قرار بگیرند و زمانی که سوت شروع مسابقه زده می شود، اولین نفری باشند که (به سمت بازار ایران) سرازیر می شوند.
آنها تلاش دارند ارزیابی کنند که آیا روابط قدیمی همچنان معتبر است یا نه. آیا آنها می توانند به افرادی که می شناسند اتکا کنند یا باید روابط جدیدی را ایجاد کنند؟
پیشینه روابط تجاری و فرهنگی آلمان با ایران به قرن نوزدهم میلادی برمی گردد. آلمان بر خلاف روسیه و انگلیس، هیچ تاریخچه امپریالیستی ای در منطقه ندارد و این آلمانی ها را به شرکایی جذاب بدل می سازد. شرکت های آلمانی از اواخر دهه 1930 تقریبا در همه پروژه های مهم صنعتی ایران از جمله خط آهن عبوری از ایران نقش داشته اند.
اما در طی سال های تحریم، کشورهایی همچون چین، امارات، کره جنوبی، ترکیه و هند جای آلمان را در ایران پر کرده اند. صادرات کالاهای آلمانی به ایران از 4.4 میلیارد دلار در سال 2005 به 1.8 میلیارد دلار در سال 2013 رسیده است. این مقام آلمانی به شرکت هایی نظیر فولکس واگن و دایملر به عنوان شرکت هایی که مترصد بازگشت به بازار ایران هستند اشاره می کند.
فولکس واگن اعلام کرده که هیچ گونه فعالیت تجاری با ایران را از سر نگرفته است. دایملر نیز گفته که به دقت در حال رصد کردن وضعیت است، اما هرگونه معامله یا ورود مجدد به بازار ایران را موکول به نتیجه مذاکرات هسته ای کرده است.
اما یک منبع نزدیک به موضوع در فولکس واگن گفت: البته مذاکراتی در جریان است... اقداماتی در پشت پرده انجام شده تا ببینیم چه ابزارهایی (برای از سرگیری همکاری ها با ایران) نیاز خواهد بود.
بخش خصوصی ایران که در طول این سال ها به دلیل تحریم ها از منابع خارجی محروم بوده، تشنه سرمایه گذاری و تخصص خارجی است. در حال حاضر اقتصاد ایران عمدتا متکی به صادرات نفت و گاز است.
یک منبع نزدیک به دولت آلمان می گوید: صنایع آلمانی واقعا می خواهند به بازار ایران ورود کنند. آنها نگران اند که اگر تعلل کنند، شرکت های فرانسوی یا حتی آمریکایی قبل از آنها وارد عمل شوند. اما اگر آنها اکنون وارد شوند، ایرانی ها ممکن است به این نتیجه برسند که دیگر نیازی به توافق هسته ای نیست زیرا تحریم ها عملا بدون توافق هم از هم فروپاشیده است... ما در حال استفاده از هر موقعیتی هستیم تا به صنایع آلمانی بگوییم خونسردی خود را حفظ کنند.

*مهدی پورقاضی در نشست «شرایط اقتصاد کشور در پسا تحریم» اظهار داشت ورود سرمایه گذاری های خارجی بعد از رفع تحریم ها در اقتصاد کشور اغراق آمیز است زیرا اصولا ساختار اقتصادی ما شرایط پذیرش سرمایه گذار خارجی را ندارد. عضو هیئت نمایندگان اتاق تهران خاطر نشان کرد سیستم اقتصادی کشور وضعیت بوروکراتیک دولتی سنگینی را در خود شاهد است به طوری که برای تغییر یک برنامه در مراجعه به وزارت صنعت، معدن و تجارت باید یک سال زمان گذاشت. وی با تاکید بر این که برای ورود سرمایه گذاران خارجی به کشور نیازمند تغییر در شرایط بوروکراتیک اقتصادی کشور هستیم اظهار داشت: ساختار اقتصادی کشور باید عضو شود تا از دخالتهای دولت در اقتصاد کاسته شود.کنترل دولت بر اقتصاد کشور در شرایطی است که ورود بخش خصوصی به اقتصاد را با شرایط دشواری روبرو کرده است.

پورقاضی با اشاره به این که بعد از رفع تحریم ها امکان سرازیر شدن بی حساب ارز به اقتصاد کشور وجود دارد گفت: این تهدید بعد از رفع احتمالی تحریم ها وجود دارد و باعث لطمه به اقتصاد کشور می شود. وی افزود: کشورهای خارجی تمایل زیادی به خرید نفت و گاز و مواد پتروشیمی ارزان قیمت ما دارند و افزایش فروش این مواد را نمی توان سرمایه گذاری یا شرایط مناسبی در اقتصاد کشور تلقی کرد. در صورتی که بتوانیم در صنایع تولید کننده کالاهای مصرفی کشور صادرات داشته باشیم این امر آثار مثبتی بر اقتصاد کشور خواهد دادشت.

وی در پایان گفت: پیش بینی می شود بعد از رفع تحریم ها فروش نفت و گاز ایران در بازارهای جهانی افزایش یافته و میزان صادرات کشور را افزایش دهد اما از طرفی این امر زمینه واردات کالا به کشور را نیز فراهم می کند. در این نشست برخی از اعضای هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی اتاق تهران نسبت به احتمال حضور گسترده شرکت های خصولتی(خصوصی دولتی) در شرایط بعد از تحریم در اقتصاد کشور هشدار دادند.

*یک مقام ارشد ایرانی گفت، تهران می خواهد پس از لغو تحریم ها صادرات نفت خود را دو برابر کند و در حال فشار آوردن بر دیگر اعضای اوپک است تا در نظام سهمیه بندی این سازمان تجدید نظر کنند.
منصور معظمی، معاون وزیر نفت ایران در امور برنامه ریزی و نظارت در مصاحبه با وال استریت ژورنال گفت: اگر تحریم ها برداشته شود، صادرات نفت ایران از حدود 1.2 میلیون بشکه در روز فعلی به 2.3 میلیون بشکه خواهد رسید.
وی افزود: «ما مثل یک خلبان در باند پرواز آماده بلند شدن از باند هستیم. این وضعیت کلی کشور در حال حاضر است.»
بر اساس اعلام وزارت نفت ایران و شرکت های خارجی، ایران قبلا تماس هایی با خریداران سابق نفت ایران در اتحادیه اروپا نظیر گروه ویتول، شرکت هایی همچون رویال داچ شل، توتال و انی و حتی خریداران فعلی در آسیا برقرار کرده تا پس از لغو تحریم ها بتواند نفت بیشتری بفروشد یا سرمایه گذاری هایی را در میادین جدید خود جذب نماید.
قیمت نفت برنت در طی سال گذشته بیش از 45 درصد کاهش یافته و به حدود 61 دلار رسیده است و ممکن است با افزایش عرضه نفت ایران این رقم باز هم پایین تر بیاید.
معظمی گفت تصور نمی کند که قیمت نفت پایین بیاید، زیرا رشد اقتصاد جهانی تقاضا را بالا خواهد برد. وی افزود، پیش بینی ایران از قیمت نفت تا پایان سال 2015، در حال حاضر 70 دلار است. وی در ادامه گفت، ایران در حال فشار بر اوپک برای بازگشت به سهمیه های کشوری تولید است. اوپک در سال 2011 این سیستم اختصاص سهمیه را کنار گذاشت، زیرا موجب اختلاف بین اعضا می شد و کشورهای عضو نیز دیگر به آن پایبند نبودند.
معظمی افزود: مکانیزم آنها در حال حاضر درست نیست. اوپک باید به توانایی و ظرفیت قبلی خود برگردد.
وزیر نفت ایران در نشست ماه ژوئن اوپک پیشنهاد بازگشت به سیستم تعیین سهمیه را مطرح کرد، اما همتای سعودی وی با رد این پیشنهاد گفت، اوپک تنها در صورتی به سیستم تعیین سهمیه باز خواهد گشت که این موضوع کاملا ضروری باشد، ضمن اینکه کاهش اخیر قیمت ها از چنین تصمیمی حمایت نمی کند.

بازار سهام

تا به اینجای کار بازار بهتر از آنچه که در ذهن داشتیم عمل کرده است. عرضه های سنگین در رنج های مثبت (همانطور که انتظار داشتیم) باعث رشد هیجانی بازار شده و در حال حاضر شاخص کل از نیمه ی کانال 66 هزار واحدی هم عبور کرده است.

نمودار شاخص کل را در روزهای گذشته به روز کردیم. گفتیم که حوالی 67600 – 67800 شاخص با محدوده سقف کانال و مقاومت خود درگیر می شود و دو حالت دارد.

1 – برخورد به سطح مقاومتی ، افزایش فشار فروش ، عقب نشینی خریداران و در نتیجه ریزش قیمت ها! این سناریو در صورت شکست یا تمدید مذاکرات هسته ای محتمل خواهد بود.

2 – ادامه داشتن جو مثبت بازار و شکسته شدن سطح مقاومتی پیش رو که در صورت حصول توافق می تواند اتفاق بیفتد. لازم به ذکر است که در این حالت و به هنگام شکست سطح مقاومتی قاعدتا حجم معاملات باید بالا رود بنابراین این گونه نخواهد بود که بازار قفل شود و فرصت خرید ندهد.

بنابراین منطقی است که بگوییم کمی احتیاط را چاشنی کار خود کنید و از خریدهای هیجانی بپرهیزید. اغلب قیمت ها روی مقاومت های مهمی هستند و در صورتی که یک شوک مثبت به بازار تزریق نشود احتمال شکست این سطوح ضعیف است.